Για τη φρίκη που ζούσε καθημερινά επί 15 μήνες στη Σομαλία μίλησε η Καναδή δημοσιογράφος Amanda Lindhout στην ...
εκπομπή «Interview» του Channel 7.
Η Lindhout ήταν μόλις 26 ετών το 2008 όταν ταξίδεψε στην εμπόλεμη Σομαλία με τον 36χρονο Αυστραλό φωτορεπόρτερ σύντροφό της, Nigel Brennan
Για μια νέα ρεπόρτερ όπως ήταν τότε η Lindhout, η Σομαλία ήταν μια μεγάλη επαγγελματική ευκαιρία. Ωστόσο γρήγορα αποδείχθηκε σε μια καθημερινή πάλη για επιβίωση καθώς η ίδια και ο σύντροφός της απήχθησαν από ενόπλους οι οποίοι ζητούσαν λύτρα για να τους ελευθερώσουν, βιάζοντας και κακοποιώντας την σχεδόν καθημερινά επί 15 ολόκληρους μήνες.
Βασανιστήρια, βιασμοί και σκέψεις για αυτοκτονία. Αυτή ήταν η καθημερινότητα της δημοσιογράφου επί ένα χρόνο και τρεις μήνες.
Παρόλο που στο τέλος απελευθερώθηκαν και οι δυο, η τραυματική εμπειρία της αιχμαλωσίας αλλά και της κακοποίησης, τους σημάδεψε για πάντα.
Σήμερα, στα 36 της, η Amanda Lindhout γυρίζει το χρόνο πίσω και περιγράφει τις συγκλονιστικές στιγμές που έζησε αλλά και τι ήταν αυτό που της έδωσε θάρρος και κουράγιο να αντέξει τον εφιάλτη.
Η ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΑΠΑΓΩΓΗΣ
«Ήμουν μια νέα, freelance δημοσιογράφος. Το έβλεπα σαν ευκαιρία αυτό το ταξίδι. Όταν πήγαμε στη Σομαλία με τον Brennan είχαμε σκοπό να μείνουμε μια εβδομάδα» λέει η Lindhout.
Τρεις μέρες μετά την άφιξή τους στη Σομαλία, στις 23 Αυγούστου του 2008, εκείνη και ο Brennan έπεσαν θύμα απαγωγής.
«Οδηγούσαμε σε ένα μεγάλο αυτοκινητοδρομο. Η Σομαλία είναι τόσο φτωχή χώρα. Πολλοί άνθρωποι δεν έχουν οχήματα. Κάποια στιγμή είδαμε ένα αυτοκίνητο να σταματά στην άκρη του δρόμου και επειδή ήταν το μοναδικό άλλο όχημα μας τράβηξε την προσοχή. Μέσα σε λίγα λεπτά, ξεκίνησε ο εφιάλτης. Μια ντουζίνα οπλισμένων ανδρών βγήκε στον δρόμο και μας σημάδευε με όπλα. Δε μπορούσα να δω τα πρόσωπά τους. Ήταν νέοι και τα είχαν καλυμμένα με φουλάρια. Μας περικύκλωσαν, άνοιξαν τις πόρτες και μας έβγαλαν έξω με το ζόρι»
Ο αρχηγός των απαγωγέων, ένας άνδρας που ονομαζόταν Adam, ζήτησε από την Amanda και τον Brennan να επικοινωνήσουν με τις οικογένειές τους. Ζητούσε 1,5 εκατομμύριο δολάρια λύτρα για τον καθένα.
«Οι κυβερνήσεις της Αυστραλίας και του Καναδά δεν πληρώνουν λύτρα. Προέρχομαι από μια πολύ φτωχή οικογένεια. Η οικογένεια του Nigel δεν είναι πλούσια».
Στη συνέχεια το ζευγάρι χωρίστηκε.
«Σχεδόν από την πρώτη ημέρα που μας χώρισαν, ξεκίνησε η σεξουαλική κακοποίηση. Ήμουν συντετριμμένη και τόσο τρομαγμένη. Όσο περνούσε ο καιρός, η κατάσταση χειροτέρευε. Τους κόστιζε χρήματα να μας ταΐζουν και έτσι λιγόστεψαν το φαγητό που μας έδιναν».
ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ
«Μια νύχτα ήρθαν, με ξύπνησαν και με πήγαν στο αυτοκίνητο. Όχι όμως και τον Nigel. Τρόμαξα πολύ. Με οδήγησαν στη έρημο και φοβήθηκα το χειρότερο. Με έβγαλαν από το αυτοκίνητο και με έσπρωξαν με το κεφάλι ψηλά σε ένα δέντρο βάζοντας μου το μαχαίρι στον λαιμό».
Απαίτησαν να καλέσει τη μητέρα της και να την πείσει να πληρώσει τα λύτρα μέσα σε εφτά ημέρες.
Πέντε μήνες μετά την αιχμαλωσία τους, προσπάθησαν να δραπετεύσουν:
«Καταφέραμε να πηδήξουμε έξω από το παράθυρο επειδή είχαμε καταλάβει ότι εκεί κοντά υπήρχε ένα τζαμί. Τρέξαμε μερικές εκατοντάδες μέτρα αλλά μας κατάλαβαν. Οι απαγωγείς μας μπήκαν στο τζαμί με τα όπλα τους».
ΤΟ «ΣΚΟΤΑΔΙ» ΚΑΙ ΟΙ ΒΙΑΣΜΟΙ
Το μέρος όπου την είχαν αιχμάλωτοι δεν είχε παράθυρα παρά μόνο σκοτάδι, ποντίκια και κατσαρίδες. Συχνά πυκνά ο Abdulla, ο άνθρωπος που την βίαζε, έμπαινε και την κακοποιούσε σεξουαλικά.
Μετά την προσπάθεια απόδρασής της, τα βασανιστήρια έγιναν ακόμα πιο έντονα.
«Συνειδητοποίησα ότι το μυαλό μου είχε πολλή δύναμη ώστε να με βοηθήσει να επιβιώσω. Ένιωθα ότι ήμουν κάτι περισσότερο από το σώμα μου που ήταν πεσμένο στο πάτωμα. Αισθανόμουν συνδεδεμένη με κάτι μεγαλύτερο. Έζησα μια πνευματική εμπειρία με πολλούς τρόπους και αυτό με στήριξε».
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΥ Ο ABDULLA ΜΕ ΒΙΑΖΕ «ΑΦΗΣΑ» ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ
«Είχα μια πραγματική εκπληκτική εμπειρία μια μέρα που ο Abdulla με βίαζε. Έφυγα από το σώμα μου. Μας έβλεπα στο πάτωμα. Εκείνον από πάνω μου. Ένιωθα τόσο μεγάλο πόνο που μέσα από τον πόνο μου κατάλαβα πράγματα για αυτόν» περιγράφει η 36χρονη, εξηγώντας ότι ο Abdulla από μικρός είχε μείνει ορφανός και είχε βρει το πόδι της θείας του σε μια έκρηξη που την σκότωσε.
«Εκείνη τη στιγμή ένιωσα συμπάθεια γι΄αυτόν τον νέο άνδρα που ήταν από πάνω μου και με πονούσε».
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ ΜΕ ΞΥΡΑΦΑΚΙ
Τα μαρτύρία της ήταν τόσο έντονα που κάποια στιγμή σκέφτηκε να αφαιρέσει τη ζωή της με ξυραφάκι. Της είχαν δώσει ένα ώστε να ξυρίσει όλες τις τρίχες από το σώμα της και εκείνη σκέφτηκε να το χρησιμοποιήσει ώστε να αυτοκτονήσει.
Τότε μια πόρτα άνοιξε. Παντού υπήρχε φως.
«Μια κίνηση μου τράβηξε το ενδιαφέρον και είδα ότι υπήρχε ένα πουλί που έκανε κύκλους γύρω από το φως. Δεν είχα δει ούτε ένα πουλί όλον αυτόν τον χρόνο».
Αυτό το ερμήνευσε ως σημάδι.
«Η επιθυμία να βάλω τέλος στη ζωή μου, ποτέ δεν επέστρεψε ξανά μετά από εκείνη τη μέρα».
Στο τέλος, τους πούλησαν σε μια άλλη συμμορία Σομαλών και μετά από αυτό απελευθερώθηκαν.
Μετά από 460 μέρες αιχμαλωσίας, η Amanda και ο σύντροφός της απελευθερώθηκαν αφού οι οικογένειές τους πλήρωσαν χιλιάδες δολάρια και ικέτευσαν για τις ζωές τους.
Σήμερα η Amanda δεν έχει ξεπεράσει τα ψυχικά αλλά και σωματικά τραύματα της αιχμαλωσίας της. Διαγνώστηκε με μετατραυματική διαταραχή, υποφέρει από κρίσεις άγχους και ακόμα ξυπνά ουρλιάζοντας.
Η αιχμαλωσία επίσης προκάλεσε προβλήματα στο πεπτικό της σύστημα, στα δόντια της αλλά και τις ορμόνες της.
Ωστόσο όπως τονίζει, ξέρω πως «είμαι μια survivor».
After pretending to convert to Islam and making a plan to escape, @amandalindhout & Nigel made a daring dash away from captivity, hoping to find saving at a nearby mosque. #InterviewAU
.@AmandaLindhout describes the first few months of captivity and how having her Aussie friend Nigel with her brought "some protection". #InterviewAU
