Ένας από τους μεγάλους λαϊκούς βάρδους του ελληνικού τραγουδιού, ο Μιχάλης Μενιδιάτης δεν είναι πια κοντά μας.
Ο αγαπημένος τραγουδιστής δεν τα κατάφερε και έχασε τη μάχη για τη ζωή...
Ο Καλογράνης, όπως είναι το όνομά του, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μενίδι. Ο πατέρας του εργαζόταν ως φύλακας στην Λαχαναγορά. Από μικρό παιδί τον συγκίνησε ο ήχος του μπουζουκιού και, μετά την Απελευθέρωση άρχισε να «σκαλίζει» το πολυπόθητο αλλά κακοχαρακτηρισμένο τότε όργανο. Ανέβηκε στο πάλκο για πρώτη φορά- παρά τις έντονες αντιρρήσεις του πατέρα του- το 1953, στη «Δροσιά» του Δημήτρη Γκίκα στο Μενίδι, όπου εμφανιζόντουσαν οι Μιχάλης Δασκαλάκης, Τάκης Μπίνης, Γιώργος Λαύκας και Γεράσιμος Κλουβάτος. Ένα ωραίο καλοκαιρινό μαγαζί, ένας όμορφος κήπος, όπου όλη η Αθήνα ερχόταν για να διασκεδάσει. Έτσι ξεκίνησε την καριέρα του...Μπήκε στη δισκογραφία το 1957 με το «Θα χτίσω μια καλύβα» του Γερ. Κουβάτου. Καθιερώθηκε και αναγνωρίστηκε με συνθέσεις του Απ. Καλδάρα, «Μην περιμένεις πια», «Περιφρόνα με, γλυκιά μου», «Λίγο λίγο θα με συνηθίσεις», «Πετραδάκι-πετραδάκι» κ.ά. Άλλες δυνατές στιγμές του τα «Ξημέρωσε, καλή μου» των Ν. Καρανικόλα – Άκη Πάνου, «Αγωνίες» του Χιώτη, «Πήραν τα στήθια μου φωτιά» του Καραμπεσίνη, «Λαϊκός τραγουδιστής» του Σαββόπουλου (Happy Day), «Η καρδιά της ανήκει αλλού» των Β. Βασιλειάδη – Γ. Κιούρκα, «Ένα τραγούδι πες μου ακόμα» του Μουσαφίρη κ.ά. Η συνεργασία του με τον Άκη Πάνου απέδωσε λαμπρούς καρπούς: «Είδα τα μάτια σου κλαμένα, καλή μου»,Παράνομη αγάπη» Ο αγαπημένος τραγουδιστής δεν τα κατάφερε και έχασε τη μάχη για τη ζωή...
στα 80 του χρόνια...
Το θάνατό του ανακοίνωσε μέσω twitter ο ένας από τους δύο γιους του! Ο Βαγγέλης Μενδιάτης έγραψε: «Καλό ταξίδι πατέρα»!
Το τελευταίο διάστημα είχε σοβαρά προβλήματα υγείας
και είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο. Έπασχε από την επάρατη νόσο.