Σε κάθε συνεδρίαση το ίδιο βιολί. Έβριζε με τα χειρότερα λόγια και ο πρόεδρος είχε φρικάρει. Έτσι μια μέρα κανονίζει με τις γυναίκες του δημοτικού συμβουλίου, την επόμενη φορά που θα βρίσει, ν' αρχίσουν όλες μαζί να ουρλιάζουν και να φύγουν τρέχοντας απ' την αίθουσα. Συμφωνούν, αλλά στην επόμενη συνεδρίαση ο δημοτικός σύμβουλος δεν μιλούσε καθόλου. Παρά μόνο κοιτούσε μ' ένα βλέμμα νοσταλγίας έξω απ' το παράθυρο.
Σε κάποια φάση, ο πρόεδρος του λέει:
-Τι έχεις σήμερα και δε μιλάς καθόλου;
-Τίποτα μωρέ, να, κοιτάω εδώ απέναντι που χτίζουν ένα μπουρδελο!
Μόλις ακούνε τη βρισιά, όλες οι γυναίκες σηκώνονται από τα έδρανα και αρχίζουν να φεύγουν από την αίθουσα ουρλιάζοντας...
Kαι ο δικός μας ρίχνει την απίστευτη ατάκα:
-Που πάτε ρε πουτάνες; Στα μπετά είναι ακόμα!!!
Σε κάποια φάση, ο πρόεδρος του λέει:
-Τι έχεις σήμερα και δε μιλάς καθόλου;
-Τίποτα μωρέ, να, κοιτάω εδώ απέναντι που χτίζουν ένα μπουρδελο!
Μόλις ακούνε τη βρισιά, όλες οι γυναίκες σηκώνονται από τα έδρανα και αρχίζουν να φεύγουν από την αίθουσα ουρλιάζοντας...
Kαι ο δικός μας ρίχνει την απίστευτη ατάκα:
-Που πάτε ρε πουτάνες; Στα μπετά είναι ακόμα!!!
@ Ένα άλλο παρόμοιο με τον Τοτό, το ξέρετε;