Ο 57χρονος άνδρας και η 49χρονη γυναίκα είναι απέναντί μου καθισμένοι στις δύο πολυθρόνες: 25 χρόνια παντρεμένοι με δύο παιδιά και το αίτημα που φέρνει κυρίως η γυναίκα (ως συνήθως) αφορά τη σεξουαλική τους ζωή. Εστιάζει στην αδιαφορία που δείχνει ο άνδρας της γι’ αυτή, αισθανόμενη ότι οι σεξουαλικές τους επαφές αραιώνουν όλο και περισσότερο, έχοντας φτάσει σχεδόν να μην πλησιάζονται ερωτικά για πάνω από έναν ή και δύο μήνες.
Ο θυμός της βγαίνει μέσα από τα λόγια της. Ζητάει απαντήσεις στο γιατί συμβαίνει αυτό, ενώ αφήνει αιχμές ότι η αδιαφορία του γι’ αυτή μπορεί να οφείλεται και στην ύπαρξη μιας άλλης γυναίκας που τον «εξαντλεί».
Βεβαίως, δεν παραλείπει να σχολιάσει και την πιθανότητα ενός οργανικού προβλήματος που δικαιολογεί τη μειωμένη σεξουαλική του διάθεση, ενώ περιγράφει αρνητικά την ψυχική συμμετοχή του μέσα στη σχέση τους με λέξεις όπως «βαρύς», «απόμακρος», «αρνητικός», «βαριεστημένος» και «αδιάφορος». Και στο κλείσιμο του λόγου της αναφέρει την απεγνωσμένη ανάγκη της να τον ενεργοποιήσει σεξουαλικά, φορώντας προκλητικά εσώρουχα και αιφνιδιάζοντάς τον με σκοπό τη σεξουαλική του διέγερση. Αυτά τα λόγια απεικονίζουν την απελπισία της σχετικά με το ότι ο άνδρας της δεν της κάνει έρωτα.
Οση ώρα η γυναίκα μιλούσε, ο άνδρας, ζαρωμένος στη δική του πολυθρόνα, τιναζόταν σαν να τον πέρναγε ηλεκτρικό ρεύμα όταν άκουγε φράσεις και λέξεις που προφανώς τον ενοχλούσαν και τον ενοχοποιούσαν, θέλοντας να δείξει τη διαφωνία του, αλλά και το αίσθημα της αδικίας που τον έπνιγε.
Προς στιγμήν εγώ αισθάνθηκα σαν τον δικαστή που θα έπρεπε να βγάλω την απόφαση που τον καταδικάζει ή τον αθωώνει! Το βλέμμα του στριφογύριζε προφανώς αμήχανα, αλλά και με διάθεση να αποφύγει την απευθείας επαφή μαζί μου, αλλά και με τη γυναίκα του. Κάποιες φορές, μάλιστα, κοίταζε φευγαλέα το ρολόι του, πιθανόν μετρώντας τον χρόνο...
Του έδωσα όμως τον λόγο γιατί ήθελα να τον ακούσω. Είχα ακούσει αρκετά από εκείνη, αλλά τίποτα από αυτόν. Απαντούσε γοργά και αμυντικά.
Προσπαθούσε να υποτιμήσει το αίτημα της γυναίκας του, ενώ έδειχνε ότι η σχέση τους δεν είχε πρόβλημα και φυσικά η σεξουαλική τους ζωή είχε τα «πάνω της και τα κάτω της». Σημείωσε, όμως, με έμφαση τόσο την επιμονή της γυναίκας του στο γιατί δεν βρίσκονται σεξουαλικά πιο συχνά όσο και τη στάση της -ότι απαιτούσε σεξ εδώ και τώρα- που τον έκαναν να αισθάνεται ότι περνάει από εξετάσεις επιβεβαίωσης και αποδοχής της: «Η σεξουαλική επιθυμία, γιατρέ μου, δεν είναι προγραμματισμός και ούτε σχόλια του τύπου απόψε θα μείνουμε οι δυο μας στο σπίτι και θα κάνουμε σεξ!».
Η δική του ανάγκη έβγαινε ως άμυνα και δικαιολογία, ενώ φάνηκε να υποστηρίζει και την πλευρά της κούρασης, του άγχους και του επαγγελματικού στρες για να καταλήξει κι εκείνος ότι η σεξουαλική τους ζωή κουβαλάει στην πλάτη της τα σχεδόν τριάντα χρόνια που είναι μαζί. Στο επόμενο άρθρο θα δούμε τον ρόλο της συχνότητας της σεξουαλικής επαφής σε ένα ζευγάρι που κυνηγάει αριθμούς μέσα από τους απλωμένους του θυμούς, χάνοντας το νόημα της σεξουαλικής επαφής και ασφαλώς της ευχαρίστησης. Ποιοι παράγοντες την απειλούν; Υπάρχει αριθμός σωστός που δείχνει τη φυσιολογική σεξουαλική ζωή; Και, αν ναι, τότε ποιος είναι αυτός;
Από τον δρα Θάνο Ε. Ασκητή
