Ενα παιδάκι έχει υποστεί κρυοπαγήματα στα πόδια του. Κανείς δεν ξέρει πόσες μέρες αναγκάστηκε να είναι αβοήθητο και απροστάτευτο...
στο κρύο για να ταξιδέψει από την ΠΓΔΜ στη Σερβία. Ένα παιδί που ίσως έφυγε από τον πόλεμο για να βρει προστασία στην «πολιτισμένη» Ευρώπη. Και συνάντησε το χειρότερο πρόσωπό της.
Μια φωτογραφία που δείχνει το παραμορφωμένο από τα κρυοπαγήματα πόδι ενός μικρού κοριτσιού δόθηκε στη δημοσιότητα από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα. Το παιδί έφτασε από την ΠΓΔΜ στη Σερβία. «Αυτό το μικρό κορίτσι έφτασε σήμερα στη Σερβία από την ΠΓΔΜ. Αυτό είναι που προκαλεί ο συνδυασμός κρύου και σκληρής συνοριακής πολιτικής στα πόδια σου» είναι το μήνυμα που συνοδεύει τη φωτογραφία που ανέβηκε στο λογαριασμό των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο twitter.
Είναι μια ακόμα φωτογραφία "γροθιά" στο στομάχι που αποδεικνύει πως η Ευρώπη δεν έχει απλά χάσει τον (ανθρώπινο) προσανατολισμό της αλλά κάθε αξία πάνω στην οποία (υποτίθεται πως) ιδρύθηκε. Αποδεικνύει ότι η Ευρώπη και κυρίως οι ηγέτες της δεν έμαθαν τίποτα από τα λάθη του παρελθόντος.
Και έρχεται λίγες μέρες μετά τις φωτογραφίες του πρακτορείου Reuters με πρόσφυγες και μετανάστες στη Σερβία, παρατημένους στο κρύο, να στέκονται απροστάτευτοι στην ουρά μέσα στα χιόνια για να πάρουν το συσσίτιό τους. Κανείς δεν στέφτηκε σε ανθρώπους που πέρασαν από φωτιά και σίδερο για να ψάξουν μια καλύτερη ζωή, να τους βάλει σε ένα στεγασμένο χώρο για να φάνε ένα πιάτο φαγητό.
Τους έδωσαν το συσσίτιο και τους άφησαν να φάνε στα χιόνια. Και οι φωτογραφίες δεν μπορούν παρά να φέρουν στο μυαλό εικόνες από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Καμία ανθρωπιά. Καμία διάθεση για βοήθει
Και η μοίρα του πρόσφυγα ίδια παντού. Είτε είναι στη Μόρια και βλέπει τη σκηνή του να «βουλιάζει» από το χιόνι, είτε είναι στο Ελληνικό και αναγκάζεται να περπατάει ξυπόλυτος στο χιόνι, είτε είναι στη Σερβία, την ΠΓΔΜ ή όπου αλλού. Είτε είναι παιδί, είτε γυναίκα, είτε άνδρας. Είτε είναι πρόσφυγας, είτε μετανάστες αντιμετωπίζεται, ας το παραδεχτούμε, ως άνθρωπος κατώτερου Θεού.
