Νέες πληροφορίες έρχονται στο φως για την πορεία του μοιραίου φορτίου νιτρικής αμμωνίας που σκόρπισε τον θάνατο ...
στη Βηρυτό.
Συγκεκριμένα οι κυπριακές Αρχές αμφισβητούν ότι το πλοίο, με σημαία Μολδαβίας, είχε ως τελικό προορισμό τη Μοζαμβίκη το 2013, ενώ, ο Ρώσος πλοιοκτήτης του «εξαφανίστηκε» μετά τον ελλιμενισμό στη Βηρυτό εγκαταλείποντας πλοίο, πλήρωμα και φορτίο.
H πορεία του πλοίου μέχρι το λιμάνι της Βηρυτού Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά έως τώρα, το φορτηγό πλοίο γενικού φορτίου RHOSUS, έφθασε στο λιμάνι της Βηρυτού το 2013, φορτωμένο με νιτρική αμμωνία.
Η νιτρική αμμωνία είχε φορτωθεί στο RHOSUS από το Μπατούμι της Γεωργίας στη Μαύρη Θάλασσα και τελικός προορισμός, σύμφωνα με τον πλοίαρχο του, ήταν η Μοζαμβίκη. Κατά την πλεύση στη Μεσόγειο το πλοίο, που είχε ναυπηγηθεί στην Ιαπωνία το 1986, παρουσίασε βλάβη και ελλιμενίστηκε στη Βηρυτό.
Σύμφωνα με πληροφορίες των κυπριακών Αρχών, τις οποίες επικαλείται η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», είναι αμφίβολο αν η χώρα στις νοτιοανατολικές ακτές της Αφρικής ήταν ο τελικός προορισμός του.
Οι ίδιες πηγές «φωτογραφίζουν» ως τελικό προορισμό του φορτηγού πλοίου τη Συρία ενώ εικάζεται πως η φόρτωση στη Γεωργία ήταν τέχνασμα ώστε να μην αποκαλυφθεί ότι ο πραγματικός αποστολέας ήταν το Ιράν. Αυτό που είναι σίγουρο είναι πως το φορτίο κατασχέθηκε και, αντί να καταστραφεί, αποθηκεύτηκε στο λιμάνι για έξι χρόνια. Κατ' άλλες πληροφορίες η διατήρηση της νιτρικής αμμωνίας ίσως οφείλεται σε πιέσεις της Χεζμπολάχ.
Μήνες μετά τον κατάπλου του φορτηγού πλοίου, τον Ιούνιο του 2014, ο τότε διευθυντής του Τελωνείου του Λιβάνου Shafik Merhi έστειλε μια επιστολή που απευθύνεται σε έναν ανώνυμο «δικαστή επειγόντων ζητημάτων», ζητώντας λύση στο επικίνδυνο φορτίο, σύμφωνα με έγγραφα που κοινοποιήθηκαν στο διαδίκτυο.
Οι τελωνειακοί υπάλληλοι έστειλαν τουλάχιστον πέντε ακόμη επιστολές τα επόμενα τρία χρόνια, ζητώντας καθοδήγηση. Πρότειναν τρεις επιλογές: την εξαγωγής του φορτίου, την παράδοση του στον στρατό του Λιβάνου ή την πώληση σε ιδιωτική εταιρεία εκρηκτικών του Λιβάνου.
Επιπλέον, σε ένα δημοσίευμα του 2014, το οποίο αποδίδεται στον πλοίαρχο του πλοίου, Boris Prokoshev, υποστηρίζεται ότι οι Αρχές της Βηρυτού «δεν θέλουν ένα εγκαταλελειμμένο πλοίο στο λιμάνι, ειδικά με φορτίο εκρηκτικών». Σε άλλο σημείο έκανε λόγο για «μια πλωτή βόμβα με το πλήρωμα να είναι όμηροι πάνω της».
Δημοσιεύματα αναφέρουν ότι ο Prokoshev και το πλήρωμά του παρέμειναν στο λιμάνι του Λιβάνου για τουλάχιστον έναν χρόνο μετά τον κατάπλου.
Μετά την ακινητοποίηση του RHOSUS, ο πλοιοκτήτης Igor Grechushkin, «εξαφανίστηκε» και άφησε το πλήρωμα χωρίς τροφοδοσία και μισθοδοσία. Οι Αρχές του Λιβάνου δεν επέτρεπαν στον Ρώσο πλοίαρχο Boris Prokoshev και στους Ουκρανούς - μέλη του πληρώματος να φύγουν από τον Λίβανο. Σύμφωνα με τον πλοίαρχο του φορτηγού το RHOSUS βυθίστηκε τελικά στο λιμάνι της Βηρυτού μετά τον χρόνιο παροπλισμό του και καθώς δεν είχε συντηρηθεί. Από το 2018 η ύπαρξη του πλοίου είναι υπό αμφισβήτηση σύμφωνα με τις σχετικές πλατφόρμες. Ο πλοίαρχος Prokoshev και τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος προσπάθησαν να κινηθούν δικαστικά και κατήγγειλαν τον Grechushkin στη ρωσική Δικαιοσύνη, για τα χρήματα που τους όφειλε, χωρίς όμως αποτέλεσμα, αφού είχε εγκαταλείψει τη χώρα. Ένα διαγραμμένο προφίλ στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης LinkedIn αναφέρει ότι σήμερα ο Grechushkin ζει στην Κύπρο και εργάζεται ως διευθυντής της Unimar Service Ltd. Οι κλήσεις προς μια εταιρεία με παρόμοιο όνομα και προφίλ, Unimar Safety Services and Equipment, από δημοσιογράφους των ρωσικών ΜΜΕ, τις δύο τελευταίες ημέρες, δεν απαντήθηκαν. To RHOSUS στη Λεμεσό το 2012, δύο χρόνια πριν ακινητοποιηθεί στο λιμάνι του Λιβάνου Νιτρική αμμωνία στη Λάρνακα Το 2015 οι κυπριακές Αρχές, εντόπισαν 8,2 τόνους νιτρικής αμμωνίας που είχαν αποθηκευτεί σε υπόγειο διαμερίσματος στους Άγιους Ανάργυρους της Λάρνακας. Για την υπόθεση συνελήφθη ο 26χρονος Λιβανέζος Hussein Bassam Abdallah, ο οποίος ήταν μέλος της Χεζμπολάχ και ενεργούσε για λογαριασμό της.
Ο Hussein Abdallah είχε παραδεχθεί ενοχή σε οκτώ αδικήματα που διαπράχθηκαν μεταξύ 2012 και 27 Μαΐου 2015 στη Λάρνακα, στον Λίβανο και αλλού. Στο υπόγειο του σπιτιού είχαν βρεθεί 447 χάρτινα κιβώτια, μέσα στα οποία υπήρχαν 65.573 συσκευασίες με νιτρική αμμωνία, συνολικού βάρους 8,2 τόνων. Σε υπνοδωμάτιο της οικίας βρέθηκαν 9.400 ευρώ καθώς και σημειώσεις με ονόματα, τηλέφωνα και διευθύνσεις.
Ομοιότητες με την έκρηξη στο Μαρί
Τον Ιούλιο του 2011, μια τεράστια έκρηξη είχε σκορπίσει τον θάνατο στην Κύπρο. Επρόκειτο για 98 εμπορευματοκιβώτια φορτωμένα με εκρηκτικά, που είχαν κατασχεθεί από πλοίο, που είχε αποπλεύσει από το Ιράν με προορισμό τη Συρία. Τα εκρηκτικά, αποθηκεύτηκαν σε υπαίθριο χώρο και δεν κατασχέθηκαν, καθώς είχαν δοθεί διαβεβαιώσεις στο καθεστώς Άσαντ ότι με κάποιον τρόπο θα περιέρχονταν στην κατοχή του.
Ο χρόνος και οι υψηλές θερμοκρασίες αλλοίωσαν τα εκρηκτικά, τα οποία εξερράγησαν, σκοτώνοντας 13 άτομα, στη Ναυτική Βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο χωριό Μαρί, κοντά στη Λεμεσό.
στη Βηρυτό.
Συγκεκριμένα οι κυπριακές Αρχές αμφισβητούν ότι το πλοίο, με σημαία Μολδαβίας, είχε ως τελικό προορισμό τη Μοζαμβίκη το 2013, ενώ, ο Ρώσος πλοιοκτήτης του «εξαφανίστηκε» μετά τον ελλιμενισμό στη Βηρυτό εγκαταλείποντας πλοίο, πλήρωμα και φορτίο.
H πορεία του πλοίου μέχρι το λιμάνι της Βηρυτού Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά έως τώρα, το φορτηγό πλοίο γενικού φορτίου RHOSUS, έφθασε στο λιμάνι της Βηρυτού το 2013, φορτωμένο με νιτρική αμμωνία.
Η νιτρική αμμωνία είχε φορτωθεί στο RHOSUS από το Μπατούμι της Γεωργίας στη Μαύρη Θάλασσα και τελικός προορισμός, σύμφωνα με τον πλοίαρχο του, ήταν η Μοζαμβίκη. Κατά την πλεύση στη Μεσόγειο το πλοίο, που είχε ναυπηγηθεί στην Ιαπωνία το 1986, παρουσίασε βλάβη και ελλιμενίστηκε στη Βηρυτό.
Σύμφωνα με πληροφορίες των κυπριακών Αρχών, τις οποίες επικαλείται η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», είναι αμφίβολο αν η χώρα στις νοτιοανατολικές ακτές της Αφρικής ήταν ο τελικός προορισμός του.
Οι ίδιες πηγές «φωτογραφίζουν» ως τελικό προορισμό του φορτηγού πλοίου τη Συρία ενώ εικάζεται πως η φόρτωση στη Γεωργία ήταν τέχνασμα ώστε να μην αποκαλυφθεί ότι ο πραγματικός αποστολέας ήταν το Ιράν. Αυτό που είναι σίγουρο είναι πως το φορτίο κατασχέθηκε και, αντί να καταστραφεί, αποθηκεύτηκε στο λιμάνι για έξι χρόνια. Κατ' άλλες πληροφορίες η διατήρηση της νιτρικής αμμωνίας ίσως οφείλεται σε πιέσεις της Χεζμπολάχ.
Μήνες μετά τον κατάπλου του φορτηγού πλοίου, τον Ιούνιο του 2014, ο τότε διευθυντής του Τελωνείου του Λιβάνου Shafik Merhi έστειλε μια επιστολή που απευθύνεται σε έναν ανώνυμο «δικαστή επειγόντων ζητημάτων», ζητώντας λύση στο επικίνδυνο φορτίο, σύμφωνα με έγγραφα που κοινοποιήθηκαν στο διαδίκτυο.
Οι τελωνειακοί υπάλληλοι έστειλαν τουλάχιστον πέντε ακόμη επιστολές τα επόμενα τρία χρόνια, ζητώντας καθοδήγηση. Πρότειναν τρεις επιλογές: την εξαγωγής του φορτίου, την παράδοση του στον στρατό του Λιβάνου ή την πώληση σε ιδιωτική εταιρεία εκρηκτικών του Λιβάνου.
Επιπλέον, σε ένα δημοσίευμα του 2014, το οποίο αποδίδεται στον πλοίαρχο του πλοίου, Boris Prokoshev, υποστηρίζεται ότι οι Αρχές της Βηρυτού «δεν θέλουν ένα εγκαταλελειμμένο πλοίο στο λιμάνι, ειδικά με φορτίο εκρηκτικών». Σε άλλο σημείο έκανε λόγο για «μια πλωτή βόμβα με το πλήρωμα να είναι όμηροι πάνω της».
Δημοσιεύματα αναφέρουν ότι ο Prokoshev και το πλήρωμά του παρέμειναν στο λιμάνι του Λιβάνου για τουλάχιστον έναν χρόνο μετά τον κατάπλου.
Μετά την ακινητοποίηση του RHOSUS, ο πλοιοκτήτης Igor Grechushkin, «εξαφανίστηκε» και άφησε το πλήρωμα χωρίς τροφοδοσία και μισθοδοσία. Οι Αρχές του Λιβάνου δεν επέτρεπαν στον Ρώσο πλοίαρχο Boris Prokoshev και στους Ουκρανούς - μέλη του πληρώματος να φύγουν από τον Λίβανο. Σύμφωνα με τον πλοίαρχο του φορτηγού το RHOSUS βυθίστηκε τελικά στο λιμάνι της Βηρυτού μετά τον χρόνιο παροπλισμό του και καθώς δεν είχε συντηρηθεί. Από το 2018 η ύπαρξη του πλοίου είναι υπό αμφισβήτηση σύμφωνα με τις σχετικές πλατφόρμες. Ο πλοίαρχος Prokoshev και τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος προσπάθησαν να κινηθούν δικαστικά και κατήγγειλαν τον Grechushkin στη ρωσική Δικαιοσύνη, για τα χρήματα που τους όφειλε, χωρίς όμως αποτέλεσμα, αφού είχε εγκαταλείψει τη χώρα. Ένα διαγραμμένο προφίλ στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης LinkedIn αναφέρει ότι σήμερα ο Grechushkin ζει στην Κύπρο και εργάζεται ως διευθυντής της Unimar Service Ltd. Οι κλήσεις προς μια εταιρεία με παρόμοιο όνομα και προφίλ, Unimar Safety Services and Equipment, από δημοσιογράφους των ρωσικών ΜΜΕ, τις δύο τελευταίες ημέρες, δεν απαντήθηκαν. To RHOSUS στη Λεμεσό το 2012, δύο χρόνια πριν ακινητοποιηθεί στο λιμάνι του Λιβάνου Νιτρική αμμωνία στη Λάρνακα Το 2015 οι κυπριακές Αρχές, εντόπισαν 8,2 τόνους νιτρικής αμμωνίας που είχαν αποθηκευτεί σε υπόγειο διαμερίσματος στους Άγιους Ανάργυρους της Λάρνακας. Για την υπόθεση συνελήφθη ο 26χρονος Λιβανέζος Hussein Bassam Abdallah, ο οποίος ήταν μέλος της Χεζμπολάχ και ενεργούσε για λογαριασμό της.
Ο Hussein Abdallah είχε παραδεχθεί ενοχή σε οκτώ αδικήματα που διαπράχθηκαν μεταξύ 2012 και 27 Μαΐου 2015 στη Λάρνακα, στον Λίβανο και αλλού. Στο υπόγειο του σπιτιού είχαν βρεθεί 447 χάρτινα κιβώτια, μέσα στα οποία υπήρχαν 65.573 συσκευασίες με νιτρική αμμωνία, συνολικού βάρους 8,2 τόνων. Σε υπνοδωμάτιο της οικίας βρέθηκαν 9.400 ευρώ καθώς και σημειώσεις με ονόματα, τηλέφωνα και διευθύνσεις.
Ομοιότητες με την έκρηξη στο Μαρί
Τον Ιούλιο του 2011, μια τεράστια έκρηξη είχε σκορπίσει τον θάνατο στην Κύπρο. Επρόκειτο για 98 εμπορευματοκιβώτια φορτωμένα με εκρηκτικά, που είχαν κατασχεθεί από πλοίο, που είχε αποπλεύσει από το Ιράν με προορισμό τη Συρία. Τα εκρηκτικά, αποθηκεύτηκαν σε υπαίθριο χώρο και δεν κατασχέθηκαν, καθώς είχαν δοθεί διαβεβαιώσεις στο καθεστώς Άσαντ ότι με κάποιον τρόπο θα περιέρχονταν στην κατοχή του.
Ο χρόνος και οι υψηλές θερμοκρασίες αλλοίωσαν τα εκρηκτικά, τα οποία εξερράγησαν, σκοτώνοντας 13 άτομα, στη Ναυτική Βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο χωριό Μαρί, κοντά στη Λεμεσό.