Λίγο η αφόρητη ζέστη,
λίγο η φασαρία για την αξιοποίηση των παραλιών του Πειραιά
από ιδιώτη, αποφασίσαμε να πάμε μια βόλτα στην πλαζ...
Στην είσοδο -η οποία είναι δωρεάν- ήταν ένας παρκαδόρος, υπάλληλος του ιδιώτη που εκμεταλλεύεται τις παραλίες. Εκεί είδαμε την πολυσυζητημένη μπάρα, η οποία ήταν όρθια και δεν εμπόδιζε την διέλευση των αυτοκινήτων. Όπως μας ενημέρωσαν, κλείνει μόνο το βράδυ για να μην μπαίνουν παραβατικοί ή να μην παρκάρουν αυτοκίνητα τη νύχτα.
Δεν προλάβαμε να απλώσουμε τις πετσέτες και ήρθε το «παιδί της παραλίας» για να πληρώσουμε το αντίτιμο για τις δύο ξαπλώστρες και τη μία –χαριτωμένη-ομπρέλλα. Για δύο άτομα 6,00 ευρώ.
της Φρεαττύδας.
Στην είσοδο -η οποία είναι δωρεάν- ήταν ένας παρκαδόρος, υπάλληλος του ιδιώτη που εκμεταλλεύεται τις παραλίες. Εκεί είδαμε την πολυσυζητημένη μπάρα, η οποία ήταν όρθια και δεν εμπόδιζε την διέλευση των αυτοκινήτων. Όπως μας ενημέρωσαν, κλείνει μόνο το βράδυ για να μην μπαίνουν παραβατικοί ή να μην παρκάρουν αυτοκίνητα τη νύχτα.
Κατεβαίνοντας στην παραλία
είδαμε μια μικρή, αλλά φροντισμένη και καθαρή καντίνα, με πράσινο χλοοτάπητα μια
ξύλινη αιώρα και τραπεζάκια αν θέλει κάποιος να πιεί τον καφέ του στη σκιά. Σε
καμία περίπτωση δεν το λες cafe ούτε ο χώρος που καταλαμβάνει είναι μεγάλος.
Πήραμε ένα freddo και
δύο μπουκαλάκια νερό και πληρώσαμε 3,50 ευρώ, τιμή ανεκτή, ενώ θα πρέπει να
σημειώσουμε ότι το καφεδάκι ήταν πάρα πολύ καλό.
Στην παραλία της Φρεαττύδας υπήρχαν όλες οι
κατηγορίες ανθρώπων. Οικογένειες με μικρά παιδιά, παρέες νέων
κοριτσιών και αγοριών, άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας.
Κατευθυνθήκαμε στις
ξαπλώστρες –δωρέαν ομπρέλες δεν υπήρχαν ούτε για αστείο- όπου βρήκαμε με
ευκολία να καθίσουμε παρά το γεγονός ότι είχε αρχίσει να μαζεύεται αρκετός
κόσμος.
Δεν προλάβαμε να απλώσουμε τις πετσέτες και ήρθε το «παιδί της παραλίας» για να πληρώσουμε το αντίτιμο για τις δύο ξαπλώστρες και τη μία –χαριτωμένη-ομπρέλλα. Για δύο άτομα 6,00 ευρώ.
Εκείνο όμως που
έκανε αρνητική εντύπωση είναι ότι το «παιδί» πήρε τα χρήματα, αλλά δεν έδωσε
απόδειξη. Όταν την ζητήσαμε, δικαιολογήθηκε ότι οι αποδείξεις είναι στο καφέ και την έφερε μετά από πέντε λεπτά. Παρατηρήσαμε όμως
είναι ότι δεν έκοβε αποδείξεις στους υπόλοιπους λουόμενους...
Η παραλία της
Φρεαττύδας διαθέτει 39 ομπρέλες (που περιλαμβάνουν 2 ξαπλώστρες) επί πληρωμή και 11 ομπρέλες δωρεάν που
δεν διαθέτουν καμία ξαπλώστρα.
Με λίγα λόγια αν
θέλεις να μην κυλιέσαι στις πέτρες πρέπει να πληρώσεις. Οι δωρεάν ομπρέλες του
Δήμου δεν διαθέτουν ξαπλώστρα. Αλήθεια ο δήμαρχος Βασίλης Μιχαλολιάκος δεν έκανε λόγο για δωρέαν
ομπρέλες ΚΑΙ ξαπλώστρες;
Ένα αρνητικό ήταν
η καθαριότητα.
Ο χώρος έμοιαζε να είναι αφρόντιστος. Εκείνη την ώρα υπήρχαν αρκετά σκουπίδια και οι γόπες από τα τσιγάρα ήταν περισσότερες από τα βότσαλα! Θα μπορούσαν να έχουν τασάκια σε κάθε ομπρέλλα έτσι ώστε να μην επικρατεί αυτό το χάλι με τα αποτσίγαρα.
Ο χώρος έμοιαζε να είναι αφρόντιστος. Εκείνη την ώρα υπήρχαν αρκετά σκουπίδια και οι γόπες από τα τσιγάρα ήταν περισσότερες από τα βότσαλα! Θα μπορούσαν να έχουν τασάκια σε κάθε ομπρέλλα έτσι ώστε να μην επικρατεί αυτό το χάλι με τα αποτσίγαρα.
Baywatch αλά ελληνικά!
Η πλαζ είχε και ναυαγοσώστη! Αραχτός στο υπερυψωμένο βάθρο πρέπει κάποια στιγμή να τον πήρε ο ύπνος. Όχι ότι τον είδαμε σε «δράση», αλλά η βαρεμάρα έκανε μπαμ. Κάποια στιγμή εξαφανίστηκε και δεν τον ξαναείδαμε.
Στην παραλία έχει πάρα πολλές πέτρες και
θεωρούμε πως δεν συνίσταται για μικρά παιδιά. Όμως είναι νορμάλ,
όχι κάτι το ιδιαίτερο.
Συμπερασματικά, η
Φρεαττύδα είναι μια καλή λύση αν θέλεις ν' αποφύγεις την οδήγηση με το αυτοκίνητο. Πας εύκολα ακόμα και με τα πόδια, καθώς βρίσκεται κοντά στο κέντρο της πόλης. Μπορείς να μην πληρώσεις τίποτα (αν πετυχεις
τις δωρεάν ομπρέλες) δεν έχει υποχρεωτικό εισιτήριο, αλλά η καθαριότητα και η
γενικότερη εικόνα χρήζει βελτίωσης άμεσα.
Κατά τ' άλλα, για μια
βουτιά δίπλα στο σπίτι σου, είναι μια χαρά.