Από τα πρώτα γνωστά ληστρικά βρεττανικά «δάνεια της Ανεξαρτησίας» το 1824 και 1825 για τις ανάγκες της επανάστασης με υποθήκη την Εθνική κτηματική περιουσία ξεκινάει ο χορός της εξάρτησης και εκμετάλλευσης του Ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα.
Το 1827 ο Καποδίστριας ζητώντας δάνειο από τους Ευρωπαίους για αποπληρωμή μέρους των χρεών και για να ανασυντάξει την ελληνική οικονομία, λαμβάνοντας την αρνητικότητά τους κήρυξε την πρώτη πτώχευση στην ιστορία του κράτους.
Το 1832 μετά την ίδρυση του Ελληνικού κράτους (1830) οι εγγυήτριες – «προστάτιδες» δυνάμεις επιβάλλουν τον Βαυαρό Οθωνα σαν βασιλιά των Ελλήνων με αντάλλαγμα δάνειο 60 εκατ. γαλλικών φράγκων με μόνο τις δύο δόσεις για να αποπληρωθούν τα δύο βρεττανικά δάνεια της «ανεξαρτησίας». Αποτέλεσμα αυτής της διαρκούς εκμετάλλευσης και υποτέλειας, οδήγησε τον Οθωνα σε πτώχευση τη χώρα για 2η φορά.
Οι «προστάτες» μας τότε δημιουργούν την «πρώτη επιτροπή ελέγχου» (σημερινή τρόικα-θεσμοί) και με αποικιακή συμπεριφορά οδηγούν το Χαρίλαο Τρικούπη στις 30/10/1893 ν’αναφωνήσει στη Βουλή το ιστορικό «Δυστυχώς κύριοι, επτωχεύσαμεν» με κατάληξη στην τρίτη διαδοχική πτώχευση. Το δημόσιο χρέος διογκώθηκε με τα 6 ληστρικά δάνεια του Τρικούπη γιατί και αυτά αφορούσαν κατά κύριο λόγο εξυπηρέτηση των προηγούμενων δανείων και κατά δεύτερον για την ανάκαμψη της χώρας, ως και την αποζημίωση προς τους Τούρκους μετά τη στρατιωτική πανωλεθρία του 1897.
Το 1932 ο Ελευθέριος Βενιζέλος στην προσπάθεια ανασύνταξης της χώρας (και με την παγκόσμια οικονιμκή κρίση του 1929) αναγκάστηκε να οδηγήσει τη χώρα στην τέταρτη κατά σειρά πτώχευση με δημόσιο χρέος τότε στα 2.868,1 εκατομ. χρυσά φράγκα.
Το 1936 ο δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς αρνήθηκε να πληρώσει το χρέος προς τη Βελγική Τράπεζα Societe Commerciale de Belgique κάνοντας παύση πληρωμών προς τους ξένους τοκογλύφους. Οδήγησε το θέμα στο Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου το 1938 επικαλούμενος την οικτρή οικονομική κατάσταση του λαού της χώρας σε συνάρτηση με τα ληστρικά τοκογλυφικά δάνεια που λάμβανε η χώρα επί 100 και πλέον έτη, από το οποίο ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ.
Το Διεθνές Δικαστήριο δικαίωσε τον Μεταξά και τη χώρα μας δημιουργώντας συγχρόνως ένα ΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ που ελμεταλλεύτηκαν αρκετές άλλες χώρες ως Αργεντινή (2003) Ισημερινός (2007), που αρνήθηκαν να πληρώσουν τα επαχθή χρέη τους.
Μετά από 2 παγκόσμιους πολέμους οι «δανειστές» συνέχισαν να απαιτούν προπολεμικά χρέη αν και συμμετείχαμε στις συμμαχικές δυνάμεις με τεράστιες θυσίες στον αντιφασιστικό αγώνα.
Μετά την απελευθέρωση και τον εμφύλιο μέχρι το 1952-53 τα προβλήματα της χώρας τ’αντιμετώπισαν 18 κυβερνήσεις που κάθε 5,5 μήνες έκαναν υποτίμηση (8) του ελληνικού νομίσματος.
Το 1952-53 παρέχεται στην Ελλάδα το Σχέδιο Μάρσαλ (από την Αμερική) για ανασυγκρότηση της χώρας (οικονομική βοήθεια –στρατιωτικά εφόδια- τρόφιμα , κ.λ.π.).
Ο Σπύρος Μαρκεζίνης πανέξυπνος και έμπειρος οικονομολόγος εκμεταλλευόμενος το σχέδιο Μάρσαλ σταθεροποίησε το Εθνικό νόμισμα και την ισοτιμία προς το δολλάριο, βάζοντας τις βάσεις ανασυγκρότησης και ανόρθωσης της Ελληνικής οικονομίας στους τομείς βιομηχανίας, γεωργίας, υποδομών, οικοδομών, κ.α. με έλεγχο των δαπανών για μια δεκαετία.
Η τελευταία δύσκολη ρύθμιση έγινε το 1964 (με Παπανδρέου Γεώργιο και Κωνσταντίνο Μητσοτάκη) ώστε στην επόμενη 3ετία εξοφλήθηκαν όλες οι προπολεμικές και άλλες υποχρεώσεις της χώρας.
Η δικτατορία των Συνταγματαρχών (1967-1974) συνέχισε την αναπτυξιακή πορεία της χώρας με αποτέλεσμα το 1974 να αφήσει ένα ελεγχόμενο και διαχειρίσιμο χρέος με παράλληλη ανάπτυξη του βιοτικού επιπέδου του Ελληνικού λαού.
Μεταπολιτευτική διαδρομή με σπατάλες, διαφθορά, ξεπουλήματα, διάλυση της βιομηχανίας, βιοτεχνίας, αγροτιάς και όλα τα χειρότερα δεινά με «υποδούλωση»- περιορισμό της Εθνικής Κυριαρχίας-ανεξαρτησίας και επιτροπεία -αργού θανάτου - με το σύγχρονο μοντέλο της εποχής στην οικονομική κυριαρχία τους για εξάρτηση του λαού με τα 4 μνημονιακά δεσμά –δανειακές συμβάσεις-μνημόνια.
Το έργο της 7 ετούς μνημονιακής κατοχής άρχισε με τη δανειακή σύμβαση 2/5/2010 του ποσού 110 δις ευρώ και την εξ’ολοκλήρου διάθεση προς οφειλές παλαιών δανείων και με το τοκογλυφικό επιτόκιο 5% (όταν οι Τράπεζες δανείζονται από την ΕΚΤ με 1% και η Γερμανία με την παρέα της από τις αγορές με 3%) ξεζουμούν ασφυκτικά τον Ελληνικό λαό έχονας οι σημερινοί δανειστές, όπως και οι πρόγονοί τους εξοφληθεί πλήρως και στο ακέραιο, τα κεφάλαια του δανεισμού και μας εκμεταλλεύονται με το να μας δανείζουν διαρκώς με τα δικά μας λεφτά που έχουν κερδίσει από την τοκογλυφική και ληστρική δανειοδότηση.
Τακτική διαχρονική «αγαπητικών» και «νταβατζήδων» που εφάρμοσαν με τον μανδύα των προστάτιδων – εγγυήτριων δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία-Γερμανία) με αντίστοιχους φίλα προσκείμενους προς αυτούς Ελληνες πολιτικούς σε βάρος της ΜΙΚΡΗΣ & ΠΕΡΗΦΑΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΑΣ
Τσολιάς που «τους – μας» χρειάζεται με τσαρούχι...
* Το άρθρο του Δημοτικού Συμβούλου Πειραιά Νίκου Πηρούνια αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα "Παρασκήνιο"
