Έχουν περάσει 3 χρόνια από την ημέρα που το χάστανγκ #TolisLovedMaria έγινε Παγκόσμιο trending topic στο twitter κάνοντας...
έτσι πραγματικότητα την τελευταία επιθυμία του Αποστόλη Γκάνα, που έχασε τη μάχη με τον καρκίνο στα 30 χρόνια.
Ο Τόλης, ήθελε ολόκληρος ο κόσμος να μάθει πως αγαπούσε τη Μαρία, από τότε που ήταν μικρό παιδί και οι χρήστες του twitter αποφάσισαν πως μία τέτοια ιστορία αγάπης άξιζε να διαδοθεί.
Ο Αποστόλης Γκάνας έπασχε από το σάρκωμα Ewing, μια σπάνια μορφή καρκίνου που πλήττει κυρίως εφήβους και νεαρούς ενήλικες.
Με τη Μαρία ήταν συμμαθητές, γνωρίστηκαν στην πρώτη δημοτικού, όταν ήταν 6 ετών. Στα 18 τους έγιναν ζευγάρι και ήταν αχώριστοι μέχρι τα 30 τους, όταν ο Αποστόλης έφυγε από τη ζωή.
Μιλούσε ανοιχτά για την ασθένειά του
Ο Αποστόλης, αντί να κλειστεί στον εαυτό του ενώ πάλευε με τον καρκίνο, αποφάσισε να κάνει το αντίθετο. Να μιλήσει ανοιχτά σε όλο τον κόσμο για αυτά που ζούσε.
Μέσα από το blog του, που είναι ακόμα ενεργό, μετέφερε την κατάσταση που βιώνουν οι χιλιάδες Έλληνες που πάσχουν απο καρκίνο στην Ελλάδα της κρίσης.
Ωστόσο, κάπου κάπου, έχανε το κουράγιο του (μόνο για λίγο)
«Θέλω να μείνω κι άλλο εδώ»
Τρίτη, 17 Απριλίου 2012
Σκέψεις
Φυσικά και σκέφτομαι το θάνατο. Τυπικά τουλάχιστον οι πιθανότητες επιβίωσης στον αγώνα μου είναι σημαντικά εναντίον μου. Σε στιγμές φιλοσοφίας όμως καταλαβαίνω το εξής: είμαστε όντα περίεργα αγαπητέ. Ο θάνατος μου θα έρθει -μάλλον- είτε στον ύπνο μου, είτε σε κάποιο κώμα, είτε με κάποια ανακοπή, στα πλαίσια του καρκίνου. Μάλλον. Υπάρχουν ελπίδες να σκάσω από το φαγητό νωρίτερα. Μετά το θάνατό μου όμως για μένα μαύρο. Ένας βαθύς ασυνείδητος ύπνος. Μετά τίποτα. Ούτε ανησυχία, ούτε σκέψεις, ούτε πόνος, ούτε φόβος, ούτε αγάπη, ούτε έρωτας, ούτε γέλιο, ούτε κλάμα. Τίποτα. Τότε τι φοβόμαστε; Τι μας νοιάζει το μετά αν δεν θα είμαστε εκεί για να το αντιληφθούμε; Καταλήγω ότι απλώς κάποιους τους αγαπάμε πιο πολύ από εμάς. Φοβάμαι περισσότερο πια για το τι θα απογίνουν οι άλλοι, κάποιοι περισσότερο από άλλους. Για τον πόνο που θα τους προξενήσω, το ότι δεν θα μπορώ να κάνω τίποτα για να το πάρω πίσω. Δεν είμαστε τόσο εγωιστικά όντα τελικά. Υπάρχει και η άλλη βέβαια όψη, άκρως εγωιστική. Γιατί να συνεχίζει η ζωή να «ζείται» -παθητική κι ας μην υπάρχει- αν δεν είμαι εγώ στον κόσμο. Τι μέρες, νύχτες, χαμόγελα, στιγμές με πλεγμένα χέρια, παιχνίδια στην κουζίνα, αδιάφορους καυγάδες, βόλτες στην καλοκαιρινή Αθήνα, ταινίες, βιβλία, μουσικές θα χάσω.
Γράφοντας το παραπάνω, βούρκωσα στις δύο τελευταίες σειρές. Τελικά είμαστε εγωιστές. Θέλω να μείνω κι άλλο εδώ.
#TolislovedMaria 3 χρόνια μετά
Το hashtag #TolislovedMaria είναι σήμερα στη δεκάδα των trend topics στην Ελλάδα με τους χρήστες του διαδικτύου να στέλνουν το δικό τους μήνυμα ως φόρο τιμής σε αυτή την αγάπη.
.png)
