Ένα αληθινό παραμύθι για μεγάλα παιδιά

Μια φορά κι έναν καιρό, στο μαγικό κόσμο της Κοραή υπήρχε μια παρέα που νόμιζε πως μπορούσε να κάνει ό,τι θέλει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Ανάμεσα στα παιδιά, ήταν κι ένας μικρός με καλλιτεχνικές ανησυχίες. Όταν τον ρώταγαν τι θέλει να γίνει, όταν μεγαλώσει, μάλλον δυσκολευόταν να δώσει συγκεκριμένη απάντηση, αφού "άλλα ήθελε κι άλλα ψήφιζε"! Ο ίδιος δεν το παραδέχονταν, αλλά κατηγορούσε τους άλλους, λέγοντας πως μιλούν αόριστα, δεν έχουν στόχευση και στοιχεία. Ίσως έφταιγαν οι κακές παρέες και η καλλιτεχνική του φύση που προσπαθούσε να βρει τρόπους να την εκφράσει. Έγραφε...
...στίχους που ορισμένοι έτυχε να γίνουν και τραγούδια από γνωστούς ερμηνευτές όπως είναι ο Πλούταρχος. Αν και η ψυχή του ανθρώπου (όχι μόνο της γυναίκας) είναι άβυσσος. "Πότε κόλαση και πότε ο παράδεισος", όπως τραγουδούσε και ο αξέχαστος Στράτος. Παράλληλα είχε κι άλλα ενδιαφέροντα. Αρθρογραφούσε που και που στη φυλλάδα του Μπομπ Σφουγγαράκη, ενώ συμμετείχε και στο ΔΣ της δημοτικής επιχείρησης υπό τη Ντόρα τη Μικρή Εξερευνήτρια.
Φαίνεται όμως ότι ο κρυφός του καημός ήταν να γίνει κηπουρός και να κλαδεύει δέντρα.Το παιδικό του όνειρο μπόρεσε να το πραγματοποιήσει τελικά, όταν αντιδήμαρχος ήταν ο γνωστός Παπάκιας, ο οποίος είχε και τις σχετικές εντολές για το ρουσφέτι του Μπάρμπα Γιώργου του Λούνα Παρκ της Κοραή! 
 Αν και μάλλον έπαιξε καθοριστικό ρόλο ότι ήταν κολλητός του (πρώην) δημάρχου ή τουλάχιστον αποτελούσε εκλεκτή παρουσία στην αυλή του Ψηλού... 
@Αλήθεια, ποιο πάρκο της πόλης  έκανε...ποίημα; Ή έστω κατούρησε μαζί με την παρέα του;