Ατέλειωτο είναι το πάρτι που έχει στηθεί στο Twitter και τα άλλα κοινωνικά δίκτυα, με αφορμή την αποκάλυψη για τον πρωθυπουργικό σύμβουλο... Νίκο Καρανίκα. Δεν είναι μόνο το γεγονός πως κανείς δεν ξέρει με ποια προσόντα διορίστηκε μετακλητός στο Μαξίμου ο άνθρωπος αυτός και πληρώνεται ήδη από τον ελληνικό λαό (για να προσφέρει άραγε ποιες υπηρεσίες;) αλλά η πολύ... ιδιαίτερη προσωπικότητά του, τα κείμενά του, τα tweets του και τα post στο facebook που έχει κάνει, που ξεσήκωσαν θύελλα σχολίων και ατέλειωτη πλάκα.
Γιατί πώς αλλιώς, εκτός από το να το ρίξει στην πλάκα, μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει έναν αρνητή στράτευσης, που μάλιστα έχει για το λόγο αυτό συλληφθεί, ο οποίος δεν είναι καθόλου... αρνητής στο να διοριστεί δημόσιος υπάλληλος, και μάλιστα στην «καρδιά του κράτους»; Πώς να αντιμετωπίσει τον σύμβουλο στρατηγικής μιας χώρας, μιας δυτικής, ευρωπαϊκής χώρας, που θεωρεί «έργο τέχνης» την 11η Σεπτεμβρίου; Πώς να «χωνέψει» πως το μόνο του προσόν για να εισπράττει μισθό περίπου 2.000 ευρώ είναι η φιλική του σχέση με τον πρωθυπουργό;
Ήδη η Νέα Δημοκρατία με ανακοίνωσή της κάνει λόγο για «ανεκδιήγητη επιλογή» και για «απίθανο άνθρωπο» και ζητά την αποπομπή του εντός της ημέρας από τη θέση του μετά και τα όσα υποστήριξε ότι η επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου ήταν «αριστούργημα».
Ο ίδιος ο Νίκος Καρανίκας, που έχει γίνει από τα πρώτα θέματα της επικαιρότητας το τελευταίο διήμερο, επέλεξε να απέχει μεν από το Twitter, όπου γίνεται το... μεγάλο πανηγύρι και αποφάσισε να δηλώσει το «παρών» μέσω facebook, όπου τα πράγματα στο προφίλ του είναι περισσότερο ελεγχόμενα. Το βράδυ της Τετάρτης λοιπόν, ανέβασε μια είδηση από το left.gr, που αφορούσε στα tweets που ανέβηκαν από τον πρωθυπουργικό λογαριασμό για το προσφυγικό. Έλαβε μάλιστα και σχόλια συμπαράστασης από φίλους του, του τύπου «μη μασάς, είμαστε μαζί σου»...
Την έντονη προσωπικότητά του, σκιαγράφησε σε κείμενο που ανέβασε στο Popaganda.gr o δημοσιογράφος Άρης Καραμπεάζης από την Θεσσαλονίκη. Σε αυτό ασκεί άδολη μεν, αλλά σκληρή κριτική στον Καρανίκα, τον οποίο γνωρίζει εδώ και είκοσι χρόνια, ξεκαθαρίζοντας από την αρχή ότι δεν είναι κολλητός του, δεν κάνουν παρέα και δεν επικοινωνούν καν σε τακτική βάση.
Θυμάται φυσικά το βράδυ που οι «Τρύπες» και άλλα συγκροτήματα έδωσαν συναυλία συμπαράστασης για τον νέο πρωθυπουργικό σύμβουλο, ο οποίος τότε αρνιόταν την στράτευση.
Αυτό όμως δεν τον εμποδίζει να καταθέσει την δική του άποψη με φράσεις όπως αυτή στην οποία σχολιάζει την φιλία Τσίπρα-Καρανίκα: «Έμαθα ότι ο Καρανίκας με τον Τσίπρα υπήρξαν και είναι κολλητοί. Στην υπόθεση «δείξε μου τους φίλους σου…» δυσκολεύτηκα να διαλέξω πλευρά για να επιβεβαιώσω η να διαψεύσω το πόρισμα της ρήσης».
Συνεχίζοντας πιο κάτω γράφει αναρωτώμενος: «Ο Καρανίκας σύμβουλος πρωθυπουργού; Κάτι θα πρέπει να κάνει λάθος ο Νίκος. Αναπαράγει μεν σε fast forward τον Λένιν και τον Μαρξ για μας τους αρχάριους, αλλά ποια η χρηστική αξία μιας τέτοιας ικανότητας στο και πέντε της εξουσίας;».
Δεν διστάζει πάντως να «στολίσει» με τα όσα γράφει παρακάτω τον νέο σύμβουλο: «Θεωρώ ότι ο Νίκος έπρεπε να το σκεφτεί σοβαρά αυτό. Υποψιάζομαι ότι παραμένει ένας ειλικρινής σε προθέσεις αντιεξουσιαστής, που νομίζει ότι θα ξεγελάσει το σύστημα, παρότι υποχρεώνομαι να ανησυχήσω για το αν βρίσκεται πλέον σε αμηχανία ή σε αλλαγή πλεύσης. Με χίλια ζόρια και με δέκα χιλιάδες σφάλματα, όμορφα πάντως τοποθετημένα στην άρτια θεωρητική του κατάρτιση, ο Νίκος εδώ και δύο τουλάχιστον χρόνια επιχειρεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα προς όφελος Τσίπρα, αλλά δεν το καταφέρνει και δεν πείθει. Πώς θα μπορούσε άλλωστε; Καταλήγει σε διαλεκτική τύπου ΚΝΕ και ξαφνικά χάνει και την γοητεία της αυτόματης αριστερής σκέψης του. Αλλά από εκεί μέχρι το σύμβουλος πρωθυπουργού δεν είναι ένα τσιγάρο δρόμος».
Στην ερώτησή του αν ο Καρανίκας που γράφει στο βιογραφικό του ότι «η καριέρα είναι χολέρα» έκανε τελικά καριέρα η απάντησή του είναι καταλυτική: «Ως ένα σημείο, ίσως και να νόμισε ότι το κατάφερε, κινούμενος σε έναν μικρόκοσμο επαρχιακού κομματισμού, και προφανώς αρνούμενος να συνειδητοποιήσει ότι ο κόσμος γύρω του (ο κολλητός του ο Αλέξης και οι πέριξ αυτού στο πεδίο δράσης πέριξ της πρωτευούσης) κινούνται ήδη προς κάπου αλλού. Τελικά απέτυχε στο να μην κάνει καριέρα, αλλά και επιβεβαιώθηκε ως προς τις συνέπειες της. Η καριέρα, και δη η πολιτική καριέρα, σε θέλει να είσαι κάργα λέρα για να φτάσεις μέχρι το πολυπόθητο τέρμα. Γνωστά αυτά ασφαλώς. Και λέρα στην πολιτική γίνεσαι ακόμη και εκ του αποτελέσματος, ακόμη και από ελαφρά-ελαφρότατη αμέλεια. Δεν απαιτείται καμία γνώση ή δόλος. Σε αυτό ας είμαστε ειλικρινείς».
Κλείνοντας το πολύ προσωπικό του κείμενο ο δημοσιογράφος προτείνει την δική του ιδανική λύση στον Καρανίκα μετά τον σάλο που ξέσπασε: «Μόνη του ελπίδα είναι μάλλον το να σηκωθεί να φύγει έγκαιρα, και από αρνητής στράτευσης να γίνει -όψιμος έστω- αρνητής της εξουσίας, που αληθινά του παραδόθηκε και αυτού…».
