παρόμοια αδικήματα,
Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει με αποκλειστικό δημοσίευμα της εφημερίδας "Το Έθνος".,
Την ίδια ώρα που ο Χριστόδουλος Ξηρός παραμένει «εξαφανισμένος», ένας ιδιότυπος πόλεμος ανακοινώσεων και επιστολών βρίσκεται σε εξέλιξη στο Διαδίκτυο, φέρνοντας αντιμέτωπους από τη μία τους κρατούμενους του πυρήνα φυλακής της Συνωμοσίας και από την άλλη τους αναρχικούς που έχουν συλληφθεί και κατηγορούνται για ληστείες, όπως στο Βελβεντό και στην Πάρο.
Σε βάρος των Πυρήνων η άλλη πλευρά εκτοξεύει κατηγορίες για πρακτικές εξουσιαστών και μαφιόζικου χαρακτήρα εκβιασμούς.
Η κόντρα είχε ως αποτέλεσμα τον πρόσφατο ξυλοδαρμό του Γιάννη Ναξάκη, που μαζί με τέσσερα ακόμη άτομα είχε συλληφθεί τον Απρίλιο του 2013 στην περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας για ληστείες που σχετίζονταν με το αντάρτικο πόλης.
Ο Ναξάκης ξυλοκοπήθηκε άγρια στις 5 Ιανουαρίου 2014 έξω από την Α” Πτέρυγα, σε ενέδρα που συμμετείχαν τουλάχιστον 5 μέλη της Συνωμοσίας, τα οποία μάλιστα κρατούσαν παλούκια!
Την είδηση μετέδωσαν 10 αναρχικοί που επίσης κατηγορούνται για συμμετοχή στην οργάνωση – εκτός από έναν που κατηγορείται για ληστεία στη Θεσσαλονίκη. Από την επίθεση, ο Ναξάκης μεταφέρθηκε με σπασμένο χέρι και πόδι στο νοσοκομείο της φυλακής.
Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τις πληροφορίες του «Έθνους» ότι τα καταδικασμένα μέλη της Συνωμοσίας «λύνουν και δένουν»στην Α” Πτέρυγα του Κορυδαλλού και πως έχουν καταφέρει να αποκτήσουν τέτοια δύναμη, που οι υπόλοιποι κρατούμενοι τους φοβούνται.
Στη σκληρή ομάδα τοποθετούνται τα αδέρφια Τσάκαλου και Νικολόπουλου, ο Νταμιάνο Μπολάνο, όπως και η Ολγα Οικονομίδου.
Άλλωστε, και το… ρεβεγιόν του Χριστόδουλου Ξηρού στα κελιά τους παραμονή Πρωτοχρονιάς αποδόθηκε στον φόβο που έχουν καλλιεργήσει οι συγκεκριμένοι κρατούμενοι και σε σωφρονιστικούς υπαλλήλους.
Αφορμή για το ξέσπασμα της διαμάχης στάθηκε ένα κείμενο που είχε υπογράψει ο Γεράσιμος Τσάκαλος τον Ιούλιο του 2013 μετά τη σύλληψη των εμπλεκομένων στη ληστεία του Βελβεντού. Ο Τσάκαλος επέρριπτε ευθύνες στους συλληφθέντες, αφού, όπως ανέφερε, δεν κατέστρεψαν τις πλαστές ταυτότητες που είχε εκδώσει ο ίδιος, με αποτέλεσμα να βρεθούν κατά τον έλεγχο της Αντιτρομοκρατικής και ο ίδιος να φορτωθεί ακόμη μία κατηγορία και να μην αποφυλακιστεί λόγω παρέλευσης του 18μήνου.
Η απάντηση της άλλης πλευράς ήρθε τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου διά χειρός Γ. Μιχαηλίδη και Δ. Πολίτη, οι οποίοι έγραψαν ότι «την πλαστή ταυτότητα δεν την κρατούσαμε για μουσειακούς λόγους, αλλά γιατί τη θεωρούσαμε ακόμα χρήσιμη. Σοβαρό λάθος μας, που διαπράξαμε όμως, ακριβώς επειδή διατηρούσαμε συντροφικές σχέσεις με μέλη της Σπφ, και επειδή θεωρούσαμε ακόμα πιθανό να βγει απ” τη φυλακή», σημειώνοντας πάντως ότι «είναι δύσκολο να αντισταθείς στη φυσική παρόρμηση να απαντήσεις στην ύπουλη απαξίωση με τρόπους αναντίστοιχους των ιδανικών μας».
Πολλά κείμενα ακολούθησαν, μεταξύ των οποίων και ένα του Γιάννη Ναξάκη, στο οποίο ασκούσε κριτική στη συμπεριφορά των «Πυρήνων» μέσα στη φυλακή.
Αυτό προκάλεσε τη βαθιά ρήξη, που έφερε και τον ξυλοδαρμό του. Οι δέκα αντιεξουσιαστές της Δ” Πτέρυγας αντέδρασαν έντονα, κατηγορώντας τους ότι «πέραν του ότι ένας, μαφιόζικου χαρακτήρα, εκβιασμός καταστρατηγεί τις αναρχικές αξίες, αποτελεί πλέον, όχι μόνο επίδειξη ακραίας εξουσιαστικής συμπεριφοράς αλλά και έκφραση ενός επικίνδυνου ολοκληρωτισμού και φετιχισμού της βίας που δυνητικά στρέφεται κατά πάντων και το σχέδιο αυτό ολοκληρώνεται με την απειλή εναντίον του συντρόφου ότι αν δεν ανακαλέσει θα έχει πρόβλημα σε όλες τις φυλακές και θα καταλήξει σε πτέρυγα απομόνωσης – προστασίας».