Down Town Κύπρου.
Στο τέλος των «Mad Walk» σε είδαμε στη σκηνή και με τον Κωνσταντίνο Αργυρό, όπου έκανε το πρόγραμμά του και, κλείνοντας, τον ξαναφώναξες και μιλήσατε. Πολλοί έκαναν λόγο για ψυχρό κλίμα και αμηχανία μεταξύ σας. Εισέπραξες κάτι τέτοιο;
«Όχι, καθόλου. Καμία αμηχανία. Ενώ ο Κωνσταντίνος μάς είχε ανεβάσει με τα τραγούδια του και διασκεδάζαμε, κάτι τεχνικό συνέβη ταυτόχρονα, από αυτά που συμβαίνουν πάντα σε όλες αυτές τις μεγάλες διοργανώσεις. Οπότε, εκείνη τη στιγμή, μου είπαν από το ακουστικό να κρατήσω τον Κωνσταντίνο λίγο ακόμη στη σκηνή και να κερδίσω χρόνο, για να αποκατασταθεί το μικρό απρόοπτο. Αυτό έκανα. Δεν ήταν επίτηδες όλο αυτό, αλλά ούτε και «αμήχανο». Δεν έπρεπε να χαθεί η ροή του show και, παράλληλα, δεν έπρεπε να κάνει «κοιλιά» το πρόγραμμα. Οπότε, προσπάθησα να κάνω τη δουλειά μου, ακούγοντας πολλές φωνές στο ακουστικό μου, να μην «πέσει» το κοινό – κι ο Κωνσταντίνος δεν ήξερε γιατί γινόταν όλο αυτό. Νομίζω το σώσαμε κι όλα πήγαν καλά».
Πώς αντιμετωπίζεις, αλήθεια, τα δημοσιεύματα που αφορούν στην προσωπική σου ζωή;
«Θα σου πω. Ξέρω ότι όταν ένας άνθρωπος εκτίθεται, μοιραία κάποιοι θα ασχοληθούν και με αυτό το κομμάτι. Το ξέρω, αλλά ok, δεν με απασχολεί, ούτε και με ενοχλεί που με ρωτάτε διάφορα. Το έχω αποδεχτεί. Όμως, δεν παρακολουθώ το τι λέγεται και τι γράφεται για μένα. Δουλεύω τόσο πολύ, που όπως είδες, με παίρνει ο ύπνος σε όποιον καναπέ βρω (γελάει). Δεν έχω την ενέργεια να ασχοληθώ με τα γύρω-γύρω».
Τι πρέπει να κάνει ένας άντρας για να σε κερδίσει, Ηλιάνα;
«Καταρχάς, πρέπει κάπου να με βρει και να μη δουλεύω όλη μέρα (γελάει). Να είναι ειλικρινής, αληθινός, ανθρώπινος, να ‘χει καλή καρδιά και καθαρή ψυχή. Μόνο αυτά ζητάω. Μόνο ειλικρίνεια ζητάω και να είναι «καθαρός».
Είναι δύσκολο να βρεις έναν τέτοιον άνθρωπο, όπως μου τον περιγράφεις;
«Ναι, γενικά είναι δύσκολο να βρεις κάποιον που θα είναι 100% ειλικρινής μαζί σου. Είμαι τυχερή, όμως, γιατί έχω την οικογένειά μου, που πάντα υπήρξαν ειλικρινείς μαζί μου και με γαλούχησαν με τον ίδιο τρόπο. Δεν έχω πολλούς φίλους, ελάχιστοι είναι, όμως είναι όπως τους θέλω, απόλυτα αληθινοί απέναντί μου. Ζούμε σε μια εποχή, που βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα και κρίνουμε τους πάντες και τα πάντα πολύ εύκολα. Δεν δίνουμε χρόνο και αγάπη στους άλλους».
