Του Νίκου Παναγιωτόπουλου
υπήρξε ποτέ πρωθυπουργός, και με το γνωστό ύφος κάνει λόγο για αμφισβήτηση του κράτους δικαίου και παίρνει θέση για τα σκάνδαλα, τη λίστα Λαγκάρντ και τη Δικαιοσύνη . Μας λέει: «η λίστα Λαγκάρντ , τα στικάκια που κυκλοφόρησαν χωρίς κανείς να ασχολείται με το ουσιαστικό πρόβλημα , η απογοητευτική συνεδρίαση της Βουλή ς έφεραν και πάλι στο προσκήνιο το ερώτημα για την επαναλαμβανόμενη αδυναμία να λειτουργήσουν οι θεσμοί μας».
Ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρει ότι είναι άλλο πράγμα η απόδοση ευθυνών και άλλο η σκανδαλολογία και ζητά να καταργηθούν οι ειδικές διατάξεις για την παραγραφή των αδικημάτων για τους πολιτικούς. «Στο κράτος δικαίου τιμωρούνται μόνο οι πράξεις που θεωρούνται από το νόμο ως εγκλήματα και μόνο σε προβλεπόμενες από το νόμο δικαστικές διαδικασίες». Στο άρθρο του τονίζει ότι «ο λαϊκισμός που θέλει να δώσει στους αυτόκλητους πολίτες το δικαίωμα να δικάζουν ανοίγει το δρόμο στον φασισμό» ενώ η ανομία οδηγεί σε περισσότερη αυθαιρεσία και σε σωτήρες πρόθυμους να καθιερώσουν το δικό τους άδικο και καταπιεστικό σύστημα».
Ο κ Σημίτης δεν μας λέει γιατί δεν τα έκανε όλα αυτά την εποχή που κυβερνούσε την περίοδο 1996-2004. Μια οκταετία που ήταν η κρισιμότερη για τη χώρα και η διερεύνηση της μπορεί να δώσει πολλές απαντήσεις για να εξηγηθεί η σημερινή οικονομική κατάρρευση. Δεν μας λέει για τους φίλους του, κ. Στουρνάρα και κ. Παπαντωνίου , την εποχή που η Ελλάδα έμπαινε στην ΟΝΕ και τι έγινε με την ισοτιμία αλλά και τα swaps της Goldman Sachs. Διαχειρίστηκε τη σημαντικότερη οικονομική και πολιτική απόφαση της μεταπολίτευσης μετά την έσοδο μας στην Ε.Ε με τα γνωστά αποτελέσματα. Επειδή, όμως, εμφανίζεται και ως ιεροδιδάσκαλος ηθικής και αναφέρεται σε σκάνδαλα και σκανδαλολογία, θα του φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη.
Ο κ. Σημίτης κυβέρνησε μια περίοδο που ήταν από τις σκοτεινότερες της μεταπολίτευσης, με γκρίζες ζώνες στα Εθνικά θέματα και υποχωρήσεις στην εθνική κυριαρχία μας. Θυμίζουμε πως σε αυτή την περίοδο είχαμε τις περισσότερες υποθέσεις σκανδάλων , απευθείας αναθέσεις μεγάλων έργων και Ολυμπιακούς αγώνες. Είχαμε το μεγάλο σκάνδαλο του χρηματιστηρίου με χιλιάδες μικροεπενδυτές να χάνουν τα λεφτά τους. Επίσης για να μην ξεχνάει ο κ. Σημίτης, ο μοναδικός πολιτικός που είναι αυτή τη στιγμή προφυλακισμένος μαζί με την παρέα του, ο Ακης Τσοχατζόπουλος, ήταν υπουργός του.
Ο κ. Σημίτης προήδρευε στα ΚΥΣΕΑ που έπαιρναν τις αποφάσεις για τους αμυντικούς εξοπλισμούς που σήμερα βρίσκονται στο μικροσκόπιο της δικαιοσύνης. Προφανώς ο κ. Σημίτης δεν άκουσε και δεν είδε τίποτα, σήμερα όμως έχει άποψη για τον τρόπο αντιμετώπισης των σκανδάλων. Για να μη ξεχνιόμαστε, δύο στενοί συνεργάτες του Κώστα Σημίτη, οι κ.κ Τσουκάτος και Μαντέλης , ήταν οι βασικοί εμπλεκόμενοι σε υπόθεση με μίζες και δωροδοκίες. Την περίοδο Σημίτη προετοιμάστηκαν οι κατά μεγάλο μέρος υπεύθυνοι για τη σημερινή οικονομική κατάρρευση της χώρας Ολυμπιακοί Αγώνες .
Να μην αναφερθούμε στα μεγάλα έργα και πόσο κόστισαν στον ελληνικό λαό. Επομένως το να επιχειρεί ο τότε πρωθυπουργός να μας δώσει μαθήματα ηθικής, πολιτικής και να μιλάει για κράτος δικαίου, χωρίς να κάνει την σκληρή αυτοκριτική της δικής του διακυβέρνησης, μόνο ως ανέκδοτο και ταυτόχρονα ως πρόκληση μπορούμε να το εκλάβουμε. Ο αμετανόητος κ. Σημίτης, στερείται και της πλέον στοιχειώδους σεμνότητας για να εμφανίζεται τώρα με απόψεις και προτάσεις. Είναι από τους βασικούς συντελεστές της απαξίωσης της Ελλάδας, δανεισμός, διαφθορά –η λέξη διαφθορά ήταν απαγορευμένη στους speech writers του μεγάλου εκσυγχρονιστή- Ολυμπιακοί Αγώνες που κόστισαν πανάκριβα γιατί τα χρονοδιαγράμματα είχαν πέσει όλα έξω και τα έργα έγιναν με έκτακτες επείγουσες και πανάκριβες διαδικασίες.
Εκείνος έδωσε το δαχτυλίδι στον ΓΑΠ, εκείνου στενός βοηθός και έμπιστος ήταν ο κ. Παπακωσταντίνου, εκείνος άσκησε κριτική στην Κυπριακή Ηγεσία όταν απορρίφτηκε το αλήστου μνήμης σχέδιο Ανάν. Χωρίς ντροπή και με πολύ θράσος… neakeratsiniou
