Συγκλονίζουν οι επιστολές που έστειλε ο Μιχάλης Λεμπιδάκης κατά την εξάμηνη ομηρεία του στην οικογένειά και σε στενούς φίλους του, επιστολές τις οποίες και είχε υπογράψει με το...
αίμα του!
Είναι χαρακτηριστικό πως όχι δεν ήθελε να μεταφέρει το φόβο του αλλά αντίθετα εμψύχωνε τους δικούς του ανθρώπους.
Οι επιστολές που δημοσιεύει η εφημερίδα «Πατρίς», βρίσκονται στη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών.
23/4/2017
23/4/2017
«Αγαπημένοι μου γονείς, Κατερινούλα, παιδιά μου, Μανόλη,
Είμαι ζωντανός, τρέφομαι καλά, όμως οι μέρες στην απομόνωση δεν περνούν.
Με ρωτάνε αν έλαβα το μήνυμα του η… Δε θυμάμαι σε ποιο μήνυμα αναφέρεστε.
Περάσαμε θαυμάσια το προηγούμενο Πα/Σα/Κο/ στο Montabaur με την Κατερίνα, στη γιορτή για τα 50 χρόνια, με τους 100 περ. καλεσμένους των 4 φίλων που γιόρταζαν.
Το μινωικό κόσμημα φαίνεται να άρεσε στη γυναίκα του…
Παρακαλώ, αν μπορείτε κάντε λίγο γρήγορα. Μου λένε, να μην κάνετε πολλές διαπραγματεύσεις κι άλλα «κόλπα».
Πειστήρια θα πάρετε ακόμα μια φορά μόνο. Οι άνθρωποι που είναι εδώ που με κρατάνε, μου φέρονται καλά. Μη γίνει κάποιο λάθος παρακαλώ.
Να θυμάστε συνθηματικό Α.Β.
Σας αγαπώ πολύ και σας ευχαριστώ. Αντιλαμβάνομαι τον πόνο, την αγωνία και τις δυσκολίες σας».
22/8/17
«Aγόρια μου,
Καταλαβαίνω τη μεγάλη δοκιμασία που περάσατε. Μου δείχνει πως την ευτυχία στη ζωή δεν πρέπει να τη θεωρούμε δεδομένη και πρέπει να έχουμε ψυχική δύναμη για τα δύσκολα που μπορεί να έρθουν…Θέλω να πιστεύω πως παρά το μεγάλο σοκ και την αγωνία σας μπορέσατε να ανταποκριθείτε στα μαθήματά σας. Και ότι σταθήκατε στη μανούλα, τον παππού, τη γιαγιά, τον θείο δίνοντάς τους κουράγιο με τη νεανική σας αισιοδοξία.
Αγωνιώ να βρεθώ δίπλα σας για να μου πείτε τα σχέδιά σας και να συζητήσουμε γι αυτά.
Ελπίζω και εύχομαι να χουμε λίγο χρόνο μαζί τον Σεπτέμβρη όπου όποτε και για ό,τι θέλετε να κάνουμε. Σας σκέφτομαι και σας αγαπώ με όλη τη δύναμη της ψυχής μου. Θέλω να σας δω να προοδεύετε να δημιουργείτε μα πάνω απ΄όλα να στε ασφαλείς και ευτυχισμένοι άνθρωποι αγαπητοί στην κοινωνία.
Ο μπαμπάς σας»
