Τον Μάρτιο του 1979 ένας άνθρωπος υπέστη ακρωτηριασμό του ποδιού του και άλλοι 17 κατέληξαν στο νοσοκομείο έπειτα από έκρηξη βόμβας στον αθηναϊκό κινηματογράφο «Έλλη», όπου είχε τοποθετηθεί από...
ομάδα νεοφασιστών. Λίγους μήνες αργότερα ο Νίκος Μιχαλολιάκος καταδικαζόταν σε 13 μήνες φυλάκιση ως μέλος της ακροδεξιάς οργάνωσης που είχε πραγματοποιήσει μπαράζ επιθέσεων στην Αθήνα και τον Πειραιά.
Σύμφωνα με έρευνα της «Real News», στη σκοτεινή περίοδο των πρώτων ετών από την αποκατάσταση της δημοκρατίας, κατά το διάστημα 1976-1978, οι εθνικιστές είχαν τοποθετήσει συνολικά 86 βόμβες.
Στόχος των ακροδεξιών βομβιστών ήταν κυρίως οι κομματικές οργανώσεις του ΚΚΕ και άλλων αριστερών κομμάτων.
Ωστόσο δεν δίσταζαν να πραγματοποιούν τυφλές επιθέσεις σε χώρους πολιτισμού, όπως κινηματογράφους και βιβλιοπωλεία, όπου- σύμφωνα με τις εφημερίδες εκείνης της περιόδου- οι τραυματισμοί δεν ήταν θανάσιμοι καθαρά από τύχη. Η «πρεμιέρα» των ακροδεξιών επιθέσεων καταγράφεται στις 16 Φεβρουαρίου του 1976 με έκρηξη βόμβας στα γραφεία του ΚΚΕ Εσωτερικού στην οδό Θεσσαλονίκης. Ένα μήνα αργότερα ακολούθησε ρίψη χειροβομβίδας σε βιβλιοπωλείο στο κέντρο της Αθήνας και έκρηξη δυναμίτη στα γραφεία του ΚΚΕ στον Κορυδαλλό. Οι εκρηκτικές επιθέσεις κλιμακώθηκαν παρά τις πρώτες συλλήψεις ακροδεξιών το 1977. Στις 5 Φεβρουαρίου ιδίου έτους, τρεις διαδοχικές έπληξαν τα γραφεία του ΕΚΚΕ στα Εξάρχεια, του ΚΚΕ στην Καισαριανή και του ΚΚΕ Εσωτερικού στα Πετράλωνα, ενώ τον Οκτώβριο του 1977 ομάδα νεοφασιστών έβαλε φωτιά στα γραφεία της εφημερίδας «Αυγή».
Αποκορύφωμα της δράσης των φιλοχουντικών βομβιστών ήταν η επίθεση στον κινηματογράφο «Έλλη». Η βόμβα είχε τοποθετηθεί κάτω από τα καθίσματα και εξερράγη με ωρολογιακό μηχανισμός τις 21:30 το βράδυ του Σαββάτου της 14ης Μαρτίου, ενώ προβαλλόταν η σοβιετική ταινία «Ουράνιο Τόξο». «Ήθελαν νεκρούς», λέει στους δημοσιογράφους ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Αν. Μπάλκος. Σοβαρότερα από τους 18 τραυματίες ήταν ο νεαρός Στέλιος Τζώνης.
Η αντίστροφη μέτρηση για τη σύλληψη των ακροδεξιών αρχίζει τον Ιούνιο του 1978. Μεταξύ εννέα συλλήψεων είναι και ο νεαρός δόκιμος έφεδρος αξιωματικός του Στρατού Ν. Μιχαλολιάκος, που είχε ξαναπασχολήσει την Αστυνομία το 1976, όταν είχε συλληφθεί με άλλους για τον ξυλοδαρμό δημοσιογράφων στην κηδεία του βασανιστή της χούντας Ευ. Μάλλιου. Στα 21 του κατηγορείται για κατάρτιση και συμμετοχή σε τρομοκρατική ομάδα προς διάπραξη εγκλημάτων δια της χρήσης εκρηκτικών υλών, όπως γράφουν οι εφημερίδες της εποχής. Στα σπίτια των συλληφθέντων «κατασχέθηκαν εμβλήματα, φωτογραφίες με στολή των Ες- Ες».
Στο πλαίσιο των διώξεων τα μέλη των ομάδων «Νέα Τάξη» και «Οργάνωσις Εθνικής Αποκαταστάσεως» καταδικάζονται με πολύ βαριές ποινές από 14 έως 18 χρόνια κάθειρξη. Ο Μιχαλολιάκος πέφτει στα μαλακά με καταδίκη σε 13 μήνες φυλάκισης μόνο για κατοχή εκρηκτικών. Έκτοτε τον συνοδεύει το στίγμα του «καταδότη». Στην κατάθεσή του, σύμφωνα με έγγραφο που έχει διαρρεύσει στο διαδίκτυο, αναφέρεται σε επτά «συναγωνιστές» τους, εμπλέκοντάς τους στην υπόθεση.
ομάδα νεοφασιστών. Λίγους μήνες αργότερα ο Νίκος Μιχαλολιάκος καταδικαζόταν σε 13 μήνες φυλάκιση ως μέλος της ακροδεξιάς οργάνωσης που είχε πραγματοποιήσει μπαράζ επιθέσεων στην Αθήνα και τον Πειραιά.
Σύμφωνα με έρευνα της «Real News», στη σκοτεινή περίοδο των πρώτων ετών από την αποκατάσταση της δημοκρατίας, κατά το διάστημα 1976-1978, οι εθνικιστές είχαν τοποθετήσει συνολικά 86 βόμβες.
Στόχος των ακροδεξιών βομβιστών ήταν κυρίως οι κομματικές οργανώσεις του ΚΚΕ και άλλων αριστερών κομμάτων.
Ωστόσο δεν δίσταζαν να πραγματοποιούν τυφλές επιθέσεις σε χώρους πολιτισμού, όπως κινηματογράφους και βιβλιοπωλεία, όπου- σύμφωνα με τις εφημερίδες εκείνης της περιόδου- οι τραυματισμοί δεν ήταν θανάσιμοι καθαρά από τύχη. Η «πρεμιέρα» των ακροδεξιών επιθέσεων καταγράφεται στις 16 Φεβρουαρίου του 1976 με έκρηξη βόμβας στα γραφεία του ΚΚΕ Εσωτερικού στην οδό Θεσσαλονίκης. Ένα μήνα αργότερα ακολούθησε ρίψη χειροβομβίδας σε βιβλιοπωλείο στο κέντρο της Αθήνας και έκρηξη δυναμίτη στα γραφεία του ΚΚΕ στον Κορυδαλλό. Οι εκρηκτικές επιθέσεις κλιμακώθηκαν παρά τις πρώτες συλλήψεις ακροδεξιών το 1977. Στις 5 Φεβρουαρίου ιδίου έτους, τρεις διαδοχικές έπληξαν τα γραφεία του ΕΚΚΕ στα Εξάρχεια, του ΚΚΕ στην Καισαριανή και του ΚΚΕ Εσωτερικού στα Πετράλωνα, ενώ τον Οκτώβριο του 1977 ομάδα νεοφασιστών έβαλε φωτιά στα γραφεία της εφημερίδας «Αυγή».
Αποκορύφωμα της δράσης των φιλοχουντικών βομβιστών ήταν η επίθεση στον κινηματογράφο «Έλλη». Η βόμβα είχε τοποθετηθεί κάτω από τα καθίσματα και εξερράγη με ωρολογιακό μηχανισμός τις 21:30 το βράδυ του Σαββάτου της 14ης Μαρτίου, ενώ προβαλλόταν η σοβιετική ταινία «Ουράνιο Τόξο». «Ήθελαν νεκρούς», λέει στους δημοσιογράφους ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Αν. Μπάλκος. Σοβαρότερα από τους 18 τραυματίες ήταν ο νεαρός Στέλιος Τζώνης.
Η αντίστροφη μέτρηση για τη σύλληψη των ακροδεξιών αρχίζει τον Ιούνιο του 1978. Μεταξύ εννέα συλλήψεων είναι και ο νεαρός δόκιμος έφεδρος αξιωματικός του Στρατού Ν. Μιχαλολιάκος, που είχε ξαναπασχολήσει την Αστυνομία το 1976, όταν είχε συλληφθεί με άλλους για τον ξυλοδαρμό δημοσιογράφων στην κηδεία του βασανιστή της χούντας Ευ. Μάλλιου. Στα 21 του κατηγορείται για κατάρτιση και συμμετοχή σε τρομοκρατική ομάδα προς διάπραξη εγκλημάτων δια της χρήσης εκρηκτικών υλών, όπως γράφουν οι εφημερίδες της εποχής. Στα σπίτια των συλληφθέντων «κατασχέθηκαν εμβλήματα, φωτογραφίες με στολή των Ες- Ες».
Στο πλαίσιο των διώξεων τα μέλη των ομάδων «Νέα Τάξη» και «Οργάνωσις Εθνικής Αποκαταστάσεως» καταδικάζονται με πολύ βαριές ποινές από 14 έως 18 χρόνια κάθειρξη. Ο Μιχαλολιάκος πέφτει στα μαλακά με καταδίκη σε 13 μήνες φυλάκισης μόνο για κατοχή εκρηκτικών. Έκτοτε τον συνοδεύει το στίγμα του «καταδότη». Στην κατάθεσή του, σύμφωνα με έγγραφο που έχει διαρρεύσει στο διαδίκτυο, αναφέρεται σε επτά «συναγωνιστές» τους, εμπλέκοντάς τους στην υπόθεση.