Οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι μπορούμε να αναγνωρίσουμε πέντε βασικές γεύσεις:
γλυκό, αλμυρό, πικρό, ξινό και τη γεύση «umami» που προστέθηκε στη λίστα πριν επτά χρόνια.
Σύμφωνα με νεώτερα ερευνητικά δεδομένα όμως υπάρχει και μία έκτη αίσθηση η οποία εξηγεί την ακατανίκητη επιθυμία μας να φάμε μακαρόνια ή να πέσουμε με τα μούτρα σε μία φραντζόλα ψωμί.
Όπως αναφέρουν οι ερευνητές του Τμήματος Διατροφικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Όρεγκον, αυτή η έκτη γεύση πυροδοτεί τη λαχτάρα γιαυδατάνθρακες.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η γλώσσα μας είναι ικανή να αναγνωρίσει μια ακόμη αίσθηση, την «υδατανθρακούχα». Η γλώσσα μας δηλαδή μπορεί να ανιχνεύσει τους υδατάνθρακες σε τρόφιμα όπως τα μακαρόνια, οι πατάτες και το ψωμί.
Μέχρι τώρα πίστευαν ότι η γλώσσα μας αναγνωρίζει μόνο τα σάκχαρα των υδατανθρακούχων τροφίμων. Το πείραμα των ειδικών όμως αποκάλυψε ότι η γλώσσα μας μπορεί να αναγνωρίσει τη γεύση των υδατανθράκων προτού ακόμη διασπαστούν σε σάκχαρα.
Η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Juyun Lim εξηγεί ότι η γεύση αυτή ακόμη δεν μπορεί να τοποθετηθεί στις βασικές –όπως το γλυκό και το πικρό- μια και δεν έχουν εντοπιστεί οι συγκεκριμένοι υποδοχείς της εν λόγω γεύσης στο στόμα αλλά πρόκειται για μια μάλλον ενδιαφέρουσα γεύση που αποκαλύπτει και το γιατί οι άνθρωποι προτιμούμε τους σύνθετους υδατάνθρακες.
Μάλιστα ανάλογα με την κουλτούρα μας, όπως φάνηκε στο πείραμα, δίνουμε και το αντίστοιχο όνομα στη γεύση αυτή π.χ. οι ασιάτες τη «βαφτίζουν» γεύση ρυζιού, ενώ οι καυκάσιοι ψωμιού ή ζυμαρικού.
