«Επανάληψις, μήτηρ πάσης μαθήσεως», λέει το αρχαίο ελληνικό ρητό που τόσο επιτυχημένα περιγράφει τη δύναμη της συνήθειας,που... καταλήγουμε συχνά να μην μπορούμε να ελέγξουμε και να γίνεται μέρος της καθημερινότητάς μας.
Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, τείνουμε να υποτιμούμε την κατάσταση, μη συνειδητοποιώντας πόσο μεγάλη επιρροή μπορεί να ασκεί πάνω μας κι επιτρέποντάς της να βάζει σιγά σιγά τα λιθαράκια για μια κακή (υποσυνείδητα κι συνειδητά) ψυχολογική κατάσταση.
Ζούμε στο παρελθόν.
Μπορεί να ακούγεται κλισέ, αλλά, το παρελθόν έχει «γραφτεί» και, όσο και να το σκέφτεσαι, δεν αλλάζει. Όταν, όμως, ζεις στο παρελθόν, δε ζεις στο τώρα. Και κάπου εδώ η ζωή περνάει από μπροστά σου και σε βρίσκει με γυρισμένη την πλάτη. Ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι να αφήσουμε πίσω το «χθες», αλλά αυτό είναι που πρέπει να γίνει, ώστε να ανοίξει ο χώρος για τα καλύτερα πράγματα που περιμένουν να έρθουν.
Λέμε «ναι», ενώ θέλουμε να πούμε «όχι».
Πόσες φορές σας έχει τύχει να έχει ζητηθεί η γνώμη/άδειά σας σε κάτι και, ενώ θέλετε να πείτε «όχι», τελικά λέτε «ναι», είτε για να φανείτε συγκαταβατικοί, είτε για να μην στενοχωρήσετε κάποιον; Έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Californiaέδειξε ότι όσο περισσότερο δυσκολεύεται κάποιος να πει όχι, τόσο πιο πιθανό είναι να νιώθει άγχος, εξάντληση και κατάθλιψη. Μη φοβάστε, λοιπόν, να αρνηθείτε κάτι, καθώς, με αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσετε να διώξετε από το μέλλον τις αρνητικές συνέπειες της καταπίεσης και της υπερβολικής δέσμευσης.
Δεν ζητάμε βοήθεια.
Κάτι η περηφάνια μας, κάτι η θέληση που έχουμε να αισθανόμαστε ότι δεν έχουμε την ανάγκη κανενός, μας εμποδίζουν από το να αναγνωρίσουμε ότι σε μια δεδομένη στιγμή χρειαζόμαστε τη βοήθεια ενός τρίτου. Στην πραγματικότητα, όμως, το να παραδεχόμαστε ότι δεν είμαστε παντογνώστες, μας κάνει αυθεντικούς, με αυτοπεποίθηση και φέρνει στη διάθεσή μας πολύ περισσότερους πόρους.
Αποφεύγουμε τα προβλήματα, αντί να τα λύνουμε.
Η άρνηση της ύπαρξης ενός προβλήματος και η αποφυγή του να το κοιτάξουμε «κατάματα», σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να το εξαφανίσει από τη ζωή μας. Παρότι, όμως, φαντάζει ακατόρθωτο, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να έρθουμε αντιμέτωποι με το πρόβλημα, για να μπορέσουμε να βρούμε τη λύση του, αν δε θέλουμε να το διαιωνίζουμε εις τους αιώνας των αιώνων, μέχρις ότου μετατραπεί σε μια τοξική κατάσταση.awakengr.com
Ζούμε στο παρελθόν.
Λέμε «ναι», ενώ θέλουμε να πούμε «όχι».
Πόσες φορές σας έχει τύχει να έχει ζητηθεί η γνώμη/άδειά σας σε κάτι και, ενώ θέλετε να πείτε «όχι», τελικά λέτε «ναι», είτε για να φανείτε συγκαταβατικοί, είτε για να μην στενοχωρήσετε κάποιον; Έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Californiaέδειξε ότι όσο περισσότερο δυσκολεύεται κάποιος να πει όχι, τόσο πιο πιθανό είναι να νιώθει άγχος, εξάντληση και κατάθλιψη. Μη φοβάστε, λοιπόν, να αρνηθείτε κάτι, καθώς, με αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσετε να διώξετε από το μέλλον τις αρνητικές συνέπειες της καταπίεσης και της υπερβολικής δέσμευσης.
Δεν ζητάμε βοήθεια.
Κάτι η περηφάνια μας, κάτι η θέληση που έχουμε να αισθανόμαστε ότι δεν έχουμε την ανάγκη κανενός, μας εμποδίζουν από το να αναγνωρίσουμε ότι σε μια δεδομένη στιγμή χρειαζόμαστε τη βοήθεια ενός τρίτου. Στην πραγματικότητα, όμως, το να παραδεχόμαστε ότι δεν είμαστε παντογνώστες, μας κάνει αυθεντικούς, με αυτοπεποίθηση και φέρνει στη διάθεσή μας πολύ περισσότερους πόρους.
Αποφεύγουμε τα προβλήματα, αντί να τα λύνουμε.
Η άρνηση της ύπαρξης ενός προβλήματος και η αποφυγή του να το κοιτάξουμε «κατάματα», σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να το εξαφανίσει από τη ζωή μας. Παρότι, όμως, φαντάζει ακατόρθωτο, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να έρθουμε αντιμέτωποι με το πρόβλημα, για να μπορέσουμε να βρούμε τη λύση του, αν δε θέλουμε να το διαιωνίζουμε εις τους αιώνας των αιώνων, μέχρις ότου μετατραπεί σε μια τοξική κατάσταση.awakengr.com
.png)
