Οι τόνοι κατανάλωσης καφέ σε κάθε έκθεση στα κυλικεία του εκθεσιακού κέντρου, η συνήθεια των Ελλήνων για το αγαπημένο τους ρόφημα, αλλά και η αυξημένη ζήτηση από τις αρχές του περασμένου αιώνα για την κατανάλωση καφέ, ώθησαν τις επιχειρήσεις εμπορίας καφέ να συμμετέχουν ανελλιπώς στην έκθεση και μάλιστα με εντυπωσιακά περίπτερα που στις περισσότερες των περιπτώσεων βραβεύονταν από τους διοργανωτές για την καλαισθησία και την λειτουργικότητά τους.
Μια ιστορική ελληνική εταιρία καφέ, η εταιρία “Λουμίδη” πήρε το 1929 την πρώτη της διάκριση στην 4η ΔΕΘ και συνέχισε με επαίνους και βραβεία στις διοργανώσεις του 1930, 1931, 1932, 1936 και 1938. Tο1928 οι αδελφοί “Λουμίδη” είχαν ανοίξει το τρίτο κατάστημά τους και πρώτο στη Θεσσαλονίκη στην γωνία των οδών Αγίου Μηνά και Ελευθερίου Βενιζέλου. Το 1931 η ίδια εταιρία λάνσαρε στη ΔΕΘ για πρώτη φορά νέες ποικιλίες βραζιλιάνικου καφέ. Ο καφές δεν παρουσιαζόταν μόνο από ελληνικές εταιρίες, αλλά και από εταιρίες του εξωτερικού και από ομογενείς. Το 1964 για παράδειγμα ανάμεσα στους εκθέτες της επίσημης συμμετοχής της Αυστραλίας ήταν και ο οίκος καφέδων του Έλληνα Ανδρόνικου, ενώ το 1969 τη συμμετοχή της Βραζιλίας διοργάνωσε το “Ινστιτούτο Καφέ”. Ακόμη και το 2008, όταν η Ιταλία ήταν τιμώμενη χώρα στη ΔΕΘ ένα από τα δημοφιλή εκθέματα ήταν ο απολαυστικός ιταλικός καφές εσπρέσο.
Η μεγάλη επανάσταση του καφέ όμως έγινε στη ΔΕΘ με την ανακάλυψη του καφέ φραπέ. Το 1957 στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, η εταιρία “Δρίτσα”, αντιπρόσωπος της Nestle στην Ελλάδα, συμμετείχε στην έκθεση για την προβολή ενός σοκολατούχου ροφήματος για παιδιά. Ο τρόπος παρασκευής του ροφήματος ήταν με την στιγμιαία ανάμιξη της σκόνης με γάλα και χτύπημα στο σέικερ. Την εποχή εκείνη ήδη κυκλοφορούσε το προϊόν Nescafe στην Ελλάδα το οποίο όμως δεν είχε στις χρήσεις του την κρύα παρασκευή του.
Ένας από τους πωλητές στο περίπτερο της έκθεσης, ο Δημήτριος Βακόνδιος σκέφθηκε να χρησιμοποιήσει το σέικερ για την παρασκευή κρύου καφέ. Η ιδέα του επιβραβεύτηκε από το αποτέλεσμα. Ο αφρός ήταν τόσο πλούσιος που το κοστούμι του κυρίου Βακόνδιου λερώθηκε από τους καφέδες. Εκείνη την στιγμή καταγράφηκε στην ιστορία ο πρώτος φραπές. Παρά το γαλλικό όνομά του (frappe = χτυπημένος) μια τεράστια παγκόσμια ελληνική καινοτομία καταγράφηκε στη ΔΕΘ.
Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’50 ο φραπές είχε γίνει μόδα, καθιερώθηκε στις ελληνικές ταινίες της εποχής και ταυτίστηκε απόλυτα με το «μοντέρνο» και τα «νιάτα». Στην Ευρώπη ο φραπές δεν είχε την επιτυχία που γνώρισε στην Ελλάδα, όμως σε κάποιες χώρες του κόσμου έγινε πολύ δημοφιλής όπως στην Ταϊλάνδη και την Μαλαισία. Από το 1957 η αγορά του φραπέ αναπτύχθηκε ραγδαία και ακόμη και σήμερα παρά την εισδοχή των νέων τύπων κρύων καφέδων όπως ο φρέντο, κυριαρχεί με την κατανάλωση του ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες. helexpo.gr
.png)
