Σίγουρα ο Θανάσης Βέγγος δεν χρειάζεται συστάσεις.
Από το 1948 μέχρι το 1950 εξορίστηκε στη Μακρόνησο, όπου γνώρισε και τον άνθρωπο που έμελλε να αλλάξει τη ζωή του, τον σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο.
Έτσι, το 1954 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο στην ταινία του Κούνδουρου, "Μαγική Πόλις" και για τα επόμενα πέντε χρόνια έπαιξε μικρούς ρόλους σε ταινίες που άφησαν εποχή, δείχνοντας το μεγάλο και έμφυτο ταλέντο του.
Εμφανίστηκε μεταξύ άλλων στις ταινίες "Ο δράκος", "Διακοπές στην Αίγινα", "Μανταλένα", "Συννεφιασμένη Κυριακή", "Ο Ηλίας του 16ου", "Ποτέ την Κυριακή".
Την εποχή που γυριζόταν Ο δράκος παντρεύτηκε την Ασημίνα Βέγγου, με την οποία απέκτησε δύο γιους.
Το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού όχι από Σχολή αλλά ως εξαιρετικό ταλέντο με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή.
Τα επόμενα χρόνια, με ταινίες όπως Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ, Μην είδατε τον Παναή, Ζήτω η τρέλα, Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης καθιερώνεται στη συνείδηση του κοινού.
Το 1964, ίδρυσε τη δική του εταιρία παραγωγής ΘΒ - Ταινίες Γέλιου. Την περίοδο 1965-1969, συνεργαζόμενος με τον Πάνο Γλυκοφρύδη και τον Ερρίκο Θαλασσινό, αλλά και σκηνοθετώντας ο ίδιος κάποιες φορές, γύρισε τις καλύτερες κατά γενική ομολογία ταινίες του, όπως τις «Φανερός πράκτωρ 000», «Τρελός, παλαβός και Βέγγος», «Ποιος Θανάσης;», οι οποίες πρόσφεραν άφθονο γέλιο με τον σουρεαλισμό τους και τις τρελές ατάκες του πρωταγωνιστή τους.
Παρά την εμπορική και καλλιτεχνική τους επιτυχία, οι ταινίες αυτές οδηγούν την εταιρία του Βέγγου σε κλείσιμο και τον ίδιο σε οικονομική καταστροφή, από την οποία θα συνέλθει μόνο μετά από πολλά χρόνια.
Η καριέρα του συνεχίζεται με τον σκηνοθέτη Ντίνο Κατσουρίδη, ενώ η δημοτικότητά του παραμένει σταθερή κι οδηγεί στην αποθέωσή του από τον κόσμο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1971, όπου η ταινία «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;» αποσπά τα βραβεία κριτικών και κοινού.
Μετά από διάλειμμα μερικών ετών, η επιστροφή του στον κινηματογράφο γίνεται με την ταινία «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου» του Παντελή Βούλγαρη. Η ερμηνεία του έχει πια διαφοροποιηθεί, είναι χαμηλών τόνων αλλά μεγάλης εκφραστικότητας, με κορυφαία στιγμή το ρόλο του στην ταινία «Όλα είναι δρόμος» του 1998. Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε επίσης στην Επίδαυρο, το 1997 στο ρόλο του Δικαιόπολι στους Αχαρνής και το 2001 στην Ειρήνη του Αριστοφάνη με μεγάλη επιτυχία.
Το 2009, έδωσε μια συγκλονιστική ερμηνεία στην ταινία "Ψυχή Βαθιά" του Παντελή Βούλγαρη. Τελευταία κινηματογραφική του εμφάνιση ήταν στην ταινία "Το πέταγμα του κύκνου" το 2010.
Ήταν δικιά του επιλογή να μην έχει πολλές συμμετοχές στην τηλεόραση, ωστόσο είχε αξιόλογες εμφανίσεις σε σειρές ιδιωτικών και κρατικών καναλιών, με πιο αξιομνημόνευτες τα "Βεγγαλικά" και το "Περί Ανέμων και υδάτων".
... η πορεία του και η καριέρα του είναι γνωστή σε όλους.
Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο το 1927.
Μετά τον πόλεμο ο πατέρας του έχασε τη δουλειά του λόγω των πολιτικών του φρονημάτων και ο σπουδαίος μας ηθοποιός άρχισε να εργάζεται για να βοηθήσει την οικογένειά του.Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο το 1927.
Από το 1948 μέχρι το 1950 εξορίστηκε στη Μακρόνησο, όπου γνώρισε και τον άνθρωπο που έμελλε να αλλάξει τη ζωή του, τον σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο.
Έτσι, το 1954 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο στην ταινία του Κούνδουρου, "Μαγική Πόλις" και για τα επόμενα πέντε χρόνια έπαιξε μικρούς ρόλους σε ταινίες που άφησαν εποχή, δείχνοντας το μεγάλο και έμφυτο ταλέντο του.
Εμφανίστηκε μεταξύ άλλων στις ταινίες "Ο δράκος", "Διακοπές στην Αίγινα", "Μανταλένα", "Συννεφιασμένη Κυριακή", "Ο Ηλίας του 16ου", "Ποτέ την Κυριακή".
Την εποχή που γυριζόταν Ο δράκος παντρεύτηκε την Ασημίνα Βέγγου, με την οποία απέκτησε δύο γιους.
Το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού όχι από Σχολή αλλά ως εξαιρετικό ταλέντο με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή.
Τα επόμενα χρόνια, με ταινίες όπως Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ, Μην είδατε τον Παναή, Ζήτω η τρέλα, Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης καθιερώνεται στη συνείδηση του κοινού.
Το 1964, ίδρυσε τη δική του εταιρία παραγωγής ΘΒ - Ταινίες Γέλιου. Την περίοδο 1965-1969, συνεργαζόμενος με τον Πάνο Γλυκοφρύδη και τον Ερρίκο Θαλασσινό, αλλά και σκηνοθετώντας ο ίδιος κάποιες φορές, γύρισε τις καλύτερες κατά γενική ομολογία ταινίες του, όπως τις «Φανερός πράκτωρ 000», «Τρελός, παλαβός και Βέγγος», «Ποιος Θανάσης;», οι οποίες πρόσφεραν άφθονο γέλιο με τον σουρεαλισμό τους και τις τρελές ατάκες του πρωταγωνιστή τους.
Παρά την εμπορική και καλλιτεχνική τους επιτυχία, οι ταινίες αυτές οδηγούν την εταιρία του Βέγγου σε κλείσιμο και τον ίδιο σε οικονομική καταστροφή, από την οποία θα συνέλθει μόνο μετά από πολλά χρόνια.
Η καριέρα του συνεχίζεται με τον σκηνοθέτη Ντίνο Κατσουρίδη, ενώ η δημοτικότητά του παραμένει σταθερή κι οδηγεί στην αποθέωσή του από τον κόσμο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1971, όπου η ταινία «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;» αποσπά τα βραβεία κριτικών και κοινού.
Μετά από διάλειμμα μερικών ετών, η επιστροφή του στον κινηματογράφο γίνεται με την ταινία «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου» του Παντελή Βούλγαρη. Η ερμηνεία του έχει πια διαφοροποιηθεί, είναι χαμηλών τόνων αλλά μεγάλης εκφραστικότητας, με κορυφαία στιγμή το ρόλο του στην ταινία «Όλα είναι δρόμος» του 1998. Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε επίσης στην Επίδαυρο, το 1997 στο ρόλο του Δικαιόπολι στους Αχαρνής και το 2001 στην Ειρήνη του Αριστοφάνη με μεγάλη επιτυχία.
Το 2009, έδωσε μια συγκλονιστική ερμηνεία στην ταινία "Ψυχή Βαθιά" του Παντελή Βούλγαρη. Τελευταία κινηματογραφική του εμφάνιση ήταν στην ταινία "Το πέταγμα του κύκνου" το 2010.
Ήταν δικιά του επιλογή να μην έχει πολλές συμμετοχές στην τηλεόραση, ωστόσο είχε αξιόλογες εμφανίσεις σε σειρές ιδιωτικών και κρατικών καναλιών, με πιο αξιομνημόνευτες τα "Βεγγαλικά" και το "Περί Ανέμων και υδάτων".