Ότι κι εάν πει κανείς για το Express Scopelitis είναι...
λίγο.
Έγινε μαντινάδα: «Φουρτούνα έπιασε ο καιρός, το κύμα αγριεύει, / όλα τα πλοία δέσανε, μα ένα ταξιδεύει. / Ο «Σκοπελίτης» είναι αυτός που κύμα δεν τον πιάνει / και έχει για καπετάνιο του πάντα εσένα, Γιάννη». Υπάρχει ακόμη και ως αναφορά στο βιβλίο «Άμφια της σμέρνας» του Γιώργου Σκαμπαρδώνη.
Χαρακτηρίζεται ως «Δώρο Θεού» για τους κατοίκους των Μικρών Κυκλάδων. Αποτέλεσε για χρόνια το ταχυδρομείο, το ιατρείο.. το … οξυγόνο ζωής όπως είχε δηλώσει ο Δήμαρχος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων κος Μαργαρίτης όταν ρωτήθηκε πριν από δύο χρόνια για το ρόλο του συγκεκριμένου πλοίου στη σχέση Νάξου – Μικρών Κυκλάδων. Είναι ένας μαχητής που δεν έχει μάθει να χάνει… Μπορεί κάποιοι να λένε ότι κουνάει στα 3 μποφόρ αλλά είναι απόλυτα αξιόπλοο και αντέχει ακόμη και στα ,….χειρότερα. Ας είναι καλά ο καπετάνιος που κρατάει γερά το τιμόνι. Όταν παίρνει δε την απόφαση να ξεκουραστεί λόγω της υποχρεωτικής ετήσιας ακινησίας του, οι κάτοικοι στα νησιά των Μικρών Κυκλάδων, χάνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους… Είναι η ζωή τους…
Η βασική αιτία έχει να κάνει με τη λήξη της σύμβασης που υπάρχει με το κράτος… Κάποιοι άλλοι ότι θα μείνει στη γραμμή με νέο πλοίο. Πιο γρήγορο, πιο νέο, πιο μεγάλο…
Ο χρόνος είναι ανίκητος. Και το πλοίο που έχει αγγίξει τα όρια του μύθου λόγω της όλης ατμόσφαιρας που υπάρχει γύρω του φτάνει στο τέλος της σχέσης του με τα νησιά των Μικρών Κυκλάδων.
Από τις 27 Μαρτίου έχει επιστρέψει και πάλι στα τακτικά του δρομολόγια. Όμως, πλέον υπάρχει το τέλος στη διαδρομή του. Κι αυτό είναι η 31η Οκτωβρίου του 2017… Οι πληροφορίες που ήρθαν από την Αθήνα χθες δεν άφησαν αμφιβολία. Ο χρόνος είναι ανίκητος. Και το πλοίο που έχει αγγίξει τα όρια του μύθου λόγω της όλης ατμόσφαιρας που υπάρχει γύρω του φτάνει στο τέλος της σχέσης του με τα νησιά των Μικρών Κυκλάδων… Μετά από 30 και κάτι χρόνια… Οι νόμοι είναι σκληροί, αλλά είναι νόμοι.
Και ήδη η εταιρία (Small Cyclades Lines) της οικογένειας Σκοπελίτη (βραβεύτηκε το 2013 από τη Lloyd’s το βραβείο για την «ακτοπλοϊκή εταιρεία της χρονιάς» για την κοινωνική προσφορά της) αναζητεί την επόμενη ημέρα. Η βασική αιτία έχει να κάνει με τη λήξη της σύμβασης που υπάρχει με το κράτος… Κάποιοι άλλοι ότι θα μείνει στη γραμμή με νέο πλοίο. Πιο γρήγορο, πιο νέο, πιο μεγάλο… Το μόνο σίγουρο είναι ότι το πλοίο που γνωρίσαμε ως «Express Scopelitis» θα αποτελέσει σύντομα παρελθόν… Οπότε, η νέα μέρα θα είναι σε συνάρτηση με την εταιρεία που έχει αφίσει την σφραγίδα του στις Μικρές Κυκλάδες.
Ο κος Σκοπελίτης (η εταιρεία είχε περάσει από τον παππού στο πατέρα και το γιο) τότε είχε δηλώσει με δάκρυα στα μάτια ότι «Είναι μια ηθική ικανοποίηση, που σου δίνει ώθηση να συνεχίσεις. Έχουμε τιμηθεί και από τις κοινότητες όλων των Μικρών Κυκλάδων, από συλλόγους, καθώς και από τους δήμους Αμοργού και Νάξου. Το πλοίο είναι η δουλειά μας, το σπίτι μας, η ίδια η ζωή μας. Είναι η συνέχεια μιας πορείας που ξεκίνησε από τον παππού και τον πατέρα μου, συνεχίζεται από μένα και τη σκυτάλη θα πάρει ο γιος μου, απόφοιτος της Ακαδημίας του Εμπορικού Ναυτικού. Οραματιζόμαστε τη συνέχιση και την αναβάθμιση της εξυπηρέτησης της άγονης γραμμής Αμοργού – Μικρών Κυκλάδων – Νάξου».
Και εκεί ποντάρουμε.. Ότι θα υπάρξει διάδοχη κατάσταση και μάλιστα από την ίδια εταιρεία. Γιατί σε διαφορετική περίπτωση όλα θα είναι διαφορετικά από την 1ηΝοεμβρίου…
Είναι ένας μαχητής που δεν έχει μάθει να χάνει… Μπορεί κάποιοι να λένε ότι κουνάει στα 3 μποφόρ αλλά είναι απόλυτα αξιόπλοο και αντέχει ακόμη και στα ,….χειρότερα.
Ιστορία
Και να σκεφτεί κανείς ότι μέσα από την συγκεκριμένη οικογένεια έχουν περάσει πλοία και …πλοία. Τα «Νίκη», «Πανορμίτης», «Νικόλαος», «Χοζοβιώτισσα 1», «Χοζοβιώτισσα 2», «Βαρσαμίτης», «Μαριάννα», «Σκοπελίτης 1», «Σκοπελίτης 2», αλλά και το «Express Scopelitis». Καθημερινά από το 1956 η οικογένεια Σκοπελίτη δίνει μάχη με τα κύματα… «Δεν λογάριαζε ούτε φουρτούνες ούτε μπονάτσες. Αφιλοκερδώς, τα παλιά χρόνια που δεν είχε συγκοινωνία στα νησάκια εδώ τριγύρω, έφτανε έως Νάξο – Πάρο – Σύρο, για να μεταφέρει όποιον είχε ανάγκη. Καθημερινά από το 1956, εξυπηρετούσε τους πάντες και τα πάντα».
Όσο για την ιστορία των πλοίων; Το 1958 ανέλαβε ο καπετάν Μήτσος με τον δεκατετράμετρο «Πανορμίτη» την ταχυδρομική γραμμή των Μικρών Κυκλάδων, συνδέοντάς τις με Αμοργό και Νάξο. Βγήκε και τραγούδι «Μες τ’ αφρισμένα κύματα περνά ο Πανορμίτης και καπετάνιος με καρδιά είναι ο Σκοπελίτης!».
Στις αρχές πάλι της δεκαετίας του ’80, με το «Μαριάννα» άρχισε να φέρνει και τουρίστες από τη Νάξο στην Αμοργό. Το 1985 πια έφερε βαποράκι από τις Σποράδες, αυτό που ο γιος του έριξε στη γραμμή ως «Σκοπελίτης».
Και το 1998, αντικαταστάθηκε με το κλειστού τύπου πλοίο «Ερεσός» που πήρε από τη Μυτιλήνη και μετασκεύασε, μετονομάζοντάς το σε «Εxpress Scopelitis». Το καραβάκι (μήκους 45 μ.), χωρητικότητας 340 επιβατών και 11 ΙΧ που επιμένει χειμώνα – καλοκαίρι να συνδέει αδιάκοπα τις Μικρές Κυκλάδες μεταξύ τους με Νάξο κι Αμοργό. Οι μόνιμοι κάτοικοι (περίπου 750 πλην Αμοργού – Νάξου) ταξιδεύουν πάντα δωρεάν. Το θρυλικό πλέον πλοίο της Small Cyclades Lines, που έγινε έως και τραγούδι, το 2013 τιμήθηκε στο πρόσωπο του καπετάν Γιάννη από τη Lloyd’s ως η «ακτοπλοϊκή εταιρεία της χρονιάς».
Και ελπίζουμε ότι περνώντας στην ιστορία, δεν θα αφήσει ορφανή τη γραμμή. Γιατί αυτό θα ήταν το μεγαλύτερο χαστούκι για τους κατοίκους των νησιών στις Μικρές Κυκλάδες.naxospress
Χαρακτηρίζεται ως «Δώρο Θεού» για τους κατοίκους των Μικρών Κυκλάδων. Αποτέλεσε για χρόνια το ταχυδρομείο, το ιατρείο.. το … οξυγόνο ζωής όπως είχε δηλώσει ο Δήμαρχος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων κος Μαργαρίτης όταν ρωτήθηκε πριν από δύο χρόνια για το ρόλο του συγκεκριμένου πλοίου στη σχέση Νάξου – Μικρών Κυκλάδων. Είναι ένας μαχητής που δεν έχει μάθει να χάνει… Μπορεί κάποιοι να λένε ότι κουνάει στα 3 μποφόρ αλλά είναι απόλυτα αξιόπλοο και αντέχει ακόμη και στα ,….χειρότερα. Ας είναι καλά ο καπετάνιος που κρατάει γερά το τιμόνι. Όταν παίρνει δε την απόφαση να ξεκουραστεί λόγω της υποχρεωτικής ετήσιας ακινησίας του, οι κάτοικοι στα νησιά των Μικρών Κυκλάδων, χάνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους… Είναι η ζωή τους…
Η βασική αιτία έχει να κάνει με τη λήξη της σύμβασης που υπάρχει με το κράτος… Κάποιοι άλλοι ότι θα μείνει στη γραμμή με νέο πλοίο. Πιο γρήγορο, πιο νέο, πιο μεγάλο…
Ο χρόνος είναι ανίκητος. Και το πλοίο που έχει αγγίξει τα όρια του μύθου λόγω της όλης ατμόσφαιρας που υπάρχει γύρω του φτάνει στο τέλος της σχέσης του με τα νησιά των Μικρών Κυκλάδων.
Από τις 27 Μαρτίου έχει επιστρέψει και πάλι στα τακτικά του δρομολόγια. Όμως, πλέον υπάρχει το τέλος στη διαδρομή του. Κι αυτό είναι η 31η Οκτωβρίου του 2017… Οι πληροφορίες που ήρθαν από την Αθήνα χθες δεν άφησαν αμφιβολία. Ο χρόνος είναι ανίκητος. Και το πλοίο που έχει αγγίξει τα όρια του μύθου λόγω της όλης ατμόσφαιρας που υπάρχει γύρω του φτάνει στο τέλος της σχέσης του με τα νησιά των Μικρών Κυκλάδων… Μετά από 30 και κάτι χρόνια… Οι νόμοι είναι σκληροί, αλλά είναι νόμοι.
Και ήδη η εταιρία (Small Cyclades Lines) της οικογένειας Σκοπελίτη (βραβεύτηκε το 2013 από τη Lloyd’s το βραβείο για την «ακτοπλοϊκή εταιρεία της χρονιάς» για την κοινωνική προσφορά της) αναζητεί την επόμενη ημέρα. Η βασική αιτία έχει να κάνει με τη λήξη της σύμβασης που υπάρχει με το κράτος… Κάποιοι άλλοι ότι θα μείνει στη γραμμή με νέο πλοίο. Πιο γρήγορο, πιο νέο, πιο μεγάλο… Το μόνο σίγουρο είναι ότι το πλοίο που γνωρίσαμε ως «Express Scopelitis» θα αποτελέσει σύντομα παρελθόν… Οπότε, η νέα μέρα θα είναι σε συνάρτηση με την εταιρεία που έχει αφίσει την σφραγίδα του στις Μικρές Κυκλάδες.
Ο κος Σκοπελίτης (η εταιρεία είχε περάσει από τον παππού στο πατέρα και το γιο) τότε είχε δηλώσει με δάκρυα στα μάτια ότι «Είναι μια ηθική ικανοποίηση, που σου δίνει ώθηση να συνεχίσεις. Έχουμε τιμηθεί και από τις κοινότητες όλων των Μικρών Κυκλάδων, από συλλόγους, καθώς και από τους δήμους Αμοργού και Νάξου. Το πλοίο είναι η δουλειά μας, το σπίτι μας, η ίδια η ζωή μας. Είναι η συνέχεια μιας πορείας που ξεκίνησε από τον παππού και τον πατέρα μου, συνεχίζεται από μένα και τη σκυτάλη θα πάρει ο γιος μου, απόφοιτος της Ακαδημίας του Εμπορικού Ναυτικού. Οραματιζόμαστε τη συνέχιση και την αναβάθμιση της εξυπηρέτησης της άγονης γραμμής Αμοργού – Μικρών Κυκλάδων – Νάξου».
Και εκεί ποντάρουμε.. Ότι θα υπάρξει διάδοχη κατάσταση και μάλιστα από την ίδια εταιρεία. Γιατί σε διαφορετική περίπτωση όλα θα είναι διαφορετικά από την 1ηΝοεμβρίου…
Είναι ένας μαχητής που δεν έχει μάθει να χάνει… Μπορεί κάποιοι να λένε ότι κουνάει στα 3 μποφόρ αλλά είναι απόλυτα αξιόπλοο και αντέχει ακόμη και στα ,….χειρότερα.
Ιστορία
Και να σκεφτεί κανείς ότι μέσα από την συγκεκριμένη οικογένεια έχουν περάσει πλοία και …πλοία. Τα «Νίκη», «Πανορμίτης», «Νικόλαος», «Χοζοβιώτισσα 1», «Χοζοβιώτισσα 2», «Βαρσαμίτης», «Μαριάννα», «Σκοπελίτης 1», «Σκοπελίτης 2», αλλά και το «Express Scopelitis». Καθημερινά από το 1956 η οικογένεια Σκοπελίτη δίνει μάχη με τα κύματα… «Δεν λογάριαζε ούτε φουρτούνες ούτε μπονάτσες. Αφιλοκερδώς, τα παλιά χρόνια που δεν είχε συγκοινωνία στα νησάκια εδώ τριγύρω, έφτανε έως Νάξο – Πάρο – Σύρο, για να μεταφέρει όποιον είχε ανάγκη. Καθημερινά από το 1956, εξυπηρετούσε τους πάντες και τα πάντα».
Όσο για την ιστορία των πλοίων; Το 1958 ανέλαβε ο καπετάν Μήτσος με τον δεκατετράμετρο «Πανορμίτη» την ταχυδρομική γραμμή των Μικρών Κυκλάδων, συνδέοντάς τις με Αμοργό και Νάξο. Βγήκε και τραγούδι «Μες τ’ αφρισμένα κύματα περνά ο Πανορμίτης και καπετάνιος με καρδιά είναι ο Σκοπελίτης!».
Στις αρχές πάλι της δεκαετίας του ’80, με το «Μαριάννα» άρχισε να φέρνει και τουρίστες από τη Νάξο στην Αμοργό. Το 1985 πια έφερε βαποράκι από τις Σποράδες, αυτό που ο γιος του έριξε στη γραμμή ως «Σκοπελίτης».
Και το 1998, αντικαταστάθηκε με το κλειστού τύπου πλοίο «Ερεσός» που πήρε από τη Μυτιλήνη και μετασκεύασε, μετονομάζοντάς το σε «Εxpress Scopelitis». Το καραβάκι (μήκους 45 μ.), χωρητικότητας 340 επιβατών και 11 ΙΧ που επιμένει χειμώνα – καλοκαίρι να συνδέει αδιάκοπα τις Μικρές Κυκλάδες μεταξύ τους με Νάξο κι Αμοργό. Οι μόνιμοι κάτοικοι (περίπου 750 πλην Αμοργού – Νάξου) ταξιδεύουν πάντα δωρεάν. Το θρυλικό πλέον πλοίο της Small Cyclades Lines, που έγινε έως και τραγούδι, το 2013 τιμήθηκε στο πρόσωπο του καπετάν Γιάννη από τη Lloyd’s ως η «ακτοπλοϊκή εταιρεία της χρονιάς».
Και ελπίζουμε ότι περνώντας στην ιστορία, δεν θα αφήσει ορφανή τη γραμμή. Γιατί αυτό θα ήταν το μεγαλύτερο χαστούκι για τους κατοίκους των νησιών στις Μικρές Κυκλάδες.naxospress