Ένα όμορφο κείμενο κάνει το γύρο του διαδικτύου. Το έχει γράψει μια κοπέλα 33 χρονών, μετά από 2 απολύσεις,
μια παραίτηση, κάποια θαύματα, άπειρα βιογραφικά, πολλά interview κι
ένα μίνι start - up). Διαβάστε το μόνο αν είστε όμορφοι...
Υποθέτω - τι υποθέτω, σίγουρη είμαι - πως αν κάνεις μια ειλικρινή
έρευνα στο διαδίκτυο θα βρεις πάμπολλα κείμενα απείρως αξιολογότερα από
αυτό διαβάζεις αυτή τη στιγμή. Είναι εισαγωγή ενοχική το γνωρίζω αυτό,
αλλά ακουμπά στο γεγονός πως πάντα μα πάντα απεχθανόμουν τα αποφθέγματα
και τις διδαχές. Νομίζω πως μπορούν να τα κάνουν μονάχα οι πολύ
σπουδαίοι ή ο Ουμπέρτο Έκο.
Με την επίφαση λοιπόν αυτή - πως και καλά γλίτωσα την
αυταρέσκεια - θα μοιραστώ την εμπειρία μου και θα σου πω τι έμαθα αυτά
τα 2,5 χρόνια κρίσης και ενίοτε ανεργίας. Σκέφτομαι πως ίσως σε
βοηθήσουν,
1. Είμαστε όλες οι επανειλημμένες, παταγώδεις, ίσως και λίγο
ντροπιαστικές αποτυχίες μας. Σε καμία απο αυτές δεν έχουμε ξυπνήσει την
επόμενη μέρα οι ίδιοι. Γίναμε άλλοι, γίναμε λίγοι, χωθήκαμε την
ματαιότητα. Είσαι εκείνος που σηκώθηκε πάλι πάνω. Ή εκείνος που έβαλε
την ταφόπλακα. Εσύ αποφασίζεις.
2. Ο μόνος τρόπος για να νικήσεις την ανεργία, είναι να
εργάζεσαι συνέχεια. Σήκω το πρωί και κάνε οτιδήποτε. Βοήθα την μάνα σου
να μαγειρέψει, φτιάξε τον κήπο, βοήθησε ένα φίλο που προσπαθεί, κάνε τα
ψώνια στη γιαγιά, κάνε συνολάκια στο διαδίκτυο, φτιάξε κουλουράκια,
επαναλαμβάνω, ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ. Βοήθησε τον εαυτό σου να βρει σκοπό, να νιώσει
υπερήφανος. Ακόμα και αν δεν ξέρεις πως θα πληρώσεις το ενοίκιο τον
επόμενο μήνα. Μην ηττηθείς, κανείς δεν αγοράζει τον νικημένο. Στο λέω
τόσο σκληρά.
3. Το μεγαλύτερο καρκίνωμα της Ελληνικής κοινωνίας, είναι
μια τεράστια διπολική μάνα, που σε βυζαίνει μέχρι την βαθιά ενηλικίωση
και μετά σε βαράει αηδιασμένη που δεν είσαι κουλ ανεξάρτητο Δανεζάκι.
4. Δεν είσαι μοναδικός, απίθανος, ανεπανάληπτος. Θα στο πω
καλύτερα - είμαστε ένα κακκαδάκι στο τεράστιο πρόσωπο του σύμπαντος.
Όμως είσαι τώρα, είσαι εδώ, νέος, κρίση - ξεκρίση. Αποφάσισε τι θα
κάνεις με το κακκαδάκι σου.
5. Επειδή δεν είσαι μοναδικός, απίθανος, ανεπανάληπτος,
κανείς δεν σου χρωστάει τίποτα. Κανένας αφεντικός, γκόμενος, μάνα,
πατέρας, ξαδέλφι, φίλος. Σταμάτα να απαιτείς πράγματα γιατί έτσι. Σκέψου
τι δίνεις, και αν το δίνεις φτηνά, μάλλον δεν είναι τόσο καλό. Αν όχι,
πάλι δεν φταίει κανένας άλλος εκτός από εσένα.
6. Μεγαλώσαμε σε μια κουλτούρα που μας μπαμπάκιασε το μυαλό
με αστείρευτες ιστορίες αγάπης όπου τελείωναν όταν το ζευγάρι έσμιγε
τελικά, σε πλήρη συντονία. Κανείς δεν ασχολήθηκε με το μετά. Μάθαμε να
κυνηγάμε λυσσαλέα το σμίξιμο της τέλειας συντονίας και είμαστε εντελώς
ανέντοιμοι για την σκληρή δουλειά του μετέπειτα ασυντόνιστου. Η σκληρή
δουλειά της αγάπης είναι η μόνη που σε βγάζει από το βούρκο. Είναι αυτή
που σε φωτίζει μυστικά, σε στιγμές, εκεί που δεν το περιμένεις :)
7. Οι φίλοι, είναι η μεγαλύτερη σου περιουσία, το στίγμα των
στιγμών. Κάνε φίλους που είναι καλύτεροι από σένα σε κάτι, που
κοιτάζουν διαφορετικά, αλλά που γελάτε στα ίδια αστεία. Να τους δίνεις,
να μην το σκέφτεσαι, να τους φροντίζεις, πολλές φορές και μυστικά για να
μην το καταλαβαίνουν.
8. Μην κάνεις πράγματα για τσάμπα ή για πολύ μα πολύ λίγα
λεφτά που απαιτούν τις ιδέες σου, την μόρφωση σου την πνευματικότητα σου
και δεν σε εμπνέουν καν. Είναι άτιμες και ανθρωπορουφήχτρες. Είναι πιο
τίμια η όποια χειρωνακτική δουλειά που σου δίνει σχεδόν τα ίδια λεφτά (
όχι βέβαια τίτλο) η οποία σου αφήνει το μυαλό να το χειριστείς για πάρτη
σου, για να κάνει τα δικά του.
9. Δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορείς να καταφέρεις.
Αλήθεια. Η ζωή σε ξεπερνάει κάθε μέρα και στο αποδεικνύει περιπαιχτικά,
συντονίσου στο λίκνισμα της και θα δεις πόσο δίκιο έχω.
10. Ο χρόνος είναι μια εφεύρεση εξαιρετικά αστεία. Στην ουσία δεν υπάρχει. Μην τον φοβάσαι, βούτα και κολύμπα.
11. Είσαι πολύ όμορφος. Κανένας άσχημος δεν θα διάβαζε το κείμενο αυτό.
Καλή τύχη
