«Στο σπίτι μας ερχόταν όλο το θέατρο, όλη η διανόηση της χώρας, έχω γνωρίσει τους πάντες. Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος ήταν αγαπημένος μου, έπαιζε μαζί μου από τότε που ήμουν τεσσάρων χρονών, περνάγαμε πολύ καλά. Μου έκανε εκεί για τα αεροπλάνα και πώς κυνηγιούνται στον αέρα κι εγώ καθόμουν και τον κοιτούσα. Ήταν φοβερός ο Νιόνιος, αγάπη μεγάλη, πολύ γλυκός άνθρωπος. Πολλοί ηθοποιοί δεν έχουν πολύ καλό τέλος. Υπάρχει και η μοναξιά… Πολλές φορές για να κάνεις αυτή τη δουλειά χρειάζεται να βάλεις στην άκρη λίγο τη ζωή και αυτό μετά το πληρώνεις.
Ο Ντίνος Ηλιόπουλος νομίζω πως ήταν ο καλύτερος ηθοποιός που είχαμε, ήταν στα πρότυπα των Αμερικάνων κωμικών τότε και καλύτερος από αυτούς. Τον Ανδρέα Μπάρκουλη τον γνώρισα πολύ πιο μετά και δεν ήταν και στα καλύτερά του τότε. Αλλά έχει αφήσει κι αυτός το σημάδι του στο σινεμά, το “κορίτσια, ο Μπάρκουλης” δεν το έχουν πει για άλλον. Και τον Νίκο Κούρκουλο ήξερα, ωραίος άνθρωπος».
Αναφορικά με όσα έχουν γραφτεί για την αιώνια κόντρα των δύο σταρ του ελληνικού κινηματογράφου, ο Κωνσταντίνος Καζάκος, είπε: «Δεν υπήρχε ποτέ κόντρα μεταξύ Αλίκης και Τζένης, υπήρχε ευγενής άμιλλα. Σαφώς και τις ένοιαζε ποια θα κάνει τα περισσότερα εισιτήρια, ποια θα κάνει το ένα και ποια θα κάνει το άλλο, αλλά ήταν φίλες, λέγανε τα προσωπικά τους… Ήταν μια χαρά, είχανε πάρα πολύ καλές σχέσεις πάντα, δεν υπήρξε ποτέ κόντρα. Αυτό ήταν ένα κολπάκι των media τότε».
