Η αποθέωση της πολιτικής του τίποτα με τα δικαστήρια του Πειραιά...

Αυτό που συμβαίνει με τα δικαστήρια του Πειραιά είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της πολιτικής...
του τίποτα.

Εδώ και σχεδόν 15 χρόνια καταγράφεται το υπαρκτό πρόβλημα με τη στέγαση των δικαστηρίων του Πειραιά. Κατά γενική ομολογία το υπάρχον δικαστικό μέγαρο της Σκουζέ είναι ακατάλληλο και επικίνδυνο. 

Ωστόσο ουδείς από τους πολιτικούς της πόλης (υπουργοί, βουλευτές, δήμαρχοι, εκπρόσωποι φορέων κλπ) μπόρεσε να δώσει λύση στο πρόβλημα στέγασης του δικαστικού μεγάρου. Συνήθως είτε το έκρυβαν κάτω από το χαλί είτε έκαναν καμία διαμαρτυρία για τα μάτια του κόσμου. 

Έτσι, φτάσαμε στο επιχειρηματικό κόλπο με το κτίριο του Κεράνη και ξαφνικά προέκυψε εκ νέου θέμα μεταφοράς των δικαστηρίων του Πειραιά. Η λύση αυτή είχε το μεγάλο μειόνεκτημα ό,τι άφηνε την πόλη με το μεγαλύτερο λιμάνι χωρίς δικαστήρια, κάτι που είναι απαγορευτικό για τα σχέδια της μεταφοράς των δικαστηρίων στο κτίριο της Λεωφόρου Θηβών... 

Για μια ακόμη φορά οι τοπικοί πολιτικοί παράγοντες πιάστηκαν στον ύπνο και περίμεναν να δούνε τις αντιδράσεις προκειμένου να πάρουν θέση. Το χειρότερο είναι ότι αυτό δεν έγινε με κριτήριο τι είναι καλύτερο για την πόλη, αλλά μόνο αν έχουν μικροπολιτικά ωφέλη ή τουλάχιστον το λιγότερο πολιτικό κόστος οι ίδιοι εν όψει μάλιστα και της προεκλογικής περιόδου. 
Δεν είναι τυχαίο ότι ο απερχόμενος δήμαρχος Βασίλης Μιχαλολιάκος παρουσίαζε, μεταξύ άλλων, στο προεκλογικό φυλλάδιο ως ένα από τα έργα του ότι απέτρεψε τη μεταφορά των δικαστηρίων Πειραιά!

Δηλαδή, δεν έκανε απολύτως τίποτα κατά τη διάρκεια της θητείας του για την επίλυση του υπαρκτού προβλήματος της στέγασης των δικαστηρίων και διαφήμισε την ανύπαρκτη προσπάθεια του για την αποτροπή της μεταφοράς τους.
Αν δεν είναι αργά τώρα χρειάζεται να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το πραγματικό πρόβλημα της στέγασης των δικαστηρίων Πειραιά, να σταματήσουν τα μικροπολιτικά παιχνίδια με το κτίριο του Κεράνη και να βρεθεί η καλύτερη δυνατή λύση για την πόλη.

@ Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους πολιτικούς, εδώ απλά μιλάμε για την αποθέωση του τίποτα με τα δικαστήρια του Πειραιά...