Οι μύθοι για τους υποψήφιους στις εκλογές

Υπάρχουν κάποιοι μύθοι για τους υποψήφιους των εκλογών...


Μύθος είναι ότι εκλέγεται πάντα ο καλύτερος από τους υποψήφιους.
Συνήθως την καρέκλα παίρνει εκείνος που έχει καταφέρει να υποστηριχθεί από τα μεγάλα πολιτικά
κόμματα ή οικονομικά συμφέροντα και ΜΜΕ.

Μύθος είναι ότι κάποιος εκλέγεται με την αξία του. Τουλάχιστον τις περισσότερες φορές.

Συνήθως εκλέγεται με την ώθηση ενός κομματικού μηχανισμού που τον επιβάλλει.
Αυτό ίσχυε κατά το παρελθόν για πολιτικούς όλων των βαθμίδων.

Μύθος είναι ότι κάποιος εκλέγεται όταν είναι άφθαρτος και αδιάφθορος. Γιατί αν ισχύει κάτι τέτοιο,
πώς εξηγείται τέτοια σωρεία σκανδάλων στη διαχείριση της εξουσίας -έστω κι αν υποθέσουμε ότι
η εξουσία διαφθείρει; Διαφθείρει βεβαίως αλλά όχι τους ακέραιους, παρά αυτούς που έχουν μια έφεση
προς την παραβίαση κανόνων.

Μύθος είναι ότι κάποιος εκλέγεται για να υπηρετήσει την κοινωνία και τους πολίτες.
Στην πραγματικότητα συνηθέστατα εκλέγεται για να υπηρετήσει προσωπικές φιλοδοξίες και
ατομικές στοχεύσεις ή πολιτικά κόμματα και τα οικονομικά συμφέροντα που το στήριξαν.

Μύθος είναι ότι κάποιος απαρνείται και στερείται την οικογένειά του, την επαγγελματική του ιδιότητα,
στοιχεία της ίδιας του της ζωής και της ύπαρξής του για να αφοσιωθεί στα κοινά.
Συνήθως η ενασχόληση με τα κοινά εξυπηρετεί όλες τις άλλες ιδιότητές του.

Μύθος είναι ότι κάποιος πρέπει να είναι νέος- όχι τόσο ηλικιακά, όσο πνευματικά -για να αξιωθεί με
την ψήφο των συμπολιτών του και να προσφέρει στους συνανθρώπους του.
Το αντίθετο θα έλεγα πως συμβαίνει. Παρωχημένοι άνθρωποι, παρωχημένες ιδεολογίες, στείρα -
σε πολλές περιπτώσεις - πνεύματα ανακαινίζουν φαντάσματα του παρελθόντος, για να αφυπνίσουν
ομάδες ή μάζες που θα τους στηρίξουν.

Μύθος είναι ότι επανεκλέγεται κάποιος επειδή οι πολίτες αναγνώρισαν το έργο του.
Στην πραγματικότητα επανεκλέγεται επειδή κατάφερε να κλείσει συμφωνίες με την οικονομική στήριξη χορηγών και ΜΜΕ που προέβαλαν το "αόρατο" έργο του...