Το δημοσίευμα από τους Times της Μόσχας συνοδεύεται από σκίτσο που δείχνει τον Τσίπρα στην πλώρη ενός πλοίου που βουλιάζει, έχοντας ως σωσίβια σημαίες της Ε.Ε. και τον Πούτιν, να κάνει...θαλάσσιο σκι.
Ο αρθρογράφος διερωτάται στο κείμενο: «Μετά τη Μόσχα, τι άλλο έχει μείνει στον Τσίπρα;».
Συνεχίζοντας αναφέρει: «Πριν από το ταξίδι στη Μόσχα υπήρχε η αισιοδοξία πως ο Τσίπρας θα γυρίσει στην Αθήνα έχοντας κάτι απτό στα χέρια του. Τελικά γύρισε μόνο με κάποιες γενικόλογες υποσχέσεις που έχουν να κάνουν με τον αγωγό αερίου και τις ρωσικές προθέσεις να αγοράσουν κομμάτια της κρατικής περιουσίας. Το Κρεμλίνο δεν ήρε καν το εμπάργκο κατά των προϊόντων που ζητούσε η Αθήνα. Φαίνεται, όμως, πως η Αθήνα χρειαζόταν απεγνωσμένα κάποιες κινήσεις από τη Ρωσία».
Ως εκ τούτου ο Έλληνας πρωθυπουργός «δεν μπορεί να περιμένει κάποια βοήθεια από τη Μόσχα» και μπορεί να αναμένει βοήθεια μόνο από την Ε.Ε.
Το άρθρο εξαπολύει πυρά στο κυβερνητικό επιτελείο λέγοντας πως από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, «ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης δεν έχουν καταφέρει ακόμη να ανταμείψουν τους ψηφοφόρους τους. Κι αυτό διότι δεν έχουν καταφέρει να φτάσουν σε μια συμφωνία με τους δανειστές. Ήταν η προηγούμενη συντηρητική ελληνική κυβέρνηση, υπό την ηγεσία του Αντώνη Σαμαρά, που είχε καταρτίσει το πακέτο λιτότητας με την υποστήριξη των ιδρυμάτων αυτών. Ωστόσο, αυτές οι μεταρρυθμίσεις ήταν ατελείς από την αρχή».
Σύμφωνα με τους Moscow Times, το λάθος ξεκινάει από το 1981, οπότε και η Ελλάδα εντάχθηκε στην ΕΕ , ενώ δεν ήταν έτοιμη. Το λάθος συνεχίστηκε όταν η Ελλάδα άφησε τη δραχμή και μπήκε στη ζώνη του ευρώ, εκτιμά ο αρθρογράφος.
«Η Γερμανία επιθυμούσε να μπει η Ελλάδα στο ευρώ, ως αντάλλαγμα μιας ενοχής που τρέφει από την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Πρόκειται για ένα ζήτημα που επανέρχεται και τώρα με τις πολεμικές αποζημιώσεις και δείχνει πως οι σχέσεις των δύο χωρών είναι ασταθείς. Μόνο που τώρα εναπόκειται στο Βερολίνο και στην Αθήνα να ανοίξουν νέο κεφάλαιο στις σχέσεις τους, καθώς η Ελλάδα, ως μέλος της ΕΕ, δεν έχει να πάει κάπου αλλού» καταλήγει το άρθρο.
