Φρένο στην εκχώρηση του δικαιώματος στους Δήμους να ενοικιάζουν τις παραλίες έναντι αμοιβής έβαλε το Συμβούλιο της Επικρατείας, με το σκεπτικό ότι αποτελούν ...
δημόσια κτήση.
Συγκεκριμένα, το Ε' Τμήμα, με την υπ’ αριθμόν 646/2015 απόφαση έβαλε προσωρινή φραγή στην δυνατότητα των παράκτιων δήμων να εκμεταλλεύονται τις παραλίες αποκομίζοντας οικονομικά οφέλη από αυτή προκειμένου να τοποθετούνται καθίσματα, ομπρέλες, ξαπλώστρες και άλλα.
Το δικαστήριο, ερμηνεύοντας το Σύνταγμα, κατέληξε στη θέση ότι η εκχώρηση δεν μπορεί να γίνεται συλλήβδην για όλη την Ελλάδα με μία μόνο υπουργική απόφαση, προσθέτοντας: "η παραχώρηση δικαιωμάτων απλής χρήσης επί του αιγιαλού και της παραλίας, στους πρωτοβάθμιους Ο.Τ.Α. για την άσκηση δραστηριοτήτων που είναι, καταρχήν, ήπιες και συμβατές με τον προορισμό των στοιχείων αυτών του φυσικού περιβάλλοντος ως κοινοχρήστων, πρέπει να γίνεται μεμονωμένα και κατά περίπτωση, ύστερα από εξατομικευμένη κρίση της διοικήσεως, συνοδευόμενη από τα αναγκαία διαγράμματα, με την οποία θα τίθενται και οι αναγκαίοι όροι και περιορισμοί ενόψει των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του υπό παραχώρηση συγκεκριμένου τμήματος του αιγιαλού, προκειμένου να διασφαλισθεί και η κατά προορισμό χρήση του ως κοινόχρηστου αγαθού".
Έτσι, ακυρώνεται η (1038460/2439/Β0010/15.4.2009) Κοινή Απόφαση των υφυπουργών Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών περί απευθείας παραχώρησης έναντι ανταλλάγματος του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών στους ΟΤΑ α' βαθμού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η απόφαση δεν είναι οριστική, αφού λόγω της σοβαρότητας του θέματος και των συνεπειών που θα έχει, η επίμαχη προσφυγή του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας παραπέμφθηκε σε ενισχυμένη 7μελη σύνθεση του ΣτΕ προς οριστική απόφαση.
δημόσια κτήση.
Συγκεκριμένα, το Ε' Τμήμα, με την υπ’ αριθμόν 646/2015 απόφαση έβαλε προσωρινή φραγή στην δυνατότητα των παράκτιων δήμων να εκμεταλλεύονται τις παραλίες αποκομίζοντας οικονομικά οφέλη από αυτή προκειμένου να τοποθετούνται καθίσματα, ομπρέλες, ξαπλώστρες και άλλα.
Το δικαστήριο, ερμηνεύοντας το Σύνταγμα, κατέληξε στη θέση ότι η εκχώρηση δεν μπορεί να γίνεται συλλήβδην για όλη την Ελλάδα με μία μόνο υπουργική απόφαση, προσθέτοντας: "η παραχώρηση δικαιωμάτων απλής χρήσης επί του αιγιαλού και της παραλίας, στους πρωτοβάθμιους Ο.Τ.Α. για την άσκηση δραστηριοτήτων που είναι, καταρχήν, ήπιες και συμβατές με τον προορισμό των στοιχείων αυτών του φυσικού περιβάλλοντος ως κοινοχρήστων, πρέπει να γίνεται μεμονωμένα και κατά περίπτωση, ύστερα από εξατομικευμένη κρίση της διοικήσεως, συνοδευόμενη από τα αναγκαία διαγράμματα, με την οποία θα τίθενται και οι αναγκαίοι όροι και περιορισμοί ενόψει των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του υπό παραχώρηση συγκεκριμένου τμήματος του αιγιαλού, προκειμένου να διασφαλισθεί και η κατά προορισμό χρήση του ως κοινόχρηστου αγαθού".
Έτσι, ακυρώνεται η (1038460/2439/Β0010/15.4.2009) Κοινή Απόφαση των υφυπουργών Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών περί απευθείας παραχώρησης έναντι ανταλλάγματος του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών στους ΟΤΑ α' βαθμού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η απόφαση δεν είναι οριστική, αφού λόγω της σοβαρότητας του θέματος και των συνεπειών που θα έχει, η επίμαχη προσφυγή του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας παραπέμφθηκε σε ενισχυμένη 7μελη σύνθεση του ΣτΕ προς οριστική απόφαση.