Η Πένυ Σκάρου πριν 4 χρόνια έζησε τον εφιάλτη όταν σε ένα τροχαίο τραυματίστηκε σοβαρά και δυστυχώς έχασε το ένα της πόδι! Η τραγουδίστρια τράκαρε, οδηγώντας τη μηχανή της…
Ένα αυτοκίνητο την παρέσυρε στη οδό Πειραιώς και ο τραυματισμός της ήταν τόσο μεγάλος που οι γιατροί αναγκάστηκαν να της ακρωτηριάσουν το πόδι από το γόνατο και κάτω. Η ζωή της Πένυς άλλαξε για πάντα αλλά αποδείχθηκε δυνατή αφού όχι μόνο έμαθε να ζει με το τεχνητό της μέλος αλλά συνέχισε την καριέρα της και την προσωπική της ζωή σαν να μη συνέβη τίποτα.
Και ενώ οι περισσότεροι δεν θα ήθελαν να δουν μηχανάκι ούτε ζωγραφιστό, η Πένυ πόζαρε πάνω σε μηχανή μεγάλου κυβισμού δίνοντας το δικό της μήνυμα δύναμης και αισιοδοξίας λέγοντας πως πρέπει να πολεμάμε και να νικάμε τους φόβους μας!
«Κοίτα το φόβο στα μάτια και αυτός θα φοβηθεί και θα φύγει»… έγραψε κάτω από τη φωτογραφία της η τραγουδίστρια
Διάβασε το συγκλονιστικό της μήνυμα 4 χρόνια μετά την ημέρα που είχε το σοκαριστικό τροχαίο
«Εγώ γεννήθηκα δύο φορές και πέθανα άλλες τόσες. Αλλά λένε πως κάθε γέννα είναι κι ένας θάνατος. Όταν γεννήθηκα, την δεύτερη φορά, έχασα ένα πόδι. Με αυτό έτρεχα, με αυτό πατούσα στη γη. Και ναι , λοιπόν, εγώ όταν τον είδα πριν 4 χρόνια ήρθε άγρια και απροειδοποίητα και ήταν έτοιμος να μου πάρει τη ζωή, αλλά του έδωσα το πόδι. Είναι παρηγοριά να σκέφτομαι ότι τον νίκησα, αλλά και η μισή αλήθεια. Νίκησα το μαύρο και είδα χρώμα. Νίκησα τον φόβο μου για τη ματαιοδοξία και τα στερεότυπα για το γυναικείο σώμα. Έμαθα πως το να είσαι γυναίκα δεν σημαίνει να έχεις πόδια αλλά να νιώθεις γυναίκα.
Έμαθα πολλά. Μέσα σε αυτό έμαθα και την ασχήμια του συστήματος που θέλει να λέγεται ελληνικό κράτος. Είδα φίλους μου με κομμένα πόδια και χέρια να στέκονται κάθε χρόνο στην ουρά της γραφειοκρατίας για να πάρουν το κεκτημένο δικαίωμά τους. Σε αυτό το ξεπούλημα, εγώ μπορεί να έμεινα δυνατή και να μιλάω με τα τραγούδια μου. Αλλά κάποια στιγμή τα τραγούδια δεν θα έχουν να πουν κάτι. Θα στερέψουν από λέξεις και ήχους. Γιατί το χειρότερο δεν είναι το αιφνίδιο, που έζησα, αλλά το σιγά σιγά, που σε έχει κάνει συνένοχο στην καταστροφή σου. Το χειρότερο είναι ότι σιγά σιγά όλοι οι Έλληνες χάνουμε τα πόδια μας και τη γη κάτω από αυτά.
Εγώ η Πένυ Σκάρου, που σήμερα γιορτάζω τα 4 μου χρόνια από την αναγέννησή μου, διαπιστώνω, μετά λύπης, ότι το σύστημα, προσπαθεί να με πείσει ότι είμαι παράσιτο, ενώ αυτό που συμβαίνει είναι ακριβώς του αντίθετο»
Έμαθα πολλά. Μέσα σε αυτό έμαθα και την ασχήμια του συστήματος που θέλει να λέγεται ελληνικό κράτος. Είδα φίλους μου με κομμένα πόδια και χέρια να στέκονται κάθε χρόνο στην ουρά της γραφειοκρατίας για να πάρουν το κεκτημένο δικαίωμά τους. Σε αυτό το ξεπούλημα, εγώ μπορεί να έμεινα δυνατή και να μιλάω με τα τραγούδια μου. Αλλά κάποια στιγμή τα τραγούδια δεν θα έχουν να πουν κάτι. Θα στερέψουν από λέξεις και ήχους. Γιατί το χειρότερο δεν είναι το αιφνίδιο, που έζησα, αλλά το σιγά σιγά, που σε έχει κάνει συνένοχο στην καταστροφή σου. Το χειρότερο είναι ότι σιγά σιγά όλοι οι Έλληνες χάνουμε τα πόδια μας και τη γη κάτω από αυτά.
Εγώ η Πένυ Σκάρου, που σήμερα γιορτάζω τα 4 μου χρόνια από την αναγέννησή μου, διαπιστώνω, μετά λύπης, ότι το σύστημα, προσπαθεί να με πείσει ότι είμαι παράσιτο, ενώ αυτό που συμβαίνει είναι ακριβώς του αντίθετο»
tlife
