Σαν μαύρη επέτειος, την οποία θα θέλουν σχεδόν όλοι να ξεχάσουν – πλην ίσως των ηθικών και φυσικών αυτουργών της – αναφέρεται πλέον η 23η Απριλίου, η ημέρα δηλαδή της εισόδου της χώρας στα μνημονια...
της τρόικας.
της τρόικας.
Πριν απο τέσσερα χρόνια, το 2010, διάστημα που μοιάζει με αιώνας και άλλαξε μια για πάντα την Ελλάδα, ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωνε απο το Καστελόριζο, με εγκληματική αμεριμνησία, την ένταξη της χώρας στον λεγόμενο μηχανισμό στήριξης, που είχε δημιουργήσει η Άνγκελα Μέρκελ, τη λεγόμενη τρόικα, με τη συμμετοχή και την σιδηρά επίβλεψη του ΔΝΤ.
Χρειάστηκε να περάσουν τέσσερα ολόκληρα χρόνια για να αρχίσει να διαφαίνεται μια ελπίδα για την έξοδο της χώρας απο τη μέγγενη αυτή. Υπήρξε τόσο καταστροφική η πολιτική της τρόικας και των μνημονίων αυτήν την περίοδο, που πρώτος στόχος της κυβέρνησης που συγκροτήθηκε το 2012, ήταν η έξοδος απο αυτή την κατάσταση, κατι που διαβεβαιώνει ότι αρχίζει να συντελείται με την πρόσφατη έξοδο στις αγορές και πιθανόν με τη νεα συμφωνία για το ελληνικό χρέος – η αντιπολίτευση βέβαια την ίδια ώρα αμφισβητεί ότι δρομολογείται οποιαδήποτε απεξάρτηση απο τις μνημονιακές συνταγές.
Κι αυτό παρότι η ελληνική οικονομία παραμένει σε ύφεση, με την ελπίδα ότι ίσως φέτος, στο τέλος της χρονιάς, να δείξει σημάδια ανάπτυξης, μετά απο επτά χρόνια μείωσης του ΑΕΠ.
Παρότι η ανεργία σκαρφάλωσε στο 28% και το εισόδημα των ελλήνων συρρικνώθηκε ίσως και 30%.
Ίσως θα προσέξει κανείς ότι μεγάλα κομμάτια του διαγγέλματος αυτού τα ακούμε ακόμα και σήμερα, αλλά αυτό θα απασχολήσει κάποιο άλλο αφιέρωμα τα επόμενα χρόνια.
