ελεύθερης έκφρασης.
Η 12η Μαρτίου αποτελεί την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Λογοκρισίας στο Διαδίκτυο από το 2009, υπενθυμίζοντας ότι πολλές χώρες λογοκρίνουν την γνώση από το ίντερνετ και στερούν το δικαίωμα στην έκφραση και την ενημέρωση των πολιτών. Η ελευθερία της γραπτής έκφρασης αποτελεί και οφείλει να είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου. Ο καταιγισμός και η προέλευση ωστόσο, της διάχυτης γνώσης στον κυβερνοχώρο γεννάει ερωτήματα στους χρήστες της σημερινής εποχής.
Η 12η Μαρτίου αποτελεί την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Λογοκρισίας στο Διαδίκτυο από το 2009, υπενθυμίζοντας ότι πολλές χώρες λογοκρίνουν την γνώση από το ίντερνετ και στερούν το δικαίωμα στην έκφραση και την ενημέρωση των πολιτών. Η ελευθερία της γραπτής έκφρασης αποτελεί και οφείλει να είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου. Ο καταιγισμός και η προέλευση ωστόσο, της διάχυτης γνώσης στον κυβερνοχώρο γεννάει ερωτήματα στους χρήστες της σημερινής εποχής.
Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Λογοκρισίας στο Διαδίκτυο καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της γαλλικής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης “Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα”, (Reporters Sans Frontieres- RSF). Οι RSF κάθε χρόνο, δημοσιοποιούν κατάλογο με χώρες, οι οποίες ακολουθούν πρακτικές λογοκρισίας και καταπάτησης των δικαιωμάτων της ελεύθερης παροχής και πρόσβασης της πληροφόρησης μέσω του διαδικτύου. Οι χώρες που προσπαθούν εντονότερα από τις υπόλοιπες να ελέγξουν την πληροφορία του διαδικτύου είναι ενδεικτικά, το Ιράν, η Συρία, η Κίνα, η Βόρεια Κορέα, η Σαουδική Αραβία, το Βιετνάμ, ενώ τελευταία, έχουν προστεθεί χώρες, όπως η Ινδία, η Κούβα, το Τουρκμενιστάν, και η Λευκορωσία.
“Το διαδίκτυο γίνεται η πλατεία της πόλης για το παγκόσμιο χωριό του αύριο”
Ασφαλώς, ο τρόπος άμυνας δεν πρέπει να είναι σε καμία περίπτωση, η λογοκρισία.
Με την βοήθεια των σύγχρονων εργαλείων, ο καθένας μπορεί να βαφτίσει τον εαυτό του “συγγραφέα” ή “αρθρογράφο”. Η πρόκληση κρύβεται στο κατά πόσο, κανείς ελέγχει και διασταυρώνει το “νέο” που κυκλοφορεί και η αλήθεια είναι πως η τάση της εποχής αφήνει το πεδίο ελεύθερο για τη δραματική ανάπτυξη “πικάντικων” ιστοριών ή συνωμοτικών θεωριών στον γραπτό δημόσιο λόγο. Μία άποψη δεν μπορεί να παγιωθεί. Ωστόσο, πρέπει πάντοτε να εκφράζεται.
Σύμφωνα με τους “Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα”, χώρες που αποκαλούνται δημοκρατικές συνεχίζουν να υποκύπτουν στις προκλήσεις των υπηρεσιών ασφαλείας ή να λαμβάνουν μέτρα δυσανάλογα για την προστασία του δικαιώματος του χρήστη. Οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει ιστοσελίδα κατά της λογοκρισίας, με σκοπό την δημοσίευση ρεπορτάζ τα οποία έχουν λογοκριθεί, κινδυνεύουν να λογοκριθούν ή οι συντάκτες τους διώκονται από Αρχές κυβερνήσεων που ασκούν λογοκρισία.