Ο 17χρονος Αλέξανδρος Τερζόπουλος, μαθητής -προσεχώς της Γ' Λυκείου- και χάλκινος Ολυμπιονίκης στην 49η Ολυμπιάδα Χημείας, που... διεξήχθη την περασμένη εβδομάδα στην Νακόν Πατόμ της Ταϊλάνδης.
Γεννήθηκα το 2000 στη Θεσσαλονίκη, όπου μεγάλωσα και ζω ακόμη --αρχικά στην περιοχή του Κορδελιού και από την αρχή του Δημοτικού στο Ωραιόκαστρο. Φοιτώ σε δημόσιο σχολείο της περιοχής, το 2ο ΓΕΛ Ωραιοκάστρου και με περηφάνια λέω ότι δεν έχω πατήσει ποτέ σε φροντιστήριο, ούτε στηρίζω τα περιβόητα λυκειακά ιδιαίτερα. Από όσο μικρός μπορώ να θυμηθώ, την ηλικία των 6 δηλαδή, είχα κλίση στις θετικές επιστήμες και αγαπούσα ιδιαίτερα τη Φυσική».
Με τα λόγια αυτά περιγράφει τον εαυτό του ο Αλέξανδρος ο οποίος ήταν ένας από τους δύο μαθητές- μέλη της Εθνικής Ομάδας Χημείας της Ένωσης Ελλήνων Χημικών, που κατέκτησαν μετάλλιο στη διεθνή διοργάνωση, στην οποία συμμετείχαν μαθητές από 76 χώρες. Ο δεύτερος -επίσης χάλκινος- νικητής ήταν ο απόφοιτος Γ' λυκείου του Κολλεγίου Αθηνών, Ευστράτιος Τσακαλίδης.
Ο Αλέξανδρος Τερζόπουλος μίλησε στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για την προσπάθεια που κατέβαλε μέχρι την επιτυχία, αλλά και για τα μελλοντικά σχέδια, που την ακολουθούν, για το δίλημμά του να μείνει στην Ελλάδα «όπου τα πανεπιστήμια προσφέρουν υψηλό επίπεδο σπουδών και παράγουν άξιους ερευνητές και ικανούς επαγγελματίες», ή να φύγει στο εξωτερικό, καθώς «ο πλούτος υποδομών και άλλων υπηρεσιών στην Ευρώπη ή στην Αμερική απουσιάζει σε μεγάλο βαθμό ή και πλήρως από την Ελλάδα».
Ανεξαρτήτως πώς ο ίδιος θα απαντήσει στο προσωπικό του δίλημμα εκτιμά πως «από τη στιγμή που η Ελλάδα έχει να επιδείξει φοβερό ανθρώπινο δυναμικό, θα ήταν σφάλμα να μην αξιοποιηθεί». «Η σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας συνοψίζεται στη φράση "Ελλάδα της κρίσης"», λέει, υπογραμμίζοντας την ανάγκη η χώρα να ενθαρρύνει τους νέους της και «να μην αποξενώνει όσους έχουν αποκλειστικά τη δυνατότητα της ανοικοδόμησής της».
