"Πράσινο φως" άναψε η Ολομέλεια της Βουλής για την τροπολογία με την οποία επικυρώνεται το ιδιωτικό συμφωνητικό ανάμεσα στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς και...
την ΣΕΠ Α.Ε., (την ελληνική θυγατρική της κινεζικής εταιρείας Cosco), για τον δεύτερο και τρίτο προβλήτα του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων του Πειραιά.Η τροπολογία υπερψηφίστηκε από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, καθώς και από τους Ανεξάρτητους Έλληνες, ενώ καταψηφίστηκε από τη Δημοκρατική Αριστερά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, πριν αποχωρήσει από τη συνεδρίαση, είχε αντιταχθεί στην τροπολογία, τόσο επί της διαδικασίας (καθώς παρακάμφθηκε η συζήτησή της στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής), όσο και επί της ουσίας - ενώ με τα ίδια επιχειρήματα και η ΔΗΜΑΡ εκτίμησε πως ο διακανονισμός συνιστά «απίστευτα θετική διάκριση υπέρ της εταιρείας».
Ο ΣΥΡΙΖΑ (Ν.Συρμαλένιος, Θ.Δρίτσας) και η ΔΗΜΑΡ (Μ.Ρεπούση) επεσήμαναν πως η επέκταση της Cosco στο δεύτερο και τρίτο προβλήτα, συνιστά «απευθείας ανάθεση» αντί να επιλεγεί η διαδικασία του διεθνούς διαγωνισμού. Όπως τόνισαν μάλιστα, οι αγορητές της αντιπολίτευσης, το Ελεγκτικό Συνέδριο είχε καταλήξει στην ίδια εκτίμηση, αλλά αγνοήθηκε.
Δεύτερο επιχείρημα κατά της σύμβασης, υπήρξε η πρόβλεψη, πως η καταβολή του ελάχιστου εγγυημένου ανταλλάγματος που οφείλει να καταβάλει η κινεζική πλευρά, προβλέπεται από τη συμφωνία να καταβληθεί, όταν το ΑΕΠ της Ελλάδας θα φτάσει τα επίπεδα του 2008 συν 2% - κάτι που συνιστά «αναβολή επ' αόριστον» κατά τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Συρμαλένιο.
«Παραδίδετε μια τεράστιας παραγωγικής ισχύος δραστηριότητα του ελληνικού Δημοσίου» κατηγόρησε τον υπουργό, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Θ. Δρίτσας. «Το λιμάνι του Πειραιά ήταν πάντα κερδοφόρο και φιλέτο - πύλη της ανατολής στην Ευρώπη. Και τώρα, το τεράστιο άλμα της δυναμικότητας του λιμανιού, οφείλεται και πάλι σε δημόσια επένδυση της σιδηροδρομικής γραμμής Ικονίου-Θριασίου Πεδίου, που φέρνει όφελος 8 ημερών έναντι της δια θαλάσσης μεταφοράς και μεταφράζεται σε δισεκατομμύρια ευρώ. Γι' αυτό έρχονται οι μεγάλες εταιρείες ως πελάτης της Cosco - και εσείς διαπραγματεύεστε ακόμα και την κατάργηση του ελάχιστου εγγυημένου τιμήματος. Δεν διαπραγματεύεστε καθόλου την εγγύηση των δικαιωμάτων των εργατών, που δουλεύουν σε συνθήκες Νταχάου...»