Μπορεί να μην βρίσκονται κοντά με τους μικρούς τους μαθητές, να μην έχουν την καθημερινή επαφή μαζί τους, όμως οι νηπιαγωγοί προσπαθούν κι εκείνοι να βρουν δημιουργικούς τρόπους ώστε να απασχολήσουν τα «παιδιά» τους έστω ...
κι εξ αποστάσεως.
Μία τέτοια περίπτωση είναι η νηπιαγωγός, Βάσω Παρτσακουλάκη, που εργάζεται στην Καλλιθέα και διατηρεί το δικό της κανάλι στο you tube. Έχει δημιουργήσει πρωτότυπα βίντεο, μεταξύ αυτών και μια παράσταση κουκλοθέατρου που έχει στήσει στο σπίτι της με τίτλο «Ο δράκος μπήκε καραντίνα». Πρωταγωνιστές στο βίντεο αυτό είναι ένας δράκος και ο φίλος του ο πελεκάνος, ο Πελέ, που συζητούν στο κάστρο του δράκου «τι είναι τελικά αυτός ο κορονοϊός».
Κατά τη διάρκεια της παράστασης μικροί και μεγάλοι έχουν τη δυνατότητα να μάθουν πώς μεταδίδεται ο ιός καθώς και ότι είναι ανάγκη να ακολουθήσουν τους κανόνες που έχουν οριστεί «αν αγαπούν τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους».
«Προσπάθησα με το κουκλοθέατρο να εξηγήσω στα παιδιά με χιούμορ, ώστε να καταφέρουν κιόλας να διοχετεύσουν το άγχος τους, ποιοι είναι οι περιορισμοί που μας έχει επιβάλλει ο κορονοϊός, με ποιον τρόπο μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε και γενικά τι μπορούμε να κάνουμε τώρα», εξηγεί η κ. Παρτσακουλάκη.
Χρησιμοποιώντας τη σάτιρα η νηπιαγωγός, προσπαθεί να στείλει στα παιδιά ένα αισιόδοξο μήνυμα, ώστε να καταφέρουν να δουν τη θετική πλευρά της εποχής που βιώνουν, αλλά παράλληλα να ενημερωθούν με έναν τρόπο που αρμόζει στο αναπτυξιακό τους επίπεδο.
Χρησιμοποιώντας τη σάτιρα η νηπιαγωγός, προσπαθεί να στείλει στα παιδιά ένα αισιόδοξο μήνυμα, ώστε να καταφέρουν να δουν τη θετική πλευρά της εποχής που βιώνουν, αλλά παράλληλα να ενημερωθούν με έναν τρόπο που αρμόζει στο αναπτυξιακό τους επίπεδο.
Η κ. Παρτσακουλάκη επέλεξε τη μέθοδο του κουκλοθέατρου, καθώς όπως εξηγεί , έχει τεράστια δύναμη σαν μέσο επικοινωνίας με τα παιδιά. «Η κούκλα έχει πολύ πιο άμεση επικοινωνία με το παιδί, κεντρίζει το ενδιαφέρον του. Είναι οικεία και το παιδί ταυτίζεται με πτυχές της προσωπικότητας της κούκλας οπότε παίρνει εύκολα πληροφορίες. Είναι βέβαια και ψυχοαπελευθερωτικό μέσο για τα παιδιά και για εμάς», σημειώνει.
Η κ. Παρτσακουλάκη παροτρύνει μικρούς και μεγάλους να στήσουν το δικό τους κουκλοθέατρο στο σπίτι παίρνοντας τις κούκλες που έχουν ήδη, και να φτιάξουν μία παράσταση χρησιμοποιώντας για σκηνικά το τραπέζι τους, το κρεβάτι τους ή τον καναπέ τους. Στο βίντεο που έχει δημιουργήσει ο διάλογος που εκτυλίσσεται ανάμεσα στον δράκο και στον πελεκάνο είναι αρκετά εκπαιδευτικός καθώς ενημερώνει για τους κινδύνους που ενέχει ο κορονοϊός, προτείνει ιδέες πώς να περάσουν δημιουργικά το χρόνο τους στο σπίτι ενώ καταλήγει με ένα αισιόδοξο μήνυμα ότι «θα ‘ρθει και το καλοκαίρι και θα πάνε για βουτιές».
Εργαζόμενη από το 1997 σε νηπιαγωγεία, αναφέρει ότι στην αρχή η κατάσταση αυτή ήταν αρκετά σκληρή και για τους ίδιους τους νηπιαγωγούς. « Μου λείπουν πολύ τα παιδιά, και η αβεβαιότητα για το μέλλον με θλίβει ακόμη περισσότερο. Προσπαθώ όμως κι εγώ όπως και τα παιδιά να γεμίσω δημιουργικά το χρόνο μου είτε φτιάχνοντας βίντεο, είτε γράφοντας παραμύθια. Δεν έχω βαρεθεί, είναι και μέρες που δεν μου φτάνει ο χρόνος για να κάνω πράγματα. Δεν συγκρίνεται βέβαια με την επαφή με τα παιδιά», τονίζει ενώ συμπληρώνει ότι είναι ανάγκη τα παιδιά να γνωρίζουν τι έχει συμβεί και έχει αλλάξει η καθημερινότητά τους. Εκτός από το κουκλοθέατρο, η κ. Παρτσακουλάκη έχει δημιουργήσει κι ένα βίντεο που δείχνει πώς μπορούν τα παιδιά να φτιάξουν μάσκες που δεν προστατεύουν από τα μικρόβια αλλά από τη… βαρεμάρα. Μια μάσκα δηλαδή από χαρτόνι που μπορούν να φτιάξουν με υλικά που διαθέτουν στο σπίτι τους, όπως το χαρτόνι από το κουτί των δημητριακών, καθώς και μαρκαδόρους και ψαλίδια.
«Έχει υπάρξει και μια θετική πλευρά σε όλο αυτό γιατί τα παιδιά έχουν έρθει πιο κοντά με την οικογένειά τους καθώς και με δημιουργικές δραστηριότητες. Απολαμβάνουν πιο πολύ τη στιγμή της βαρεμάρας που τα ωθεί να σκεφτούν δημιουργικά πράγματα δηλαδή τι να κάνουν για να γεμίσουν το χρόνο τους και τελικά είναι μια μικρή ευκαιρία αυτή για τα παιδιά να δείξουν τις δυνατότητές τους», επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Παρτσακουλάκη.
Μικροί και μεγάλοι λοιπόν μέσω διάφορων δραστηριοτήτων μπορούν τελικά να αποδείξουν ότι η δημιουργικότητα δεν μπαίνει σε καραντίνα βρίσκοντας ποιοτικούς τρόπους απασχόλησης, για εκείνους και τα παιδιά τους.