Κάποτε τα εργοστάσιά της έσφυζαν από ζωή, οι μηχανές δούλευαν στο φουλ και η παραγωγή κατευθύνονταν και στις πέντε ηπείρους...
του πλανήτη.
Σήμερα, βγαίνουν στο σφυρί από τις πιστώτριες τράπεζες για να εξοφληθούν υποχρεώσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που άφησε πίσω της η πτώχευση της ιστορικής βιομηχανίας πλαστικών Πετζετάκις.
Την περασμένη Τετάρτη ήταν προγραμματισμένος να πραγματοποιηθεί στο Ειρηνοδικείο Θήβας ο αναγκαστικός πλειστηριασμός του ακινήτου της επιχείρησης στην κοινότητα Ελαιώνα του δήμου Θηβαίων, με τιμή πρώτης προσφοράς στα 15 εκατ. ευρώ. Εκτός του οικοπέδου 245 στρεμμάτων, σε πλειστηριασμό βγαίνει η μονάδα παραγωγής εύκαμπτων και σκληρών πλαστικών σωλήνων και εξαρτημάτων, συνολικής επιφάνειας 49 χιλ. τετραγωνικών καθώς και ο βιομηχανικός εξοπλισμός.
Εκτός από το κεντρικό εργοστάσιο της εταιρείας στη Θήβα, την ίδια ημέρα βγήκε σε πλειστηριασμό από το Ειρηνοδικείο Πατρών, αγροτεμάχιο στη θέση Καμίνια του δήμου Πάτρας. Πέρυσι είχε πουληθεί οικόπεδο 10,5 στρεμμάτων που φιλοξενούσε τις αποθήκες της βιομηχανίας πλαστικών στη Β. Ελλάδα, ενώ θα ακολουθήσουν και άλλοι πλειστηριασμοί, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις των τραπεζών έναντι της βιομηχανίας.
Πλέον, την προσεχή Τετάρτη βγαίνει προς πώληση το οικόπεδο (10 στρεμμάτων) και οι εγκαταστάσεις στη Λάρισα, στο 6ο χιλιόμετρο της Παλαιάς Εθνικής Οδού Λάρισας-Αθήνας, έναντι 600 χιλ. ευρώ.
Πρόκειται για την κατάληξη της μακρόχρονης ιστορίας της εταιρείας που ίδρυσε το 1960 ο Αριστόβουλος Πετζετάκις, με καταγωγή από την Αμοργό, κατοχυρώνοντας την πρωτοποριακή για τα χρονικά μέθοδο παραγωγής πλαστικών εύκαμπτων σωλήνων ενισχυμένων από σκληρό σπειροειδές PVC. Τα προϊόντα της εταιρείας γρήγορα έγιναν γνωστά παγκοσμίως με το εμπορικό σήμα HELIFLEX ενώ η τεχνολογία που αναπτύχθηκε από την "πατέντα” του ιδρυτή της, αγοράστηκε και χρησιμοποιήθηκε από μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες όπως οι Goodyear, Pirelli, Dunlop & Toyo Rubbers.
Στην ακμή της, η ελληνική βιομηχανία διέθετε παρουσία με έντεκα παραγωγικές μονάδες σε έξι χώρες και ένα εκτεταμένο δίκτυο θυγατρικών εταιριών και αποκλειστικών αντιπροσώπων σε Ευρώπη, Αμερική και Μέση Ανατολή που εξασφάλιζαν πωλήσεις σε 70 χώρες, ακόμη και σε "δύσκολες” αγορές όπως το Ιράκ όπου ήταν μια από τις μεγαλύτερες για τον όμιλο. Είχε, δε, καταφέρει να καθιερωθεί μεταξύ των 10 σημαντικότερων παραγωγών εύκαμπτων σωλήνων διεθνώς, με ισχυρή παρουσία στην Ευρώπη και μια διευρυμένη γκάμα προϊόντων από PVC και PU.
Ωστόσο, η επέκταση και η ραγδαία ανάπτυξη του ομίλου που σε μεγάλο βαθμό είχε πραγματοποιηθεί με εξαγορές, είχε εξασθενίσει σταδιακά τον όμιλο. Οι επιθετικές κινήσεις του ανταγωνισμού, με όπλο το χαμηλό κόστος στην Ασία, η λήξη ορισμένων προσοδοφόρων πατεντών, οι διαρκείς αλλαγές του μάνατζμεντ και η αδυναμία λειτουργικού ελέγχου ενός τόσο διευρυμένου ομίλου, είχαν ως αποτέλεσμα να αρχίζουν τα αλλεπάλληλα πλήγματα για την Πετζετάκις, την "πρώτη ελληνική πολυεθνική”, όπως προβάλλονταν επικοινωνιακά. Πέρα από τα λάθη που έχει παραδεχθεί η ιδιοκτησία, όσοι είχαν εικόνα όσων συνέβαιναν στην εταιρεία λένε πως οι κατά καιρούς διοικήσεις που ανέλαβαν το τιμόνι δεν έφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, ενώ η ατολμία της τελευταίας περιόδου, όταν ζητούμενο ήταν η επιβίωση του ομίλου, κόστισε.
Ισχυρό πλήγμα στην περίοδο 2003-2004 αποτέλεσε η κατάρρευση της καναδέζικης Imperial Plastech Inc., θυγατρικής του ομίλου που δραστηριοποιούταν στην παραγωγή σωλήνων προστασίας καλωδίων οπτικών ινών και είχε εξαγοραστεί για να αξιοποιηθεί η μεγάλη ανάπτυξη που γνώριζε την περίοδο εκείνη ο συγκεκριμένος κλάδος.
Οι αδυναμία να αντιμετωπιστεί η κρίση που αντιμετώπιζε ο όμιλος έφεραν στο τραπέζι των συζητήσεων τις τράπεζες αλλά και επίδοξους στρατηγικούς επενδυτές, μεταξύ των οποίων και η Global Finance αλλά και μεγάλοι ξένοι βιομηχανικοί όμιλοι, χωρίς όμως αποτέλεσμα, ενώ μειοψηφικό ποσοστό της εταιρείας παραχωρήθηκε με στόχο να εξασφαλιστεί ρευστότητα.
Το 2007 τα ήδη σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπιζε η εταιρεία οδηγούν στην αναστολή της μετοχής της στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Την περίοδο εκείνη ο όμιλος Πετζετάκι είχε ληξιπρόθεσμες οφειλές πάνω από 50 εκατ. ευρώ προς τις τράπεζες και άνω των 120 εκατ. βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις.
Σταδιακά οι μονάδες του ομίλου αρχίζουν να παγώνουν, ελλείψει πρώτων υλών που δεν μπορούσαν να αγοραστούν λόγω απουσίας ρευστότητας. Οι τράπεζες "έβαλαν πλάτη” μέσω μετατρέψιμων ομολογιακών δανείων, συνολικού ύψους 40,4 εκατ. ευρώ, ενώ στην έκδοση μετέχουν δύο χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, η Credit Renaissance και η P. Schoenfeld Asset Management (PSAM). Μάλιστα την περίοδο εκείνη είχε ενδιαφερθεί και fund του ελληνοαμερικανού επιχειρηματία Μάικ Χαλικιά (ΙCI AEEAΠ).
Ούτε όμως αυτά τα κεφάλαια ήταν επαρκή και ο επικεφαλής του ομίλου, Γιώργος Πετζετάκις, επιχειρεί να βρει λύση μέσω του επενδυτικού fund Javes για χρηματοδότηση ύψους των 25 εκατ. που θα επέτρεπε την επαναλειτουργία των μονάδων της. Αν και η Javes τοποθέτησε πρόσωπα επιλογής της στο δ.σ. της εταιρείας και ο επιχειρηματίας περιορίστηκε στη θέση του προέδρου χωρίς εκτελεστικές αρμοδιότητες, η συμφωνία κατέρρευσε αφού ουδέποτε μπήκαν τα κεφάλαια στα ταμεία της.
Η κατάσταση γίνεται μη αναστρέψιμη καθώς στο τέλος του 2010 η Πετζετάκις εμφάνιζε αρνητικά ίδια κεφάλαια 71 εκατομμυρίων ευρώ, συνολικές της υποχρεώσεις 154 εκατ. ευρώ και σωρευμένες ζημίες από παρελθούσες χρήσεις 229 εκατ. ευρώ. Ο Γ. Πετζετάκις αναλαμβάνει ξανά το μάνατζμεντ, όμως οι Credit Renaissance και η PSAM καταγγέλλουν το ομολογιακό δάνειο των 17,5 εκατ. ευρώ, ζητώντας να τους καταβληθεί ολόκληρο το ποσό μαζί με τους ληξιπρόθεσμους τόκους των 3,2 εκατ. ευρώ. Στο τέλος του 2011 η Πετζετάκις αιτείται την υπαγωγή της στο άρθρο 99, η οποία όμως δεν έγινε δεκτή.
Η καταγγελία και των υπόλοιπων ομολογιακών δανείων, συνολικής αξίας 122 εκατ., που ακολούθησε ήταν καθοριστικά και σήμανε την αρχή του τέλους για την βιομηχανία. Το Μάιο του 2011 ο Γ. Πετζετάκις συνελήφθη ύστερα από μηνύσεις των εργαζομένων για μη καταβολή δεδουλευμένων, οι οποίοι στη συνέχεια προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας.
Το 2012 η προσπάθεια της Concritech για την επίτευξη συμβιβαστικής συμφωνίας με τους ομολογιούχους της εταιρείας προκειμένου να διασωθεί ό όμιλος δεν έχει αποτέλεσμα. Ένα χρόνο αργότερα, τα περιουσιακά στοιχεία και οι παραγωγικές εγκαταστάσεις ενός από τα "φιλέτα" του ομίλου, της Petzetakis Africa, στην Ν. Αφρική, αποκτήθηκε από τον ανταγωνιστή της, την Marley Pipes. Ξεκινούν οι πλειστηριασμοί και στην Ελλάδα και το 2013 βγαίνει προς πώληση η κινητή και η ακίνητη περιουσία της Πετζετάκις Βορείου Ελλάδος.
Από το 2015 η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΠΛΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΣΤΙΚΟΥ ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΟΣ Γ. ΠΕΤΖΕΤΑΚΙΣ", όπως είναι ο πλήρης τίτλος της, τελεί υπό πτώχευση (δυνάμει της υπ’ αριθμ. 892/2015 αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών). Ο σύνδικος που έχει αναλάβει τη διαχείριση της εισηγμένης βγάζει στο σφυρί περιουσιακά της στοιχεία προκειμένου να ικανοποιηθούν πιστωτές, ασφαλιστικά ταμεία, προμηθευτές και εργαζόμενοι, στους οποίους οφείλονται μισθοί επτά και πλέον ετών. capital.gr
.png)
