The Terminal αλά ελληνικά στο Μόναχο

Ο Σάκης, η Αλμπένα και ο 15χρονος γιος τους έχουν εγκλωβιστεί στο αεροδρόμιο του Μονάχου. Πριν έξι μήνες έφυγαν από την Ελλάδα για να βρουν ένα καλύτερο μέλλον στη Γερμανία. Αλλά δε φαντάζονταν την περιπέτεια που θα ζούσαν. Και θυμίζει πολύ την ταινία The Terminal με τον Τομ Χανκς...



Ο Σάκης, η σύντροφός του Αλμπένα και ο 15χρονος γιος τους Νικολά άφησαν τη Θεσσαλονίκη, όπου έμεναν, για να φύγουν μετανάστες στη Γερμανία. Ήλπιζαν ότι θα έβρισκαν ένα καλύτερο μέλλον, μακριά από την Ελλάδα της κρίσης. Ξεκίνησαν πριν από έξι μήνες. Αλλά όταν έφτασαν στο Μόναχο, εγκλωβίστηκαν στο αεροδρόμιο! 

Παρά τις φωνές, τα δυνατά φώτα και το σκληρό κάθισμα, ο 15χρονος Νικοκά προσπαθεί να κοιμηθεί

Για να βρουν δουλειά, πρέπει να έχουν σπίτι. Αλλά δεν έχουν αρκετά χρήματα για να νοικιάσουν ένα. Ούτε και το γερμανικό κράτος τους επιτρέπει να χαρακτηριστούν άστεγοι, αφού στην Ελλάδα έχουν διαμέρισμα. Έτσι, οι αρχές αρνούνται να τους εξυπηρετήσουν. 

Η Αλμπένα μαζεύει από τα σκουπίδια μπουκάλια, τα ανακυκλώνει και βγάζει λίγα χρήματα για φαγητό και συγκοινωνίες

Ο Νικολά ανακυκλώνει μπουκάλια για λίγα ευρώ

Και μετά από ώρες συλλογής μπουκαλιών, το ζευγάρι κατάφερε να βρει... δυο ευρώ

Τους τελευταίους έξι μήνες, λοιπόν, αφού δεν έχουν άλλη επιλογή, μένουν στο αεροδρόμιο. 
Μαζεύουν μπουκάλια και τα δίνουν για ανακύκλωση ώστε να βγάλουν λίγα χρήματα και να πάρουν από ένα σάντουιτς αλλά και για να έχει ο Αθανάσιος για ένα εισιτήριο, καθώς ψάχνει καθημερινά για δουλειά. 

Λίγο ψωμί, τυρί και καπνιστό ζαμπόν για φαγητό

«Το χειρότερο είναι η έλλειψη ύπνου. Κάθε νύχτα μας ξυπνούν οι φρουροί και ζητούν να δουν τα διαβατήριά μας», λέει ο 15χρονος Νικολά. «Δεν θέλουμε ελεημοσύνη. Θα πληρώσω ενοίκιο μόλις βρω δουλειά. Χρειαζόμαστε σπίτι γιατί δεν μπορούμε να αφήνουμε το παιδί όλη τη μέρα στο αεροδρόμιο μόνο του», λέει ο Αθανάσιος. Στη Θεσσαλονίκη, ήταν ιδιοκτήτης νυχτερινού κέντρου αλλά αναγκάστηκε να το κλείσει.

Μια πετσέτα, ένα αφρόλουτρό και ο Σάκης με την Αλμπένα κατευθύνονται στις δημόσιες τουαλέτες του αεροδρομίου για ένα -ο Θεός να το κάνει- μπάνιο

Πέρα απ’ όλα τ’ άλλα, αντιμετώπισαν και τον ρατσισμό: δε δεχόμαστε Βουλγάρους τους είπε η Πρόνοια. 

Μόλις η Sueddeutsche Zeitung δημοσίευσε την ιστορία τους, την περασμένη Τετάρτη, οι Γερμανοί πολίτες ευαισθητοποιήθηκαν. Προσέφεραν χρήματα, φάρμακα, ακόμη και σπίτι, αν δε βρεθεί κάποια λύση. «Όταν περάσουν όλα αυτά, θα κάνουμε μια μεγάλη γιορτή και θα καλέσουμε όσους μας βοήθησαν» λέει η Αλμπένα. 

Η Αλμπένα έχει πυρετό. Αλλά χρήματα για φάρμακα, δεν υπάρχουν. Μπορεί να πιει μόνο ένα φλιτζάνι ζεστό καφέ και να ακουμπήσει το κεφάλι της σε ένα τραπέζι

Η ιστορία του The Terminal

Η περιπέτεια του Ιρανού πρόσφυγα Μεχράν Καρίμι Νασερί. Έφυγε από τη χώρα του κυνηγημένος από το καθεστώς του Σάχη και ζήτησε άσυλο στην Ευρώπη, υποστηρίζοντας ότι η καταγωγή της μητέρας του ήταν από τη Σκωτία. Από το 1988 έως το 2006 ήταν εγκλωβισμένος στην αίθουσα αναχωρήσεων του αεροδρομίου Σαρλ ντε Γκολ στο Παρίσι. 
Προσπάθησε να μεταβεί από το Παρίσι στο Λονδίνο, αλλά έχασε όλα του τα έγγραφα. Έτσι, οι Βρετανοί τον έστειλαν ξανά στο Παρίσι και οι γαλλικές αρχές δεν ήξεραν τι να κάνουν. Έδειξαν όμως ανοχή, επιτρέποντάς του να ζει στο αεροδρόμιο.

Η ιστορία του έγινε βιβλίο (The Terminal Man), σενάριο της χολιγουντιανής ταινίας με τον Τομ Χανκς και την Κάθριν Ζέτα Τζόουνς αλλά και μιας άλλης ταινίας, γαλλικής της Tombes du Ciel με τον Ζαν Ροσφορ και την Μαρίσα Παρέδες. 

SUEDDEUTSCHE ZEITUNG