Μόνο το ηλιοβασίλεμα δεν έχει αλλοιωθεί τα τελευταία χρόνια στο κοσμοπολίτικο και γραφικό νησί της Μυκόνου, το οποίο...
έχει παραδοθεί στα χέρια επιχειρηματικών συμφερόντων που καταπατούν νόμους και πληρώνουν αδρά κρατικές υπηρεσίες αλλά και κρατικούς λειτουργούς για να κάνουν τα «στραβά μάτια».
Τα τελευταία χρόνια ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια ξενοδοχεία και beach bar που καταλήγουν πάνω στο κύμα, αδιαφορώντας αν καταπατούν ελεύθερες παραλίες που ανήκουν σε όλους τους Έλληνες και όχι μόνο στους επιχειρηματίες και τους χλιδάτους πελάτες που πληρώνουν πανάκριβα μια ξαπλώστρα ή μια ομπρέλα για να απολαύσουν τη θέα στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου. Σίγουρα πρόκειται για ιδιωτική συναλλαγή ανάμεσα σε επιχειρηματίες και πελάτες και δεν μπορούμε να παρέμβουμε σε αυτή στην ελεύθερη αγορά.
Όμως τι γίνεται όταν επιχειρηματίες επεκτείνονται ακόμα και μέσα σε αρχαιολογικό χώρο με την ανοχή ή ένοχη σιωπή Αρχών και κρατικών λειτουργών; Τότε το λόγο θα πρέπει να έχει ο εισαγγελέας, για να διαπιστώσει ποιοι δεν κάνουν τη δουλειά τους. Ποιοι είναι αυτοί που κάνουν τα «στραβά μάτια» για να θησαυρίζουν οι επιχειρηματίες που καταπατούν δημόσιες εκτάσεις.
Μάλιστα κάποιοι επιχειρηματίες φτάνουν στο σημείο να ξεπερνούν ακόμα και αποφάσεις σφράγισης των καταστημάτων τους, αξιοποιώντας στο έπακρο τα… παράθυρα του νόμου με πολύμηνες και πολυετείς δικαστικές διαδικασίες ώστε να μπλοκάρουν πρόστιμα και ανακλήσεις αδειών, με αποτέλεσμα να λειτουργούν αν και παραβαίνουν τους νόμους, με βάση πάντα τα όσα έχουν βεβαιώσει οι αρμόδιες υπηρεσίες.
Η «My Mykonos» έκανε επιτόπιο ρεπορτάζ στο νησί προκειμένου να αναδειχθούν τέτοιες περιπτώσεις αυθαιρεσιών ή/και παρανομιών στις γραφικές παραλίες του νησιού που άτυπα έχουν ιδιωτικοποιηθεί και παραδοθεί αντί πινακίου φακής σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Υπογραφές κατοίκων
Αφετηρία της δημοσιογραφικής έρευνας είναι η παραλία του Πάνορμου, όπου έχουν συγκεντρωθεί 1.050 υπογραφές κατοίκων και επισκεπτών του νησιού ζητώντας από το δήμο το αυτονόητο:
να τηρηθεί ο νόμος. Δύο φορές το Δημοτικό Συμβούλιο Μυκόνου με τις υπ’ αριθμ. 73/1994 και 32/1997 αποφάσεις του έχει χαρακτηρίσει τον Πάνορμο παραλία φυσικού κάλλους και δεν επιτρέπεται η εκμετάλλευση και η αλλοίωση της παραλίας από ιδιώτες. Όμως στην πράξη οι αποφάσεις αυτές έχουν καταστρατηγηθεί, καθώς η παραλία έχει παραδοθεί στα χέρια ιδιωτών που την εκμεταλλεύονται με ομπρέλες και ξαπλώστρες που φτάνουν μέχρι το κύμα.
Πρόκειται για εξόφθαλμη παραβίαση του αιγιαλού της ελεύθερης παραλίας, με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται η πρόσβαση στους λουόμενους. Για να μπορέσει ένας λουόμενος να πάει στην παραλία του Πανόρμου, πρέπει να περάσει από ένα μικρό μονοπάτι που συνορεύει με το πάρκινγκ του πελώριου beach bar. Όταν περάσουν το μονοπάτι, θα πρέπει να περάσουν και ένα μη φυσικό εμπόδιο, τις ξαπλώστρες που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα. Από την άλλη πλευρά δεν υπάρχει δρόμος που να οδηγεί στην κατά τα άλλα ελεύθερη παραλία.
Μία λουόμενη που πηγαίνει στην παραλία στον Πάνορμο εδώ και χρόνια μας εξηγεί:
«Κάθε πρωί πηγαίνουμε για μπάνιο πολλά χρόνια. Τώρα για να πας να κάνεις μπάνιο, δεν έχει να παρκάρεις παρά μόνο 2-3 αυτοκίνητα αν βρεις (σ.σ. από τη μία πλευρά). Αν πας από την πίσω μεριά που είναι το Princepote και παρκάρεις εκεί, πρέπει να περάσεις από ανακριτικό γραφείο. Πού πας, τι θέλεις, πόσο θα μείνεις κ.λπ. Πρέπει να δώσεις ραπόρτο. Άμα βρεις να αράξεις και θες να πας στο μέρος που δεν υπάρχουν ομπρέλες, περνάς, αλλά τα καθίσματα είναι μέσα στη θάλασσα. Για να περάσεις πρέπει να μπεις μέσα στη θάλασσα, να βραχείς, να κρατάς την τσάντα σου με τα χέρια ψηλά, για να περάσεις».
Ο Αναστάσιος Ξυδάκης, ξενοδόχος της περιοχής, συμπληρώνει:
«Υπάρχουν 1.050 υπογραφές για να τηρηθούν οι αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Μυκόνου, που λέει ότι ο Πάνορμος είναι παραλία φυσικού κάλλους, ότι είναι σε υγροβιότοπο, σε αρχαιολογικό σημείο, ότι δεν στρώνεται με ομπρέλες και σεζλόνγκ. Ότι ο Πάνορμος είναι ελεύθερη παραλία. Να τηρηθούν αυτές οι αποφάσεις».
Οι αποφάσεις δεν τηρούνται
Όμως οι αποφάσεις δεν τηρούνται. Όσα πρόστιμα και αν επιβάλλει η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου που είναι αρμόδια για τον αιγιαλό και την παραλία, δεν ιδρώνει το αυτί των επιχειρηματιών.
Βλέπετε τα… παράθυρα του νόμου τούς επιτρέπουν να αμφισβητήσουν τα πρόστιμα και να μπουν σε μια γραφειοκρατική δικαστική διαδικασία που μπορεί να φτάσει μέχρι και τα τέσσερα χρόνια στα διοικητικά δικαστήρια της Σύρου, όπως μας λένε νομικοί.
Μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια θα έχουν θησαυρίσει, η παραλία θα παραμένει στο έλεος των βουλήσεων του επιχειρηματία και οι λουόμενοι θα πρέπει να ψάξουν να βρουν άλλη παραλία (αν δεν θέλουν να κάνουν τα… κατσίκια περνώντας ανάμεσα στις ξαπλώστρες) ή να υποκύψουν στον άτυπο εκβιασμό πληρώνοντας ξαπλώστρα και ομπρέλα με διόλου ευκαταφρόνητο ποσό στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης. Και φυσικά όταν τα πρόστιμα τελεσιδικήσουν, τότε αυτά είτε θα καταβληθούν από τα υπερκέρδη τους είτε θα δηλώσουν μια πτώχευση και θα συνεχίσει άλλος επιχειρηματίας ή και οι ίδιοι πίσω από άλλες εταιρείες.
Το παραπάνω συμπέρασμα δεν αφορά το συγκεκριμένο κατάστημα, αλλά δείχνει την κατάσταση που επικρατεί με κέντρα διασκέδασης και beach bar σε όλη την Ελλάδα με βάση τους ισχύοντες νόμους. Όμως στη Μύκονο κάθε μέρα μη ανάκλησης αδείας καταστήματος που παρανομεί ή αυθαιρετεί, ισοδυναμεί με πελώρια ποσά που κερδίζει μέχρι να απονεμηθεί η Δικαιοσύνη.
Τρεις δικογραφίες
Πάντως, για το συγκεκριμένο κατάστημα που λειτουργεί στην περιοχή υπάρχουν ήδη τρεις δικογραφίες, όπως αποκάλυψε την περασμένη εβδομάδα σε αρμόδια επιτροπή του Δήμου Μυκόνου η δημοτική σύμβουλος της μειοψηφίας Άννα Καμή.
Πρόκειται για την Επιτροπή Ποιότητας Ζωής του Δήμου Μυκόνου, που συνεδρίασε με μοναδικό θέμα ημερήσιας διάταξης την προσωρινή-οριστική ή μη διακοπή λειτουργίας του Principote, καθώς σύμφωνα με την αρμόδια υπάλληλο, δεν είχε εξασφαλίσει βεβαίωση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας που είναι προαπαιτούμενο για να λάβει άδεια λειτουργίας.
Η συνεδρίαση πραγματοποιήθηκε παρουσία των εκπροσώπων της εταιρείας αλλά και του «Π» με άδεια του δημάρχου Κωνσταντίνου Κουκά και του αρμόδιου αντιδημάρχου και προέδρου της Επιτροπής Λάμπρου Παναγιωτακόπουλου. Όλα στο φως..
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα my Mykonos