Μπορεί ο δήμαρχος Γιάννης Μώραλης και η διοίκηση της ΔΗΡΑΠ ν' απέφυγαν να μιλήσουν για την παραίτηση της Βασιλικής Πλάκα παρά το γεγονός ότι...
ρωτήθηκαν από το Λιμάνι της Αγωνίας κατά τη διάρκεια του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης, όπως αποκλάυψε το Reportaz Net. (ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ)
ρωτήθηκαν από το Λιμάνι της Αγωνίας κατά τη διάρκεια του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης, όπως αποκλάυψε το Reportaz Net. (ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ)
Ωστόσο η ίδια είχε την ευαισθησία να στείλει επιστολή όπου περιγράφει αναλυτικά και εξηγεί τους λόγους και την αφορμή που την οδήγησαν να παραιτηθεί από μέλος του Δ.Σ. της ΔΗΡΑΠ.
Ολόκληρη η απάντηση- δήλωση της Βασιλικής Πλάκα είναι η εξής:
"Το τριήμερο βρισκόμουν εκτός Αθηνών, χωρίς laptop, fb κ.λ.π., οπότε αιφνιδιάστηκα όταν φίλος με ενημέρωσε για το παρακάτω δημοσίευμα. Επειδή το άρθρο θέτει ζητήματα που με αφορούν, διευκρινίζω τα εξής:
Καταρχήν, ευχαριστώ τον δημοσιογράφο για την ευγενική κριτική προς το πρόσωπό μου. Είναι τιμή όταν άνθρωποι που δεν γνωρίζεις προσωπικά, μιλούν για σένα με λόγια εκτίμησης.
Η κριτική μου για το μνημείο της Πλ. Αλεξάνδρας οδήγησε σε λεκτική αντιπαράθεση κατά την οποία διατυπώθηκαν ισχυρισμοί, προσβλητικοί για το πρόσωπό μου, καθώς και για την παρουσία μου στην ΔΗ.ΡΑ.Π.
Η παραίτησή μου ήταν μία έντιμη επιλογή. Για την ιστορία, η αντίθετη άποψή μου όσον αφορά το καλαίσθητο του μνημείου και το κατά πόσο αυτό επιτελεί τον σκοπό που αφορά, δηλαδή ως έργο μνήμης μιας φριχτά αιματοβαμμένης σελίδας του ελληνισμού, εκφράστηκε στο πλαίσιο δημοκρατικού διαλόγου με φίλους στο fb.
Είναι γνωστή σε όλους όσους με γνωρίζουν και έχει εκφραστεί και στο πλαίσιο συζητήσεων με μέλη του Δ.Σ. της ΔΗ.ΡΑ.Π. η άποψή μου για τις απευθείας αναθέσεις γενικώς. Θεωρώ ότι στο πλαίσιο διακυβέρνησης του Κράτους, αλλά και στα στενά όρια της τοπικής αυτοδιοίκησης πρέπει να αποφεύγονται, διότι δημιουργούν συνθήκες αδιαφάνειας.
Ειδικά όμως για τον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης και δη του Δήμου, όταν επιβάλλονται για λόγους ταχύτητας, η άποψή μου είναι ότι πρέπει να αφορούν επαγγελματίες της πόλης που αναθέτει και μόνο εάν τέτοιοι δεν υπάρχουν, να αναζητούνται λύσεις αλλού.
Τα σχετικά μικρά ποσά των απευθείας αναθέσεων (5.000, 10.000, 20.000 ευρώ) όταν διαχέονται στην τοπική αγορά δίνουν «ανάσα» και «κίνηση» στην μικροοικονομία της πόλης.
Επιπλέον, απαραίτητο στοιχείο νομιμότητας στην απευθείας ανάθεση είναι ο έλεγχος εκτέλεσης και υλοποίησης του έργου από την αναθέτουσα αρχή. Την ίδια άποψη έχω και για τις επιχορηγήσεις επιστημονικών, καλλιτεχνικών και εν γένει δημιουργικών έργων ή δράσεων.
Θεωρώ ότι οι απόψεις μου δεν απέχουν του ήθους και της λογικής.
Στις «Ημέρες Θάλασσας 2015» στις οποίες συμμετείχα ως εθελόντρια μαζί με άλλους Πειραιώτες, πράγματι διατύπωσα τον προβληματισμό μου για το ζήτημα των απευθείας αναθέσεων για θέματα επικοινωνίας, διαφήμισης κ.λ.π. σε εταιρείες «ξένες» προς την πόλη και σε κάποιες περιπτώσεις (κατά τη δική μου τουλάχιστον εκτίμηση, χωρίς να διεκδικώ το αλάθητο) με μέτριο αποτέλεσμα, αφού η γνώση του κόσμου του Πειραιά για την συγκεκριμένη διοργάνωση τότε και η επισκεψιμότητα στις εκδηλώσεις (πλην του πάρτυ στην Τρούμπα) ήταν «ασθενική». Μέτρια ήταν και η εικόνα ως προς τη διανομή του διαφημιστικού των εκδηλώσεων υλικού και σε επίπεδο καταλληλόλητας χρόνου και σε επίπεδο ποσοτήτων. Βεβαίως, επαναλαμβάνω ότι αυτό αποτελούσε και αποτελεί δική μου, προσωπική, εκτίμηση και δεν διεκδικώ το αλάθητο. Κατ’ άλλους, τα πάντα ήταν άρτια και σέβομαι εξίσου και τη δική τους γνώμη. Σε κάθε περίπτωση, η συμμετοχή μου στην συγκεκριμένη δράση αποτελεί παρελθόν, ως εκ τούτου, δεν γνωρίζω πως οργανώνονται οι «Ημέρες Θάλασσας» από το 2015 και μετά και τι είδους αναθέσεις και σε ποιους γίνονται έκτοτε.
Κλείνοντας το παρόν, επισημαίνω ότι στα τρία (3) χρόνια ενασχόλησής μου με τα κοινά της πόλης του Πειραιά, υπήρξα έτοιμη να παράσχω την εθελοντική εργασία μου, κάθε φορά που μου ζητήθηκε ή κάθε φορά που εγώ έκρινα ότι υπήρχε ανάγκη. Εργαστήκαμε εθελοντικά μαζί με άλλους Πειραιώτες στην διοργάνωση των «Ημερών Θάλασσας 2015», διότι πιστέψαμε ότι η συγκεκριμένη διοργάνωση θα παρείχε στον Πειραιά στοιχεία εξωστρέφειας που του λείπουν. Παρείχα τις υπηρεσίες μου στη ΔΗ.ΡΑ.Π. ως άμισθο μέλος του Δ.Σ. ευελπιστώντας σε μία ανανέωση και αναβάθμιση του Δημοτικού Ραδιοφώνου. Με το μικρό μου αμαξάκι, το «σκουμπρί» όπως το αποκαλώ, οργανώσαμε με άλλους Πειραιώτες αποστολές τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης στο λιμάνι του Πειραιά, όταν αυτό «βούλιαζε» από πρόσφυγες. Όλα τα προϊόντα, παραδίδονταν στα χέρια των αξιέπαινων ανθρώπων της Παμπειραϊκής που, χωρίς κανένα συμφέρον τότε, νυχθημερόν μόχθησαν, για να οργανώσουν τους ανθρώπους αυτούς στα βασικά της διαβίωσης. Με συναδέλφους άξιες και τολμηρές, οργανώσαμε την ομάδα «Εθελοντές Δικηγόροι Ενημέρωσης Προσφύγων» και κατεβήκαμε στο λιμάνι του Πειραιά, σε όλες τις πύλες και στην «Πέτρινη Αποθήκη» ενημερώνοντας τους πρόσφυγες για τον τρόπο ορθής (νόμιμης) απομάκρυνσής τους από το λιμάνι.
Εκείνο τον καιρό, η εικόνα στο λιμάνι του Πειραιά και η εκμετάλλευση της εικόνας αυτής από διάφορους ήταν η κατάντια του ανθρώπου. Μακάρι να είχα τα οικονομικά μέσα και τον χρόνο για να προσφέρω και να συμμετέχω περισσότερο. Η συμμετοχή σε δράσεις μη «ανταποδοτικές», αλλά απλά ανθρώπινες, δεν αποτελεί ιδιορρυθμία, ούτε γραφικότητα. Συνάδει με την καλή πλευρά του Έλληνα, εκείνου του γνήσιου, όπου το κέφι, το συναίσθημα, η θετική ενέργεια, η συμπόνοια για τον διπλανό και τα αισιόδοξα οράματα περισσεύουν.
Συνάδει με την ιδιοσυγκρασία των Πειραιωτών, όπου ναι πράγματι, είμαστε λίγο τοπικιστές, είμαστε λίγο περήφανοι για το αλέγκρο και μποέμ που μας χαρίζει η επαφή με την θάλασσα, είμαστε λίγο εύθικτοι, είμαστε (πώς να το κάνουμε) καμία φορά, πιο «ντόμπροι» και πιο «ωμοί» από ότι ορίζουν οι κανόνες της διπλωματίας.
Εύχομαι καλή θητεία στο συνάδελφο Ηλία Σκαφιδά που ανέλαβε την θέση μου στη ΔΗ.ΡΑ.Π. και όλα καλά για όλους, δημοτικούς άρχοντες και μη."
@ Αλήθεια, τι λένε για όλα αυτά τόσο ο δήμαρχος Γιάννης Μώραλης, όσο και η διοίκηση της ΔΗΡΑΠ που δεν μπορούν να συνεχίσουν να σιωπούν για την παραίτηση ενός στελέχους της παράταξης "Πειραιάς Νικητής" στο πλαίσιο της ενημέρωσης και της διαφάνειας στο Δήμο Πειραιά...
