Αρκεί να ακούσει κανείς τις πρώτες νότες του τραγουδιού «Η Ρόζα» για να φέρει στα αυτιά του τη φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου και στο νου του, τον Θάνο Μικρούτσικο να...
παίζει πιάνο.
Όμως, η μεγάλη αυτή επιτυχία ήταν κρυμμένη και ξεχασμένη για χρόνια μέσα σε ένα συρτάρι. Το 1996 κυκλοφόρησε από την εταιρία Μίνος ο δίσκος «Στου αιώνα την παράγκα», που μεταξύ άλλων περιείχε και τη μεγάλη επιτυχία «Η Ρόζα»....
Χρόνια στα αζήτητα
Είκοσι χρόνια πριν από την κυκλοφορία του τραγουδιού, το 1976, ο ποιητής Άλκης Αλκαίος είχε στείλει το ποίημά του «Η Ρόζα», στον Θάνο Μικρούτσικο για να το μελοποιήσει. Ο συνθέτης -όπως ο ίδιος είχε αναφέρει στην Μηχανή του Χρόνου- έμενε τότε σε διαμέρισμα μιας πολυκατοικίας στην Αθήνα. Η έμπνευση δεν άργησε να του έρθει, αλλά η ώρα ήταν περασμένη και ακατάλληλη για ηχογράφηση. Για να μην ενοχλήσει τους γείτονες, πάτησε τη σουρντίνα του πιάνου (εξάρτημα που προσαρμόζεται στα έγχορδα όργανα για να «πνίγει» τον ήχο) και ξεκίνησε να ηχογραφεί το τραγούδι. Το αποτέλεσμα της ηχογράφησης δεν ήταν ότι καλύτερο. Έτσι η Ρόζα, κατά το «δειγματισμό» τραγουδιών από τον Μικρούτσικο σε διάφορους καλλιτέχνες, περνούσε μονίμως στα αζήτητα. Μεταξύ άλλων, ο Μικρούτσικος το πρότεινε στη Χαρούλα Αλεξίου για να μπει στον δίσκο » Η αγάπη είναι ζάλη», αλλά λόγω της κακής ποιότητας του ήχου, η ερμηνεύτρια το προσπέρασε. Εξάλλου ήδη είχε κάνει άλλες σπουδαίες επιλογές για το νέο δίσκο. Τα χρόνια περνούσαν και η Ρόζα έμενε ξεχασμένη σε ένα συρτάρι....
Πώς κατέληξε η Ρόζα στον Δημήτρη Μητροπάνο Είχε μόλις λήξει η υπουργική θητεία του Θάνου Μικρούτσικου στο υπουργείο Πολιτισμού με την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου και ο γνωστός συνθέτης αναζητούσε ερμηνευτή για τον νέο του δίσκο. Η συνεργασία του με τον Δημήτρη Μητροπάνο αποφασίστηκε κατά τη διάρκεια μιας τιμητικής γιορτής, που είχε οργανώσει η εταιρία για την επιστροφή του Μικρούτσικου. Την εποχή εκείνη στην εταιρία εργαζόταν ο μουσικός παραγωγός Ηλίας Μπενέτος.
Ο έμπειρος παραγωγός άκουσε την ξεχασμένη Ρόζα και του κέντρισε το ενδιαφέρον. Ο Μικρούτσικος είχε πειστεί πια ότι η Ρόζα δεν άρεσε και ήταν έτοιμος να πατήσει το fast forward και να την προσπεράσει, όταν ο Μπενέτος του άρπαξε το χέρι και του είπε: αυτό είναι!...
Ο Μητροπάνος όταν του προτάθηκε το τραγούδι αμέσως συμφώνησε. Άλλωστε, είχε ανάγκη και μια συμφωνία με τον φίλο του τον Θάνο, μετά από ένα καυγά που είχαν ρίξει για τα πολιτικά. Κάπως έτσι έφτασε στα αυτιά μας η «Ρόζα», που είχε ξεχαστεί για πολλά χρόνια σε ένα συρτάρι. Μάλλον ισχύει για τα τραγούδια αυτό που λένε και για τους ανθρώπους. Κανένα καλό δεν πάει χαμένο....
