« Το έργο επέκτασης του Νότιου προβλήτα κρουαζιέρας, εκτός του κυρίως λιμένος του Πειραιά, και μάλιστα σε μήκος 350 μέτρων μέσα στην θάλασσα της Πειραϊκής δεν είναι αναπτυξιακό αλλά αντίθετα συγκροτεί «ένα περιβαλλοντικό έγκλημα» με...
ανεπίστροφες συνέπειες.
Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει ο δικηγόρος Γιάννης Καρδαράς, ο οποίος δηλώνει:
"Για τον λόγο αυτό κατέθεσα την με αρι. Πρωτ. 756/4-5-2020 «ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ» στην «Ρυθμιστική Αρχή Λιμένα»(ανεξάρτητη αρχή) αναφερόμενος σε έγγραφα και στην κατατεθείσα από 10-4-2020 «ΑΙΤΗΣΗ ΑΚΥΡΩΣΗΣ» στο ΣτΕ 20 συμπολιτών ΚΑΤΑ της «Σύμβασης Παραχώρησης» του ΟΛΠ ΑΕ προς την «COSCO» που κυρώθηκε με τον Ν 4404/2016. Με την ευκαιρία της ανάδειξης από πλευράς πολιτών και εμού προσωπικά της ανάγκης επανεξέτασης της χρησιμότητας και σκοπιμότητας του έργου, κατά τον μήνα Απρίλιο του 2020 ανέγνωσα απόψεις συμπολιτών μου που ζητούν «Περιβαλλοντικές Μελέτες ενός αναπτυξιακού (όπως το χαρακτηρίζουν) έργου» που είναι καθ’ όλα σεβαστές. Όμως ας μου επιτραπεί να εκθέσω την δική μου αντίθετη άποψη χωρίς να εκπροσωπώ κανένα ή να αυτοπροσδιορίζομαι ως «επαίων» και κατά την νεοελληνική «παντογνώστης».
Γιατί δεν είναι αναπτυξιακό έργο.
1) Το θέμα συζητείται εδώ και 15 χρόνια από την εποχή του κ. Γ. Ανωμερίτη Προέδρου τότε του Κρατικού ΟΛΠ ή σε Δημοτικά Συμβούλια και σε αυτοδιοικητικές παρατάξεις, το δε αυτοδιοικητικό σχήμα «Λιμάνι της Αγωνίας», που είχα την τιμή να συμμετέχω ως Δημοτικός Σύμβουλος Πειραιά επί 12 χρόνια, είχε πάντα συγκροτημένη άποψη εναντίωσης «στις 2 επί πλέον των ήδη υπαρχουσών 11 θέσεων Κρουαζιερόπλοιων γιατί αυτό προϋπέθετε το «μπάζωμα» της θάλασσας που θα είχε ως συνέπεια πρόσθετες επιβαρύνσεις (αερίων ρύπων, συγκοινωνιακού κορεσμού και άλλων επιπτώσεων) επικίνδυνων για την συνταγματικά κατοχυρωμένη υγεία των πολιτών της Περιφέρειας Πειραιά.
2)Το θέμα κατά την γνώμη μου απασχολεί την Πειραϊκή κοινωνία, που μόλις πρόσφατα ενημερώνεται, και δεν είναι δυνατόν να περιορίζεται στην «αναστολή των εργασιών» μέχρι την έκδοση Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που όντως υπάρχει έλλειψη. Με την «αναστολή των εργασιών» συμφωνεί ο Δήμαρχος κ Ι Μώραλης, ο κ Γ. Πατούλης και Βουλευτές της ΝΔ και άλλα αυτοδιοικητικά σχήματα. Όμως το κύριο θέμα είναι η επαναξιολόγηση σκοπιμότητας – χρησιμότητας και τελικά η «μη εκτέλεση του έργου» διότι η συνεπαγόμενη πρόσθετη επιβάρυνση θα επιφέρει ανεπίστροφη καταστροφή του περιβάλλοντος, πρόσθετη συγκοινωνιακή συμφόρηση και συνέπειες στην Υγεία των πολιτών της Περιφέρειας και του λεκανοπεδίου και όχι μόνο της Πειραϊκής (βλέπετε από 30-4-2020 ανάρτηση υπογραφών 23 πολιτών και μεταξύ αυτών Δημάρχων, Πανεπιστημιακών, Επιστημόνων και συνδικαλιστών σε εφημερίδες και μέσα κοινωνικής δικτύωσης).
3)Δεν είναι αναπτυξιακό το «έργο της επέκτασης» διότι βάσει των Διεθνώς αναγνωρισμένων «αρχών, (αλλά και του Διεθνούς Δικαίου) της προφύλαξης και της αναλογικότητας» τα τυχόν θετικά (όφελος) δεν λαμβάνονται υπ’όψιν όταν από τα αρνητικά (κόστος) κινδυνεύει η Υγεία και το Περιβάλλον και τούτο διότι το μέχρι σήμερα σύστημα σκέψης και αξιολόγησης ενός έργου βάσει του δίπολου «όφελος-κόστος» δ ε ν ι σ χ ύ ε ι εάν αφορά την Υγεία και επομένως την ζωή των ανθρώπων η οποία δεν αποτιμάται ούτε ποσοτικοποιείται ούτε είναι συγκρίσιμα μεγέθη και αυτό χρήζει ευρύτερης ανάλυσης, που δεν το επιτρέπει το παρόν άρθρο. Εν τούτοις, ο καθένας και η κάθε μία έχει την δυνατότητα να ζυγίσει τα θετικά και αρνητικά με βάση τις μέχρι τώρα γνώσεις και εμπειρίες της παγκόσμιας και τοπικής περιβαλλοντικής κρίσης σε συνδυασμό με την υγεία και τις πανδημίες(κορονοϊός) ως αποτέλεσμα του σημερινού Μοντέλου ανάπτυξης αλλά και της οικονομίας.
Να αποτρέψουμε το έγκλημα.
Αλλά ακόμη και με τον ξεπερασμένο, όπως αναδείξαμε παραπάνω, τρόπο σκέψης του δίπολου «όφελος(οικονομική αξία)-κόστος(υγεία)» και πάλι δεν είναι αναπτυξιακό το έργο της επέκτασης των προβλητών κρουαζιέρας.
Εξηγούμαι: ούτε ένα ευρώ δεν θα μένει στον Πειραιά, έστω και καθ’ υπερβολήν, αφού θα κατευθύνεται ολόκληρο το «λεκανοπέδιο» στον περίκλειστο από τα κάγκελα του ΟΛΠ υπερτοπικό πόλο του μέλλοντος, δηλαδή σε «μια πόλη μέσα στη πόλη», ενώ η πόλη – πόλεις θα δέχονται δυσανάλογη επιβάρυνση και σχεδόν κανένα όφελος για την τοπική οικονομία.
Το ότι όλες οι Κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένου και του ΣΥΡΙΖΑ, « έδωσαν πράσινο φως με την συναίνεση μεγάλου μέρους της τοπικής κοινωνίας για το αναπτυξιακό έργο», (όπως γράφουν συμπολίτες μας) δεν είναι θέμα έλλειψης «Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων» που όντως λείπουν (γνωρίζουμε άλλωστε πως εκδίδονται κατά παραγγελίαν). Αντιθέτως θα τεθεί σε κίνδυνο η περιβαλλοντική ισορροπία και η Υγεία των πολιτών που αναδείξαμε ότι έχει σχέση και με το ισχύον μοντέλο ανάπτυξης και όχι μόνο της πόλης. Τα επιχειρήματα ότι υπάρχουν «ψηφισμένοι Νόμοι» επί ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, ή ότι είναι χαρακτηρισμένη ως «υποχρεωτική επένδυση»,ή ότι συνεπάγεται η μη εκτέλεση «ποινικές ρήτρες» δεν είναι πειστικά όταν αναδεικνύεται ο μείζον κίνδυνος για την «Υγεία», δηλαδή το « Δημόσιο Συμφέρον» και την «Τοπική Οικονομία».
Άλλωστε γνωρίζουμε ότι η υπογραφή των συμβάσεων παραχώρησης έγινε με το πιστόλι στον κρόταφο στην Ελλάδα των «μνημονίων», ή όταν οι κυβερνήσεις «έξυναν τον πάτο του βαρελιού για χρηματοδοτήσεις έργων».
Είμαι υπέρ των «αναπτυξιακών» επενδύσεων αλλά κατά των «αντιαναπτυξιακών» και ένα τέτοιο είναι οι νέοι προβλήτες.(140 στρέμματα μπάζωμα της θάλασσας) για δύο θέσεις κρουαζιερόπλοιων.
Εδω είναι « πεδίον δόξης λαμπρόν» να αποτρέψουμε το «έγκλημα» που θα μας εγκαλούν οι επόμενες γενιές. Η κατατεθείσα ερώτηση στην Βουλή των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ είναι προς θετική κατεύθυνση.
Προτεραιότητα έχει η ζωή των πολιτών που δεν εξασφαλίζεται από τις «κατά παραγγελίαν» Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.
Απαιτείται από την σύγχρονη Αριστερά του 21ου αιώνα ο αναστοχασμός και ο επαναπροσανατολισμός σε μια νέα ιεράρχηση προτεραιοτήτων της κλιματικής κρίσης.
Άλλωστε «δεν θα μπορούσαμε να πετύχουμε το «εφικτό» αν δεν διεκδικούσαμε το «ανέφικτο» έγραφε ο Γερμανός κοινωνιολόγος στις αρχές του 20ου αιώνα Μαξ Βέμπερ".
.png)
