Το ύψος μας καθορίζεται κατά βάση από γενετικούς παράγοντες, οπότε το ύψος των...
γονέων είναι η πρώτη ένδειξη για το μέγιστο δυνατό ύψος που μπορεί να φτάσει κανείς. Άλλες παράμετροι, όπως η πρώιμη ή καθυστερημένη έλευση της εφηβείας, υποκείμενες χρόνιες παθήσεις και οι διατροφικές συνήθειες, επίσης επηρεάζουν τον ρυθμό ανάπτυξης.
Παρατηρείται συνήθως μια απότομη αύξηση στο ύψος για διάστημα δύο ετών, η οποία διαφέρει ανάμεσα σε αγόρια και κορίτσια. Για τα κορίτσια, ξεκινά στην ηλικία των 9-10 ετών και κορυφώνεται στα 11-12, ενώ για τα αγόρια ξεκινά γύρω στα 11 και κορυφώνεται στα 13.
Το ύψος αρχίζει να μειώνεται από την ηλικία των 40. Από την τέταρτη δεκαετία της ζωής και έπειτα, χάνουμε περίπου 1,25 πόντους ύψους ανά δεκαετία. Αυτό συμβαίνει επειδή η βαρύτητα σε συνδυασμό με τη φθορά που επιφέρει η γήρανση οδηγούν σε συρρίκνωση των δίσκων που βρίσκονται μεταξύ των σπονδύλων της σπονδυλικής στήλης. Η απώλεια οστικής πυκνότητας, η οστεοπόρωση, η μυϊκή εκφύλιση και η απώλεια καμπυλότητας στην καμάρα του ποδιού συμβάλλουν στην περαιτέρω μείωση του ύψους.
Να σημειωθεί ότι στους νέους κάτω των 40 ετών η κακή στάση σώματος, με τον αυχένα και τους ώμους να γέρνουν προς τα εμπρός, οδηγεί σε επανεκπαίδευση των μυών και των τενόντων, με αποτέλεσμα η στάση αυτή να γίνεται μόνιμη και να χάνονται φαινομενικά μερικοί πόντοι ύψους.