Μάριος Λώλος: «Προτιμώ μια έντιμη υποκειμενικότητα...»

Τον έχεις πετύχει κάπου, δεν μπορεί. 
Κι αν όχι τον ίδιο, σίγουρα έχεις δει κάποιες από τις εξαιρετικές φωτογραφίες του. «Πρώτη μούρη» σε διαδηλώσεις, ταραχές, επεισόδια, εμπρησμούς, οτιδήποτε συνιστά ...

επικαιρότητα, ο 48χρονος πρόεδρος των Ελλήνων φωτορεπόρτερ και συνεργάτης του ειδησεογραφικού πρακτορείου Νέα Κίνα είναι από εκείνους που ορμάνε στη φωτιά την ώρα που οι άλλοι τρέχουμε μακριά της, κάτι που παραλίγο να αποβεί κάποτε μοιραίο.
Δεν λιγοψύχησε, όμως – αντίθετα, πείσμωσε περισσότερο γιατί τη θεωρεί δεδομένη, λέει, την τελική νίκη! Τον βρήκα να ξημεροβραδιάζεται με τις καθαρίστριες που απεργούν και τους τον «έκλεψα» για λίγες ώρες, πείθοντάς τον να γίνει ο ίδιος θέμα έστω για μία ημέρα.Είναι περασμένα μεσάνυχτα... δεν συνηθίζονται συνεντεύξεις τέτοιες ώρες, είναι όμως οι μόνες που συνήθως αδειάζεις. Τι ώρες κοιμάσαι, αλήθεια;

 Συνήθως περασμένες τρεις τα ξημερώματα και ξυπνώ νωρίς το πρωί – αυτά βέβαια με την προϋπόθεση ότι δεν συμβαίνει κάτι έκτακτο. Σε μας, βλέπεις, ο ύπνος είναι πολυτέλεια! Αν κάνεις φωτορεπορτάζ, πρέπει να κρατιέσαι διαρκώς σε εγρήγορση. Υπάρχουν εξάλλου φορές που χρειάζεται να διανυκτερεύω μαζί με τα θέματά μου επί μακρόν, όπως συνέβη στην κατάληψη της ΕΡΤ πέρσι αλλά και στις κινητοποιήσεις των καθαριστριών που καλύπτω τώρα.   


Είσαι στη πρώτη γραμμή του φωτορεπορτάζ πάνω από 25 χρόνια. Πώς σου προέκυψε; Θα έλεγες ότι «ζεις» την ιστορία τη στιγμή που συμβαίνει; 
Για την ακρίβεια, ζω το κομμάτι της ιστορίας που επιλέγω και το απαθανατίζω με τη δική μου ματιά. Ανέκαθεν μου άρεσε να αντιλαμβάνομαι και να περιγράφω τον κόσμο με εικόνες. Καδράρεις στην ουσία αφαιρώντας τις περιττές πληροφορίες, κάτι που προσπαθώ να κάνω και στην προσωπική μου ζωή. Θα μπορούσα να φωτογραφίζω πιο ευχάριστα, πιο διασκεδαστικά πράγματα, διάλεξα όμως την επικαιρότητα επειδή η πληροφορία είναι εθισμός, «πρέζα» κανονική αλλά κι εξαιτίας της γενικότερης πολιτικής μου στάσης απέναντι στα πράγματα.


Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Μάριου Λώλου ΕΔΩ...

@ Για τον Μάριο θα γράψουμε κάποια στιγμή πράγματα που έχουμε ζήσει μαζί...