Με το μάθημα της νεοελληνικής γλώσσας και έκθεσης ξεκίνησαν σήμερα οι Πανελλαδικές Εξετάσεις για τα ημερήσια και ...
εσπερινά λύκεια.
Στους υποψήφιους δόθηκαν δύο κείμενα των Θεόδωρου Γρηγοριάδη, Κώστα Ε. Τσιρόπουλο και ένα ποίημα του Τίτου Πατρίκιου. Το θέμα της έκθεσης ήταν για την σχέση των μαθητών με την ανάγνωση βιβλίων και τη διαχείριση του προσωπικού χρόνου.
«Ποια είναι η σχέση σας με την ανάγνωση βιβλίων και ποιος ο ρόλος της στη γενικότερη διαχείριση του προσωπικού σας χρόνου; Με αφόρμη τα Κείμενα 1 και 2 αποφασίζετε να καταθέσετε την προσωπική σας εμπειρία στο ιστολόγιο του σχολείου σας. Να δικαιολογήσετε την όποια επιλογή σας. (300-350 λέξεις).»
Τα κείμενα στα οποία εξετάστηκαν οι μαθητές: Το γιατρικό της αμόλυντης λογοτεχνίας Το διάβασμα είναι μια από τις πιο μοναχικές τέχνες. Προσωπικά το θεωρώ μία δημιουργική ενασχόληση. Να μπορείς να συγκεντρώνεσαι πάνω σε ένα κείμενο, να το αφουγκράζεσαι αλλά και να το κάνεις δικό σου.
Η προσωπική ανάγνωση απαιτεί συνήθως μια εσωτερική απομόνωση και όχι να σου επιβάλλεται εξωτερικά. Έφηβος, όταν αρρώσταινα, καθόμουν στο σπίτι και αποτελείωνα ένα ολόκληρο μυθιστόρημα. Μάλιστα μια φορά «ανέβασα πυρετό» παραπάνω, για να τελειώσω το «Ανθρώπινο κτήνος» του Ζολά – το θυμάμαι ακόμη. Στα κοινωνικά δίκτυα πολλοί αναφέρουν ότι δεν μπορούν να συγκεντρωθούν σε ένα βιβλίο. Για εμένα, που το διάβασμα ήταν μια καθημερινότητα, εξακολουθεί να παραμένει, αλλά οι περιστάσεις το καθιστούν ακόμη πιο αδέσμευτο. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, αναζητώ την ουσία της ανάγνωσης.
Αυτή η ουσιαστική ανάγνωση δεν έχει ανάγκη καμιάς επίδειξης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δεν ασκώ πρωταθλητισμό ανάγνωσης ούτε διεκδικώ τον τίτλο του εκλεκτού αναγνώστη. Επανέρχομαι στην εφηβεία μου, χάνομαι μέσα στο κείμενο και ας είναι ό,τι θέλει. Κρατώντας το βιβλίο στο χέρι αισθάνομαι μια τρυφερότητα, μια σιγουριά, λες και εγείρονται οι συγγραφείς και συνομιλούν μαζί μου. Δεν βιάζομαι να αποτελειώσω πολλά βιβλία.
Οι ώρες του διαβάσματος είναι διάσπαρτες σε όλη τη διάρκεια της μέρας και της νύχτας που τείνουν να ενοποιηθούν σε έναν αλλόκοτο χωροχρόνο. Αφοσιώνομαι στο κείμενο. Αν στην εφηβεία μου έκλεβα χρόνο για διάβασμα, τώρα –τι ειρωνεία!– ο χρόνος αυτός ξανακερδίζεται. Και να η θαυματουργή ίαση της λογοτεχνίας. Τέτοια κείμενα έρχονται και γιατρεύουν την ψυχή. Χαμένοι και σωσμένοι χαρακτήρες σε παρασύρουν με τις ιστορίες τους. Γιατί η λογοτεχνία είναι αμόλυντη, κανένας ιός δεν θα τη μεταλλάξει, θα είναι πάντα εκεί και τα λογοτεχνικά αντισώματα θα μεταμορφώνουν τις ψυχές μας και θα μας οπλίζουν με κουράγιο. Ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης είναι συγγραφέας. Το κείμενο δημοσιεύτηκε στον ημερήσιο τύπο (διασκευή). Γράφειν Από τότε που ο καθένας μας εισέρχεται μέσα στη ροή του χρόνου, αρχίζει να γράφει. Γράφει μες στη μνήμη του, γράφει με το χέρι του, γράφει με τα έργα του. Διαισθάνεται πως η γραφή αυτή θα αντισταθεί, αν δεν ακυρώσει, το φευγαλέο της ύπαρξής του μέσα στον κόσμο. Και πως θα «σώσει» από την καταστροφική λήθη και τον ίδιο, και τους άλλους και την Ιστορία. Πριν ακόμη το παιδί αρχίσει να γράφει, πριν του μάθουν, όσοι γνωρίζουν, να γράφει, έχει κιόλας εγγράψει στην τρυφερή μεμβράνη της μνήμης του τις πρώτες του εντυπώσεις από τη ζωή. Έχει γράψει μέσα στην καρδιά του, με στοργή κι εμπιστοσύνη, τους δικούς του, αρχίζει να γράφει τους οικείους του, τους συγγενείς του, κατόπιν τους φίλους του. Κι όσο προχωρεί μέσα στον χρόνο παλεύει να καταγράψει όλο τον κόσμο που γνωρίζει, τον κόσμο του. Αυτές οι πράξεις της γραφής του προσβάλλονται κάθε τόσο από τη λήθη, οι γραφές κατατρώγονται από τον χρόνο, όπως εκείνες που χάραζαν οι παλιοί άνθρωποι στα μάρμαρα. Και όσο βαραίνει μέσα και πάνω του ο χρόνος, τόσο ο καθένας προσπαθεί να περιφρουρήσει τις γραφές του βίου του, ώστε να αναγιγνώσκονται εύκολα. «Σ' έχω γράψει στην καρδιά μου», «είναι γραμμένο στη μνήμη μου», «απομένει ανεξίτηλο μέσα μου» - εκφράσεις της καθημερινής ζωής- αυτής που φεύγει, αυτής που ανασπά από τον κόσμο τους δικούς μας, τους συγγενείς και φίλους. Πλάσματα γεννημένα για να γράφουν οι άνθρωποι, όλοι οι άνθρωποι. Κι ανάμεσά τους πολλοί που κατορθώνουν να γράψουν το όνομά τους σε μια οικογένεια, σε μια επιχείρηση, σ' ένα επάγγελμα. Μέσα στην Ιστορία του κόσμου, οι φημισμένοι, οι άξιοι, οι μεγάλοι οι ήρωες. Μέσα στην Ιστορία των Επιστημών, οι σπουδαίοι. Μέσα στην Ιστορία της Εκκλησίας, οι άγιοι. Μέσα στην Ιστορία των Γραμμάτων, οι αυθεντικοί συγγραφείς. Όλοι αυτοί, καθένας με τον τρόπο του, γράφουν. Από όλους ωστόσο τους ανθρώπους που το θείο ριζικό τους είναι να γράφουν, εκείνοι που γράφουν μ' έναν τρόπο πασιφανή, επίσημο, είναι οι συγγραφείς. Ποιητές, στοχαστές, μυθιστοριογράφοι γράφουν και ξαναγράφουν τον εαυτό τους και τους άλλους, τον κόσμο που βλέπουν κι εκείνον που δεν βλέπουν και που ωστόσο τον θεωρούν εξίσου πραγματικό. Γιατί όλοι αυτοί, όλοι όσοι γράφουν, επιμένουν να γράφουν, ενώ έχουν βεβαιωθεί πως θα βγουν κάποια στιγμή από τον κόσμο, καθώς κι ο ίδιος ο κόσμος –αφού ό,τι έχει αρχή θα έχει κι ένα τέλος– θα βγει κάποτε από τον εαυτό του; Ίσως γιατί το γράφειν –συνειδητό ή όχι, εκούσιο ή και ακούσιο, φανερό ή και κρυφό– αποτελεί την έσχατη, ακραία παρηγοριά για τη θνητότητα που τους πολιορκεί και που τελικά τους καταβάλλει. Αυτή τη θνητότητα που φαρμακώνει την ύπαρξη και τη συνείδηση του ανθρώπου με το φαρμάκι της ματαιότητας, πολεμά και εξορκίζει, και αρνείται η πράξη του γράφειν. Ο Κώστας Ε. Τσιρόπουλος (1930-2017) ήταν συγγραφέας, μεταφραστής και εκδότης. Το κείμενο «Γράφειν» ανήκει στη συλλογή δοκιμίων «Η Μόνωση ως Συνομιλία» (2003). Το ποίημα του Τίτου Πατρίκιου Εκεί πού αναρωτιέσαι για πράγματα που πρώτη φορά αντικρίζεις για πράγματα χιλιοειπωμένα που έχουνε πια περάσει για πράγματα που ξαφνιάζουν κι ας γίνονται κάθε μέρα για πράγματα που έλεγες δεν θα συμβούν ποτέ και τώρα συμβαίνουν μπρος στα μάτια σου γι' άλλα που επαναλαμβάνονται μ' ελάχιστες παραλλαγές για πράγματα που πουλιούνται μόλις πιάσουν κατάλληλη τιμή για πράγματα που σάπισαν με το πέρασμα του καιρού ή που ήσαν σάπια απ' την αρχή και δεν το έβλεπες εκεί που απορείς για πράγματα που μπόρεσες να κάνεις για πράγματα σοβαρά ή ανόητα που ρίσκαρες τη ζωή σου για πράγματα σημαντικά που τα κατάλαβες αργότερα για πράγματα που τα φοβήθηκες κι απέφυγες ν' αναλάβεις για πράγματα που τα προγραμμάτισες και δεν σου βγήκαν γι' άλλα που τα σχεδίασαν άλλοι και βγήκαν διαφορετικά για πράγματα που σου έτυχαν χωρίς να τα περιμένεις για πράγματα που μόνο τα ονειρεύτηκες και κάποτε, μία στις χίλιες, πραγματώθηκαν... Εκεί απάνω σε βρίσκει η ποίηση. Τίτος Πατρίκιος, ποίημα από τη συλλογή «Σε βρίσκει η ποίηση» (2012). Θέματα: Α1. Να αποδώσετε συνοπτικά τους λόγους για τους οποίους η λογοτεχνική ανάγνωση συνιστά λυτρωτική απόλαυση για τον συγγραφέα στο Κείμενο 1 (60-70 λέξεις). (Μονάδες 15) Θέμα Β Β1. Να επαληθεύσετε ή να διαψεύσετε, με βάση τα Κείμενα 1 και 2, τις παρακάτω προτάσεις, γράφοντας στο τετράδιό σας δίπλα στο γράμμα που αντιστοιχεί σε κάθε πρόταση τη λέξη Σωστό ή Λάθος. Να τεκμηριώσετε την απάντησή σας με αναφορές στα κείμενα: α. Ο συγγραφέας του Κειμένου 1 διαβάζει λογοτεχνία κυρίως γιατί αυτή σχετίζεται με τις επαγγελματικές του υποχρεώσεις. β. Ο συγγραφέας του Κειμένου 1 συνήθιζε να διαβάζει προγραμματισμένα. γ. Το «γράφειν» στο Κείμενο 2 χρησιμοποιείται κυριολεκτικά σε όλο το κείμενο. δ. Το «γράφειν» στο Κείμενο 2 δεν συνδέεται με ιστορικά και επιστημονικά επιτεύγματα. ε. Σύμφωνα με τα Κείμενα 1 και 2 τόσο η αναγνωστική όσο και η συγγραφική δραστηριότητα παρηγορούν τον άνθρωπο. (μονάδες 10) Β2. α. Ο σκοπός του συγγραφέα του Κειμένου 1 είναι να ευαισθητοποιήσει στο ζήτημα της λογοτεχνικής ανάγνωσης. Πώς το επιτυγχάνει; Να τεκμηριώσετε την απάντησή σας αναφέροντας από το κείμενο δύο (2) σημεία στίξης και δύο (2) σχήματα λόγου. Να προσδιορίσετε για το καθένα τη λειτουργία του (μονάδες 8) β. Ποια είναι η επικοινωνιακή λειτουργία του ερωτήματος στην 5η παράγραφο του Κειμένου 2 «Γιατί όλοι ... εαυτό του;» (μονάδες 7). Β3. Λαμβάνοντας υπόψη το περιεχόμενο της τρίτης παραγράφου του Κειμένου 2 («Πλάσματα ... γράφουν») να εξηγήσετε πώς ο άνθρωπος κατά τον συγγραφέα κερδίζει τη μάχη με τον χρόνο (60-70 λέξεις). (Μονάδες 15) Θέμα Γ Γ1. Ποιο είναι το θέμα του ποιήματος, κατά τη γνώμη σας; Ποιο ρόλο έχει η Ποίηση στην προσωπική σας ζωή; Να απαντήσετε αξιοποιώντας τουλάχιστον τρεις (3) κειμενικούς δείκτες (150-200 λέξεις). Μονάδες 15 Ο σκοπός του συγγραφέα του Κειμένου 1 είναι να ευαισθητοποιήσει στο ζήτημα της λογοτεχνικής ανάγνωσης. Πώς το επιτυγχάνει; Να τεκμηριώσετε την απάντησή σας αναφέροντας από το κείμενο δύο (2) σημεία στίξης και δύο (2) σχήματα λόγου. Να προσδιορίσετε για το καθένα τη λειτουργία του (μονάδες 8). Θέμα Δ Δ1. Ποια είναι η σχέση σας με την ανάγνωση βιβλίων και ποιος ο ρόλος της στη γενικότερη διαχείριση του προσωπικού σας χρόνου; Με αφόρμηση τα Κείμενα 1 και 2 αποφασίζετε να καταθέσετε την προσωπική σας εμπειρία στο ιστολόγιο του σχολείου σας. Να δικαιολογήσετε την όποια επιλογή σας. (300-350 λέξεις). Μονάδες 30
Περισσότεροι από 100.000 υποψήφιοι
Ξεπερνούν τις 100.000 οι υποψήφιοι των φετινών Πανελλαδικών Εξετάσεων, με εντυπωσιακή αύξηση των υποψηφίων από τα...
Ουσιαστικά, καταγράφεται μία στροφή των μαθητών προς τα ΕΠΑΛ αντί των Γενικών Λυκείων (ΓΕΛ), η οποία αποδίδεται στην αύξηση του αριθμού των θέσεων που μπορούν να διεκδικήσουν στα ΑΕΙ οι μαθητές των ΕΠΑΛ. Δηλαδή, μέσω της στροφής τους προς τα ΕΠΑΛ οι υποψήφιοι αναζητούν τον ευκολότερο δρόμο προς περιζήτητες σχολές των ΑΕΙ.
Ειδικότερα, το εναρκτήριο λάκτισμα των Πανελλαδικών γίνεται σήμερα για τους υποψηφίους των Γενικών Λυκείων με το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας. Θα ακολουθήσουν την Τρίτη οι υποψήφιοι των ΕΠΑΛ με τα Νέα Ελληνικά. Για το ακαδημαϊκό έτος 2020-2021 συνολικά θα εισαχθούν στις σχολές, στα τμήματα και στις εισαγωγικές κατευθύνσεις τμημάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης 77.970 υποψήφιοι. Ο αριθμός είναι στα ίδια επίπεδα με πέρυσι, όταν είχαν δοθεί ακριβώς 77.970 θέσεις στα ΑΕΙ.
Ως προς τους υποψηφίους, συνολικά 82.159 υποψήφιοι Γενικών Λυκείων θα διεκδικήσουν φέτος μια θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Από αυτούς, το 80,49% επέλεξε να εξεταστούν με το φετινό σύστημα και το 9,51% είναι απόφοιτοι προηγούμενων ετών έτος και επέλεξαν να εξεταστούν με το προηγούμενο σύστημα.
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Παιδείας, φέτος οι υποψήφιοι των Επαγγελματικών Λυκείων φθάνουν τις 18.000 όπως και εκείνοι που, χωρίς εξετάσεις, θα διεκδικήσουν το 10% των θέσεων στα ΑΕΙ, ενώ υπολογίζεται ότι ο συνολικός αριθμός των υποψηφίων θα ξεπεράσει τις 100.000.
Πέρυσι στις εξετάσεις πήραν μέρος συνολικά 94.787 υποψήφιοι, εκ των οποίων οι 81.244 από τα Γενικά Λύκεια και οι 12.543 από τα Επαγγελματικά Λύκεια. Η αύξηση των υποψηφίων των ΕΠΑΛ αποδίδεται στη στροφή πολλών μαθητών αντί των ΓΕΛ προς τα ΕΠΑΛ λόγω της αύξησης του ποσοστού των θέσεων επί του συνόλου που διεκδικούν οι απόφοιτοι των ΕΠΑΛ με βάση ρύθμιση του τέως υπουργείου Παιδείας Κωνσταντίνου Γαβρόγλου. Οι υποψήφιοι των ΕΠΑΛ διεκδικούν το 5% των θέσεων στις πολυτεχνικές και ιατρικές σχολές, το 10% στα υπόλοιπα ΑΕΙ και το 20% στην ΑΣΠΑΙΤΕ.
.png)
