Γράφει ο Γιώργος Χαρβαλιάς
Πώς το ‘χε πει αυτό ο εθνικός μας στοχαστής; «Δανία του Νότου»; Περισσότερο για βορινό ξαδελφάκι της Αιγύπτου μάς βλέπω και κάπως έτσι μας αντιμετωπίζουν οι γείτονες των Δανών, για να μην πω και αρκετοί από τους Βαλκάνιους συντοπίτες μας. Δεν ξέρω πού ακριβώς αρχίζει, και κυρίως πού τελειώνει η «εθνική αφήγηση» του Γιώργου Παπανδρέου, αλλά για τον κόσμο τα παραμύθια τελείωσαν. Και ο πλέον αδαής αντιλαμβάνεται...
...ότι η χώρα έχει μπλέξει και μάλιστα για τα καλά. Το ερώτημα δεν είναι πλέον αν θα μειώσουμε τον ΦΠΑ στα είδη εστίασης, αλλά τι θα γίνει τα επόμενα 24ωρα…
Η ΕΞΙΣΩΣΗ δεν βγαίνει όσο και να τη «στραμπουλήξεις». Ακόμη και να μας ξανάφερναν στο πιάτο τη συμφωνία-φάντασμα της 21ης Ιουλίου, δεν θα μπορούσαμε να ανταποκριθούμε, τουλάχιστον στο δικό μας «μεσοπρόθεσμο» σκέλος των υποχρεώσεων. Γιατί οι κομμωτές και οι αστρολόγοι που, τάχα μου, τσάκωσε Αυγουστιάτικα το ΣΔΟΕ των Καπελέρηδων δεν φτάνουν για να καλύψουν τα σπασμένα στα άδεια κρατικά ταμεία. Κι από την άλλη, όλες τις ΔΕΚΟ να ξεπουλούσαμε μέσα σε μία μέρα ούτε τις εμπράγματες των Φινλανδο-Ολλανδο-Σλοβάκων δεν θα μαζεύαμε.
ΤΕΛΟΣ ΛΟΙΠΟΝ τα παραμύθια. Το παραδέχτηκε δειλά δειλά και ο Βενιζέλος, που άρχισε να μουρμουρίζει ότι πρέπει να επαναδιαπραγματευτούμε με τους «έξω» το στόχο του φετινού ελλείμματος. Που θα είναι πιθανότατα διψήφιο, όπως και το περσινό, λέω εγώ. Ομως με τους «έξω», αγαπητέ κύριε αντιπρόεδρε, δεν αρκεί πλέον να μιλήσουμε για το έλλειμμα. Πρέπει κάπως να μιλήσουμε και για την ταμπακιέρα.
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ζήτημα δεν αφορά πλέον, με τη στενή έννοια, στην οικονομία. Εχει γίνει εξόχως πολιτικό και πολιτικές θα είναι οι αποφάσεις που θα οδηγήσουν στην όποια λύση του. Αν οι Γερμανοί έχουν αποφασίσει να μας πετάξουν από το πλοίο, πρέπει το συντομότερο δυνατό να μας γνωστοποιήσουν τις προθέσεις τους, για να τους εξηγήσουμε ότι οι απότομες… μετατοπίσεις φορτίων μερικές φορές έχουν μοιραία αποτελέσματα. Γιατί κακά τα ψέματα. Η φαρμακευτική συνταγή που μας έχουν επιβάλει αποδεικνύεται τοξική. Κι είναι φύσει αδύνατο να μην το βλέπουν…
ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ στη δοσομετρική εκτέλεσή της πρέπει να έχουν αποφασίσει να μας ξεκάνουν. Και μάλλον ήρθε η ώρα να τους πούμε ότι εμείς μπορεί να ψοφήσουμε, αλλά πριν ξεφορτωθούν το πτώμα θα αναγκαστούν κι εκείνοι να ματώσουν…
ΤΕΛΗ Σεπτεμβρίου έρχεται ο τελικός λογαριασμός. Μαζί με τα τραγικά αποτελέσματα του τρίτου τριμήνου, τις τρύπες στον Προϋπολογισμό και την κατάρρευση των εσόδων, λόγω… υπερφορολόγησης, θα μπει και η «κουλούρα» στα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων. Συνάμα θα έρθει και η χρεοκοπία με τις «ανταλλαγές» των ομολόγων, ίσως και το περιβόητο πιστωτικό γεγονός. Μικρή σημασία έχει. Γιατί πολύ πριν από την τυπική καταδίκη του ελληνικού Μεσοπρόθεσμου, θα έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Με την Ελλάδα απούσα…
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ είναι αυτοί που καλούνται να αποφασίσουν αν θα στηρίξουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα στη σημερινή του μορφή, βάζοντας το χέρι στην τσέπη, ή θα επιδιώξουν ένα «καθαρότερο» και, κατά τη γνώμη τους, περισσότερο βιώσιμο σχήμα μίας Ευρώπης των ευπόρων και των ισχυρών.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ σε αυτή τη συγκυρία η χώρα χρειάζεται επειγόντως όχι εθνική αφήγηση, αλλά ισχυρό εθνικό διαπραγματευτή. Δηλαδή, αλλαγή κυβέρνησης…
...ότι η χώρα έχει μπλέξει και μάλιστα για τα καλά. Το ερώτημα δεν είναι πλέον αν θα μειώσουμε τον ΦΠΑ στα είδη εστίασης, αλλά τι θα γίνει τα επόμενα 24ωρα…
Η ΕΞΙΣΩΣΗ δεν βγαίνει όσο και να τη «στραμπουλήξεις». Ακόμη και να μας ξανάφερναν στο πιάτο τη συμφωνία-φάντασμα της 21ης Ιουλίου, δεν θα μπορούσαμε να ανταποκριθούμε, τουλάχιστον στο δικό μας «μεσοπρόθεσμο» σκέλος των υποχρεώσεων. Γιατί οι κομμωτές και οι αστρολόγοι που, τάχα μου, τσάκωσε Αυγουστιάτικα το ΣΔΟΕ των Καπελέρηδων δεν φτάνουν για να καλύψουν τα σπασμένα στα άδεια κρατικά ταμεία. Κι από την άλλη, όλες τις ΔΕΚΟ να ξεπουλούσαμε μέσα σε μία μέρα ούτε τις εμπράγματες των Φινλανδο-Ολλανδο-Σλοβάκων δεν θα μαζεύαμε.
ΤΕΛΟΣ ΛΟΙΠΟΝ τα παραμύθια. Το παραδέχτηκε δειλά δειλά και ο Βενιζέλος, που άρχισε να μουρμουρίζει ότι πρέπει να επαναδιαπραγματευτούμε με τους «έξω» το στόχο του φετινού ελλείμματος. Που θα είναι πιθανότατα διψήφιο, όπως και το περσινό, λέω εγώ. Ομως με τους «έξω», αγαπητέ κύριε αντιπρόεδρε, δεν αρκεί πλέον να μιλήσουμε για το έλλειμμα. Πρέπει κάπως να μιλήσουμε και για την ταμπακιέρα.
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ζήτημα δεν αφορά πλέον, με τη στενή έννοια, στην οικονομία. Εχει γίνει εξόχως πολιτικό και πολιτικές θα είναι οι αποφάσεις που θα οδηγήσουν στην όποια λύση του. Αν οι Γερμανοί έχουν αποφασίσει να μας πετάξουν από το πλοίο, πρέπει το συντομότερο δυνατό να μας γνωστοποιήσουν τις προθέσεις τους, για να τους εξηγήσουμε ότι οι απότομες… μετατοπίσεις φορτίων μερικές φορές έχουν μοιραία αποτελέσματα. Γιατί κακά τα ψέματα. Η φαρμακευτική συνταγή που μας έχουν επιβάλει αποδεικνύεται τοξική. Κι είναι φύσει αδύνατο να μην το βλέπουν…
ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ στη δοσομετρική εκτέλεσή της πρέπει να έχουν αποφασίσει να μας ξεκάνουν. Και μάλλον ήρθε η ώρα να τους πούμε ότι εμείς μπορεί να ψοφήσουμε, αλλά πριν ξεφορτωθούν το πτώμα θα αναγκαστούν κι εκείνοι να ματώσουν…
ΤΕΛΗ Σεπτεμβρίου έρχεται ο τελικός λογαριασμός. Μαζί με τα τραγικά αποτελέσματα του τρίτου τριμήνου, τις τρύπες στον Προϋπολογισμό και την κατάρρευση των εσόδων, λόγω… υπερφορολόγησης, θα μπει και η «κουλούρα» στα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων. Συνάμα θα έρθει και η χρεοκοπία με τις «ανταλλαγές» των ομολόγων, ίσως και το περιβόητο πιστωτικό γεγονός. Μικρή σημασία έχει. Γιατί πολύ πριν από την τυπική καταδίκη του ελληνικού Μεσοπρόθεσμου, θα έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Με την Ελλάδα απούσα…
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ είναι αυτοί που καλούνται να αποφασίσουν αν θα στηρίξουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα στη σημερινή του μορφή, βάζοντας το χέρι στην τσέπη, ή θα επιδιώξουν ένα «καθαρότερο» και, κατά τη γνώμη τους, περισσότερο βιώσιμο σχήμα μίας Ευρώπης των ευπόρων και των ισχυρών.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ σε αυτή τη συγκυρία η χώρα χρειάζεται επειγόντως όχι εθνική αφήγηση, αλλά ισχυρό εθνικό διαπραγματευτή. Δηλαδή, αλλαγή κυβέρνησης…
