Είναι άδικο γι αυτήν την ομάδα, η οποία τα τελευταία δύο χρόνια έχει πετύχει τόσα πολλά (χάλκινο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Καζάν, 4η θέση στο Ευρωπαϊκό του Βελιγραδίου και χάλκινο στο World League) να βλέπει το όνειρο κατάκτηση ενός μεταλλίου για πρώτη φορά να γίνεται εφιάλτης, κόντρα σε μία ομάδα, η οποία ήταν στα μέτρα της.
Ήταν το πρώτο ματς που οι διεθνείς μπήκαν φοβισμένοι και άνευροι, κάτι το οποίο διαπίστωσαν και εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο η ομάδα του πρώην ομοσπονδιακού προπονητή, Σάντρο Καμπάνια.
Σε ότι αφορά στον αγώνα η εθνική ξεκίνησε νωθρά με αποτέλεσμα να βρεθεί πίσω στο σκορ με 2-0, χάρη στα τέρματα των Φιλιόλι και Ντι Φούλβιο. Χαρακτηριστικό της αδυναμίας να σκοράρουμε ήταν η φάση του συνήθους «εκτελεστή» Μυλωνάκη να χάνει και τετ-α-τετ με τον Τεμπέστι.
Στο δεύτερο οκτάλεπτο το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα εξακολούθησε να έχει σοβαρό πρόβλημα στο να βάλει γκολ. Βρέθηκε πίσω στο σκορ με 0-3, με το τέρμα που πέτυχε ο Νόρα 6:46. Το σκορ άνοιξε ο Μουρίκης, με την εθνική να έχει πλεονέκτημα δύο παικτών παραπάνω (4:37) τα διπλασίασε στο 1:16, διαμορφώνοντας το 2-4.
Ίδια παθητική εικόνα και στο τρίτο οκτάλεπτο, με την εθνική να αδυνατεί να βρει το δρόμο προς τα δίκτυα. Οι Ιταλοί αύξησαν τη διαφορά με τους Φιλιόλι και Τζίτο σε 2-6, με τον Φουντούλη να μειώνει 4’’ πριν την εκπνοή της περιόδου σε 3-6.
Η αποβολή των Δερβίση (ήδη από το τρίτο οκτάλεπτο) και Δελακά από το 4:23 της τελευταίας περιόδου προκάλεσε σοβαρό θέμα στην άμυνα, το οποίο ήρθε να προστεθεί στο επιθετικό. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των Φουντούλη και Βλαχόπουλου που μείωσαν το σκορ, οι Ιταλοί έχοντας συνεχώς προβάδισμα και χωρίς άγχος έφτασαν σε μία νίκη που τους φέρνει σε θέση διεκδίκησης ενός ολυμπιακού μεταλλίου.
Ελλάδα-Ιταλία 5-9
Οκτάλεπτα: 0-2, 2-2, 1-2, 2-3
Ελλάδα: Μουρίκης 2, Φουντούλης 2, Βλαχόπουλος 1
Ιταλία: Φιλιόλι 3, Ντι Φούλβιο 1, Νόρα 1, Αϊκάρντι 2, Τζίτο 1, Πρεσιούτι 1
.png)
