ο Ναπολέων Βοναπάρτης και μάλλον δεν είχε και...
πολύ άδικο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ανόητο επιχείρημα περί μειοψηφίας και πλειοψηφίας που κυκλοφορεί τώρα τελευταία από διάφορους κάτω στον Πειραιά, με αφορμή τις αντιδράσεις των κατοίκων για την επέκταση του λιμένα της κρουαζιέρας στην Πειραιά.
Η ανο(η)σία της αγέλης και το άλλοθι της κάλπης δεν μπορεί να αποτελεί σοβαρό επιχείρημα των αιρετών που σήμερα εκλέγονται και την επόμενη γίνονται πρώην και πάνε σπίτι τους.
Μπορεί ένας πολιτικός να υποστηρίζει δημόσια ότι έχει δίκιο για ένα θέμα επειδή απλά στις τελευταίες εκλογές τον ψήφισε η πλειοψηφία;
Η εκλογή ενός υποψήφιου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες - ακόμα και η αποχή παίζει ρόλο- και σίγουρα δεν σημαίνει πως είναι σωστά όσα κάνει ή όχι κατά τη διάρκεια της θητείας του.
Δηλαδή, οι προηγούμενες πλειοψηφίες στο Δήμο Πειραιά και οι δήμαρχοι Στ. Λογοθέτης, Χρ. Αγραπίδης, Παν. Φασούλας Βασ. Μιχαλολιάκος, Γ. Μώραλης δεν έκαναν λάθη και παραλείψεις κατά τη διάρκεια της διοίκησης, επειδή τότε είχαν την πλειοψηφία στο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης;
Η αλήθεια είναι πως από εκλογές σε εκλογές οι ψηφοφόροι στέλνουν να τους εκπροσωπήσουν όλο και χειρότεροι, που κατά κανόνα το μόνο που δεν τους ενδιαφέρει είναι οι ψηφοφόροι τους. Και το μόνο που δεν μπορούν -ή δεν έχουν διάθεση – να κάνουν είναι να λειτουργήσουν ως εκπρόσωποι τους, που επί της ουσίας αυτός υποτίθεται πως είναι ρόλος τους στη Δημοκρατία.
Γι' αυτό το φαινόμενο, ίσως να φταίει ότι το ενδιαφέρον των πολιτών για την πολιτική δεν ήταν ποτέ πραγματικό. Οπότε -κατά τον Πλάτωνα – όταν δεν ασχολείσαι σοβαρά με την πολιτική καταλήγεις να σε κυβερνούν οι κατώτεροί σου.
Σε κάθε περίπτωση ανάμεσα στους λόγους που έχει κάποιος για να απογοητευτεί με τον «κυρίαρχο λαό», ο εμφανέστερος είναι η χρήση της ψήφου του ή και η απουσία του από τις κάλπες.
@ Απλά μερικές φορές αναρωτιέται κανείς αν τον κόσμο κυβερνούν κάποιοι έξυπνοι που μας δουλεύουν ή κάποιοι ηλίθιοι που μιλάνε σοβαρά...
